[ΤΕΛΟΣ] Μία νέα δύναμη προκύπτει.

Όνομα χαρακτήρα: Maral Papani
Παράταξη:Pirates
Bounty:28.000.000
Φήμη:48
Προηγούμενη ιστορία (Link): www.onepiecegr-rpg.com/t7737-topic
Τίτλος ιστορίας: Μία νέα δύναμη προκύπτει.

Πλήρωμα Crowned Pirates:

Περίληψη της προηγούμενης ιστορίας:
Ο Μaral και το πλήρωμα του έδεσαν στο Goat Island.Εκεί περιπλανώμενος ο Maral συνάντησε έναν έμπορο που πουλούσε Dials.Ως σωστός πειρατής περίμενε να κλείσει το μαγαζί και μαζί με τους άντρες του έκλεψε όσα περισσότερα Dials μπορούσε.Τα έδωσε στην Joy (Την μηχανικό του πληρώματος.) για να αναβαθμίσει το mecha της.Έπειτα,εκείνος,ο Logen,η Valantya και η Joy έκαναν επιδρομή σε ένα μοναστήρι όπου φημιζόταν ότι υπήρχε κάποιος θησαυρός.Ως αντιπερισπασμό πυρπόλησαν την πόλη όπου είχε δέσει το καράβι.Η επιδρομή στέφθηκε με επιτυχία αλλά ένα απ'τους μοναχούς φάνηκε να ξέρει τον Papani ενώ κάποιοι άλλοι έφεραν τα σημάδια της τιμωρίας για φόνο ευγενούς όπως ο Maral.Ο θησαυρός τελικά ήταν ένα Φρούτο του Διαβόλου το οποίο ο Maral δώρισε στον σύμμαχο του Rouga.

Σύμμαχοι
Maral
Άγνωστοι
Εχθροί

Ο Maral καθόταν δίπλα στο πηδάλιο όπου ο Uriel οδηγούσε τον "Χλωρό Ίππο" προς την Jaya με αργό αλλά σταθερό ρυθμό.Ο Maral κάπνιζε και σκεφτόταν τα όσα είχαν διαδραματιστεί πριν από λίγες μέρες στο Goat Island.Tα πράγματα ήταν περίεργα,στην καλύτερη των περιπτώσεων,σχιζοφρενικά στην χειρότερη.Τις σκέψεις του διέκοψε ο Logen που ήρθε και κάθισε στα δεξιά του λέγοντας "Τελικά τι Φρούτο έφαγε ο Rouga?" .Ο Maral τεντώθηκε νυσταλέα πριν απαντήσει "Ένα Paramecia.Inpakuto-Inpakuto No Mi είπε ότι το λένε.Περίεργο μου φαίνεται πως καταλαβαίνεις το όνομα του φρούτου με το που το τρως." . O Logen κούνησε το κεφάλι του καταφατικά και συνέχισε "Είμαι ανήσυχος για την Jaya.Δεν νομίζω ότι πρέπει να παραμείνουμε στο νησί περισσότερο απ'όσο χρειάζεται.Και ξέρεις πολύ καλά ότι δεν έχει να κάνει με το ότι ήμουν Marine." .Ήταν η σειρά του Maral να κουνήσει το κεφάλι του.Η Jaya ήταν φημισμένη για την αστάθεια της ως περιοχή.Πότε την διεκδικούσε η μία παράταξη και πότε η άλλη.Κάθε φορά όμως χυνόταν πολύ αίμα.Προς το παρόν,ήταν ευρέως γνωστό ότι την πόλη ελέγχουν οι πειρατές.Συγκεκριμένα μία συμμαχία με ένα περίεργο όνομα που ο Maral αδυνατούσε να θυμηθεί. Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι το νησί ήταν ασφαλές.Το αντίθετο ακριβώς.Οι πειρατές καμιά φορά ήταν εχθρικοί ο ένας απέναντι στον άλλο ενώ τα μέλη της συμμαχίας που φύλασσε το νησί δεν ήταν και οι πιο κατάλληλοι άνθρωποι για να επιβάλουν την τάξη και την νομιμότητα.


Πέρασε αρκετή ώρα και οι Crowned Pirates έκαναν τις κατάλληλες προετοιμασίες να δέσουν στο λιμάνι.Από πίσω ακολουθούσε πιστά ο "Ερυθρός Ίππος" και οι Rouga Pirates.Στο κατάρτι του πλοίου ανέμιζε και η δική του σημαία δηλώνοντας τον πραγματικό καπετάνιο του πληρώματος.Η νέα δύναμη που είχε δώσει ο Καπετάνιος στον Rouga είχε εξασφαλίσει την πίστη του και την θέση του ως καπετάνιος του "Ερυθρού Ίππου".Οι κάβοι έπεσαν στο νερό και γεροδεμένοι ναυτικοί που στέκονταν στον μόλο βοήθησαν να δεθούν σε κάτι μεγάλους πέτρινους πυλώνες.Λίγα λεπτά μετά έδεσε και ο "Ερυθρός Ίππος".Ο Maral και ο Rouga κατέβηκαν και ένευσαν ο ένας στον άλλο με τον Rouga να κατεβάζει το κεφάλι του χαμηλότερα,σε μία ιδέα υπόκλισης.Τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος άρχισαν να κατεβαίνουν κι αυτά.

Ο Κnab,η Valantya και η Joy ακολούθησαν.Ένας απ΄τους ναυτικούς που είχαν τραβήξει τους κάβους πλησίασε τον Maral κοιτάζοντας τον άγρια.Τέντωσε το χέρι του.Προφανώς ζητούσε πληρωμή.Ο Maral ήταν έτοιμος να την πληρώσει αλλά ξαφνικά άκουσε πίσω του βαριά βήματα.Απ'το βλέμμα τρόμου του ναυτικού κατάλαβε.Ο Uriel και ο Εννιαδάχτυλος είχαν κατέβει ταυτόχρονα απ'το πλοίο και είχαν σταθεί από πίσω του.Η αλήθεια είναι ότι ο πανύψηλος μπλε ψαράνθρωπος σε συνδυασμό με τον μεγαλόσωμο γεμάτο ουλές Logen ήταν αρκετοί για να τρομάξουν τον οποιονδήποτε.Ο Maral χαμογέλασε και προχώρησε προς το πλήθος που στεκόταν μπροστά του.Ο μόλος ήταν γεμάτος από κάθε λογής ανθρώπους.Πάγκοι με φρούτα,-σάπια και φρέσκα- ,με ρούμι και κάθε λογής αλκοολούχα ποτά ήταν στημένοι στον δρόμο.Η οχλαγωγία ήταν εκκωφαντική αλλά ο Maral ήταν πρόθυμος να την υπομείνει.Στο κάτω κάτω της γραφής ήταν η πρώτη πειρατική πόλη στην Grand Line όπου βρισκόταν.Σταμάτησε να προχωράει και άκουσε τον Uriel και τον Logen να κάνουν το ίδιο.Γύρισε και τους είπε "Δεν ξέρω τι θα κάνετε και ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει.Αισθάνομαι λες και είμαι μαμά πάπια κι εσείς τα παπάκια μου.Πηγαίνετε να προσέχετε το πλοίο άμα θέλετε.Εγώ θα βολτάρω λίγο.Και Uriel,αν με ακολουθήσεις θα σου ξεριζώσω τα μάτια και θα στα ταΐσω.Στο ορκίζομαι." Oι δύο nakama του Maral έσκυψαν τα κεφάλια τους και άρχισαν να προχωρούν πίσω προς τον "Χλωρό Ίππο".

Ο Maral περιπλανήθηκε για αρκετή ώρα στους δρόμους της πόλης.Ήταν γεμάτη κόσμο.Γεμάτη ζωή.Γεμάτη μουσική,πιοτό και φαγητό.Ήταν ένα δείγμα ελευθερίας ανέγγιχτο από την σαπίλα της Επανάστασης και της Παγκόσμιας Κυβέρνησης.Ήταν ανυπεράσπιστο. Ο Καπετάνιος περπατούσε τόση ώρα μόνος του στους δρόμους.Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι πράκτορας της κυβέρνησης και να κατασκόπευε τις οχυρώσεις του νησιού.Αν μπορούσε να τις χαρακτηρίσει κάποιος υπεραισιόδοξος έτσι.Το "κάστρο" του νησιού ήταν ένα τεράστιο μισό-σαπισμένο πλοίο.Ξαφνικά το σκέφτηκε.Τι κι αν υπήρχαν όντως κατάσκοποι στο νησί? Τι κι αν το παρακολουθούσαν αυτή την στιγμή? Από όταν είχε σκοτώσει τους δύο πράκτορες της Cipher Pol σκεφτόταν πως ίσως κάποια μέρα ερχόταν η ώρα που θα πλήρωνε για την πράξη του αυτή.Η παράνοια τον πλημμύρισε και άρχισε να τριγυρνά ανήσυχος στα στενάκια κοιτώντας συνεχώς πίσω του.Ίσως έφταιγε και το γεγονός ότι τον είχαν αναγνωρίσει κάποιοι Skypieans στο Goat Island αλλά ήταν πολύ ανήσυχος.Φοβισμένος σχεδόν.

Μέσα στον πανικό του ένιωσε τα χέρια του και τα πόδια του να μουδιάζουν και το κεφάλι του να βουίζει.Γονάτισε και έπιασε το πρόσωπο του με τα δύο του χέρια.Μπροστά του πέρασαν τα πρόσωπα όσων είχε κλέψει τις σκιές τους.Ο κρεμασμένος Fishman Lieutenant,oι αναίσθητοι πράκτορες της Cipher Pol και ο Bounty Hunter του οποίου την μοίρα δεν γνώριζε.Τα χέρια του άρχισαν να τρέμουν και ένιωσε πως έχανε τον έλεγχο του σώματος του.Έφταιγαν οι σκιές.Άρχισε να παίρνει βαθιές ανάσες.Καθάρισε το μυαλό του και τα πρόσωπα άρχισαν να θολώνουν και να εξαφανίζονται μπροστά του.Ταυτόχρονα τα χέρια του σταμάτησαν να τρέμουν.Τι παρενέργεια του φρούτου του ήταν αυτή? Στάθηκε στα δύο του πόδια.Κοίταξε γύρω του.Ήταν μόνος του στο σοκάκι που είχε χωθεί. Δεν τον είχε δει κανένας ευτυχώς.Ξεφυσάει και μονολογεί "Διάολε,χρειάζομαι οπωσδήποτε ένα ποτό." . Λες και η μοίρα ανταποκρίθηκε στην ανάγκη του άκουσε από κάπου τον θόρυβο μουσικής.Κάποια ταβέρνα θα ήταν.Άρχισε να περπατάει σιγά ακολουθώντας τον σωτήριο ήχο.Εντόπισε το κτίριο απ'το οποίο έβγαινε η μουσική.Πλησίασε την πόρτα και σπρώχνοντας την άνοιξε και πέρασε στην ταβέρνα.

Μπαίνοντας άκουσε μία φωνή να λέει "Η Enya είπε πως πρέπει αύριο βράδυ να φύγουμε.Την ειδοποίησε ο Savaje-." .H πρόταση σταμάτησε καθώς ο Maral μπήκε μέσα.Η ταβέρνα είχε πολλούς ψαρανθρώπους.Για την ακρίβεια είχε μόνο ψαρανθρώπους.Η μουσική σταμάτησε και όλοι γύρισαν και τον κοίταξαν.Ακόμα και να μην βρισκόταν σε ένα νησί που φιλοξενούσε πειρατές οι ψαράνθρωποι ήταν ολοφάνερο σε ποια παράταξη άνηκαν.Πολλοί είχαν τατουάζ,απ'τις ζώνες τους κρεμόντουσαν όπλα κάθε είδους και τα ρούχα τους καθώς και οι ίδιοι ήταν βρώμικοι.Ο Maral χαμογέλασε αμήχανα και περπάτησε προς ένα απ'τα άδεια τραπέζια και κάθισε.Ο ψαράνθρωπος μου μίλαγε όταν ο Maral μπήκε μέσα σηκώθηκε απ'το τραπέζι του και προχώρησε με βαριά βήματα προς το μέρος του.Το σώμα του είχε σε πολλά σημεία αγκάθια.Το στήθος του που δεν είχε κανένα είχε δύο τατουάζ.Το ένα απεικόνιζε έναν κόκκινο ξιφία που περιτριγυριζόταν απ'την ουρά του και το άλλο ένα σκελετωμένο πρόσωπο με πλοκάμια αντί για στόμα.Φτάνοντας μπροστά στο τραπέζι του Maral ο Καπετάνιος είδε πως ο Fishman ήταν αρκετά πιο ψηλός απ'τον ίδιο.

O Fishman είχε καφέ δέρμα και καθώς πλησίαζε ένα απ'τα αγκάθια που προεξείχε απ'το σώμα του πλησίασε επικίνδυνα το μάτι του Maral.Ο Captain,μην έχοντας όρεξη για καβγάδες αποφάσισε να το παίξει ηλίθιος και ρώτησε "Σε εσένα παραγγέλνω φίλε μου?" .Η γροθιά του Fishman σηκώθηκε και έπεσε με δύναμη στο τραπέζι που καθόταν ο Maral σπάζοντας το.Ο Maral συνέχισε να τον κοιτάζει ψύχραιμος και είπε "Αυτό θα το εκλάβω ως όχι." . Τα μάτια του Fishman στένεψαν και είπε γρυλίζοντας "Δεν είσαι ευπρόσδεκτος εδώ.Θα σου έλεγα να φύγεις αλλά αφού δεν ξέρω τι ακριβώς άκουσες πρέπει να λάβω πιο δραστικά μέτρα." .Τα μάτια των υπόλοιπων ψαρανθρώπων ήταν καρφωμένα πάνω του καθώς ο ένας μετά τον άλλο σηκώθηκαν.Ο Maral αναστέναξε βαριά καθώς ο δείκτης του τινάχτηκε και καρφώθηκε στο τατουάζ του Fishman με τον ξιφία.Κοιτώντας τους υπολοίπους ο Maral μουρμούρισε "Shigan." .Ο ψαράνθρωπος με τα αγκάθια γονάτισε κρατώντας την ανοιχτή τρύπα στο στήθος του με τα χέρια του.Ένας απ'τους άλλους θαμώνες τράβηξε το ρόπαλο του και όρμηξε προς τον Maral.To ρόπαλο κατέβηκε με δύναμη προς τον Maral και τσάκισε την καρέκλα που καθόταν.Το είδωλο του Καπετάνιου είχε μείνει εκεί και τρεμόπαιζε.Ο ματωμένος δείκτης του τινάχτηκε και πάλι και χώθηκε στο σβέρκο του ψαρανθρώπου.Εκείνος έπεσε νεκρός.Ο Maral γύρισε μονότονα και ξανακοίταξε τους υπολοίπους. Χαμογέλασε και ανακοίνωσε "Δεν θέλω να πολεμήσω αλλά μην έχετε καμία αμφιβολία.Αν χρειαστεί θα σας σκοτώσω όλους." .Ο fishman με τα αγκάθια και το καφέ δέρμα απάντησε γρυλίζοντας από τον πόνο "Η καπετάνιος μας θα μάθει γι'αυτό.Είναι η Ushya Enya.Δεν θα περάσει έτσι αυτό." .Ο Maral κούνησε απογοητευμένος το κεφάλι του και προχώρησε προς την πόρτα,την άνοιξε και βγήκε απ'το μαγαζί.

Βγαίνοντας,έβγαλε το μαντήλι που είχε σε μία εσωτερική τσέπη του παλτού του και καθάρισε τον ματωμένο του δείκτη.Κοιτώντας τον συνειδητοποίησε πως είχε αρχίσει σιγά-σιγά να συνηθίζει τις δυνάμεις των πρακτόρων της CP.Ίσως σε λίγο καιρό να μπορούσε να πραγματοποιεί τις τεχνικές τους και χωρίς να έχει ανάγκη τις σκιές τους.Προς το παρόν όμως,χωρίς τις σκιές που είχε κλέψει ήταν αδύναμος.Κροτάλισε τα δάχτυλα του και σφυρίζοντας έναν χαρούμενο ρυθμό αποφάσισε να βρει μία άλλη ταβέρνα.Στο κάτω κάτω ήταν νωρίς ακόμα για να γυρίσει στον "Χλωρό Ίππο".

Προχωρούσε στα στενά και πάλι προσπαθώντας να αδειάσει το κεφάλι του απ'ότι τον βαραίνει.Ξαφνικά,στα δεξιά του είδε μία ταμπέλα που είχε πάνω της ζωγραφισμένο ένα μπούτι κοτόπουλο και ένα ποτήρι σάκε.Η ταμπέλα έγραφε πάνω "Casper's Tavern".Αποφασισμένος να πιει επιτέλους αυτό το ποτό ο Maral άνοιξε την πόρτα.Και δέχθηκε μία γροθιά που τον έριξε πάλι έξω.Η γροθιά του είχε ανοίξει την μύτη αλλά η ζημιά ήταν μηδαμινή μπροστά σε αυτό που αποφάσισε να κάνει σε όποιον του την είχε ρίξει.Κοίταξε προς την ανοιχτή πόρτα.Εκεί στεκόταν ένας άντρας που είχε τα χέρια του μέχρι τους αγκώνες ματωμένα.Τα μάτια του ήταν εντελώς άσπρα ενώ γρύλιζε βρισιές με τέτοια ταχύτητα που ο Maral δυσκολευόταν να τον καταλάβει.Όχι ότι είχε καμία ιδιαίτερη σημασία.Ο Maral σηκώθηκε και προχώρησε προς το μέρους του.Ο άγνωστος ξαναγρύλισε και του όρμηξε.Έτοιμος αυτή την φορά ο Maral έπιασε τον καρπό του επιτιθέμενου και τον έφερε με δύναμη πάνω στο γόνατο του.Το "κρακ" από το σπάσιμο ήταν αρκετά δυνατό.Ικανοποιημένος ο Maral κοίταξε τον αντίπαλο του περιμένοντας την κραυγή πόνου και έκπληξης που θα ερχόταν.Αντιθέτως,το αριστερό χέρι του αγνώστου τινάχτηκε και τον άρπαξε απ'τον λαιμό σφίγγοντας τον.Το πόδι του Maral εκτοξεύτηκε προς τα πάνω και βυθίστηκε στον καβάλο του παράφρονα άντρα.Ο πόνος έκανε την λαβή του να χαλαρώσει αλλά δεν τον σταμάτησε.Πιάνοντας το Kogarashi ο Maral το ξεθηκάρωσε και με μία ενιαία κίνηση έσκισε το στήθος του αγνώστου.Εκείνος έπεσε κάτω με το αίμα να γεμίζει το στόμα του και πασχίζοντας να πάρει ανάσα.Το πόδι του Maral σηκώθηκε και έπεσε με δύναμη στον λαιμό του εχθρού του.Και πάλι ακούστηκε το "κρακ" αλλά αυτή την φορά το χτύπημα ήταν θανατηφόρο.Ο λαιμός του αντιπάλου του είχε συνθλιβεί.

Ο Maral αναστέναξε και προχώρησε και πάλι μέσα στην ταβέρνα σκουπίζοντας τα αίματα που έτρεχαν απ'την μύτη του με το μανίκι του παλτού του.Μπαίνοντας μέσα ευχήθηκε να μην είχε χρειαστεί ποτέ αυτό το ποτό και μονολόγησε "Ωω έλα τώρα." .Μέσα βρίσκονταν κοντά δέκα άτομα.Ο ένας προσπαθούσε με λύσσα να σκοτώσει τον άλλο.Στο πάτωμα βρίσκονταν ήδη αρκετοί νεκροί.Αλλά δυστυχώς,δεν ήταν αυτό το πράγμα που ξάφνιασε τον Maral.Καθισμένη στην μπάρα του μαγαζιού βρισκόταν μία κοπέλα.Πρέπει να ήταν γύρω στην ηλικία του και στο πανέμορφο πρόσωπο της ήταν ζωγραφισμένο ένα χαμόγελο ικανοποίησης.Και ναι,ήταν πανέμορφη.Τα μαλλιά της ήταν κατάξανθα και πιασμένα σε κοτσίδα και έπεφταν απ'τον λαιμό της καταλήγοντας λίγο πιο κάτω απ'το στήθος της.Το δέρμα της ήταν κατάλευκο και τα μάτια της καταγάλανα.Η παρουσία της μέσα σε αυτό το τοπίο βίας ήταν ,τουλάχιστον, αταίριαστη.

Μπαίνοντας μέσα τα κεφάλια πέντε αντρών που πάλευαν μεταξύ τους γύρισαν και τον κοίταξαν.Τα μάτια τους ήταν και αυτά εντελώς λευκά και τα πρόσωπα τους μελανιασμένα και ματωμένα. Ο ένας πήρε τα χέρια του απ'τον λαιμό ενός που προσπαθούσε να πνίξει και οι άλλοι γύρισαν και τον κοίταξαν.Η πρόθεση τους ήταν ξεκάθαρη.Κρατώντας ακόμη το Kogarashi στα χέρια του ο Maral δεν έχασε χρόνο.Τράβηξε και το πιστόλι του και τους εκτέλεσε όλους εν ψυχρώ.Οι πυροβολισμοί σταμάτησαν και οι πέντε άντρες ήταν νεκροί.Αυτό όμως είχε τραβήξει την προσοχή των υπολοίπων που άρχισαν να τρέχουν προς το μέρος του.

Ο Maral κλώτσησε μία καρέκλα και αυτή πέταξε προς το μέρος ενός άντρα που τον πλησίαζε πηδώντας από τραπέζι σε τραπέζι.Τον χτύπησε κατάμουτρα,και εκείνος έπεσε με το σβέρκο στην άκρη του τραπεζιού.Νεκρός.Ένας άλλος κρατούσε στα χέρια του ένα σπασμένο μπουκάλι και πλησίαζοντας τον Maral προσπάθησε να τον μαχαιρώσει μ'αυτό.Ο Maral απέφυγε το αυτοσχέδιο μαχαίρι και κατέβασε το σπαθί του στον λαιμό του αγνώστου.Νεκρός.Ένας άλλος τον πλησίασε κατά μέτωπο με τα χέρια ανοιχτά.Ο Maral τον πάτησε με δύναμη στο γόνατο.Σε συνδυασμό με την φόρα του τρελαμένου άντρα η κλωτσιά του Maral ήταν αρκετή για να του σπάσει το πόδι.Έπειτα ο Maral τον κάρφωσε με το Kogarashi στην καρδιά.Νεκρός.Με την άκρη του ματιού του είδε κάποιον να τον πλησιάζει απ'τα αριστερά.Το Kogarashi έσκισε τον αέρα και πέτυχε τον άγνωστο στον κρόταφο.Ο Maral ένιωσε το κρανίο να υποχωρεί κάτω απ'την λεπίδα του και ένα κόκκινο σύννεφο αίματος τύλιξε το ξίφος.Νεκρός.Ο τελευταίος,πλησίαζε ουρλιάζοντας και κουτσαίνοντας,απ'το πόδι του πέταγε ένα κοφτερό κομμάτι ξύλο που προφανώς κάποιος είχε χρησιμοποιήσει για να τον μαχαιρώσει.Ο Maral σημάδευσε και τον πυροβόλησε στο πρόσωπο.Νεκρός.Ο Maral είχε λαχανιάσει.Ξαφνικά,ακούστηκε μέσα στην ταβέρνα ένα αργό χειροκρότημα.Γυρνώντας,ο Maral είδε την όμορφη ξανθιά να χτυπάει παλαμάκια χαμογελώντας του.Εκείνη πήδηξε απ'την μπάρα και είπε "Πολύ καλή δουλειά.Είχε αρχίσει να γίνεται βαρετό.Casper,φέρε στον νικητή κάτι να πιει." .Πίσω απ'την μπάρα σηκώθηκε κάποιος.Ήταν ένας χοντρούλης κύριος γύρω στα πενήντα.Είχε ένα απλανές βλέμμα και ένα κενό χαμόγελο στα χείλη του.Έπιασε ένα ποτήρι,ένα μπουκάλι σάκε και προσπερνώντας τα πτώματα στο πάτωμα λες και δεν υπήρχαν τα άφησε σε ένα τραπέζι.Ο Maral πλησίασε διστακτικά χωρίς να αφήσει απ'τα μάτια του την ξανθιά.

Κάθισε στην καρέκλα και κοίταξε επίμονα την ξανθιά.Δεν είχε ιδέα τι διάολο είχε μόλις συμβεί.Η ξανθιά του χαμογέλασε νιώθοντας τον προβληματισμό του. Έπειτα γύρισε και κοίταξε τον γεράκο ,που ήταν ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας, και του ανακοίνωσε "Σε ευχαριστούμε για τις υπηρεσίες σου Casper.Δεν θα σε χρειαστούμε άλλο.Suicide Hollow." . Ξαφνικά απ'τις παλάμες της ξανθιάς πέταξε ένα ημιδιαφανές πλάσμα.Εκείνο διαπέρασε  τον Casper.Το χαμόγελο στα χείλη του εξαφανίστηκε και τα μάτια του δάκρυσαν.Ο γέρος άρχισε να κλαίει με λυγμούς και έβαλε στην τσέπη του το δεξί του χέρι.Βγάζοντας το,κρατούσε έναν σουγιά.Τον άνοιξε και άρχισε αργά αλλά μεθοδικά να κόβει τον ίδιο του τον λαιμό.Μετά από λίγα δευτερόλεπτα σοκαρισμένης σιωπής από τον Καπετάνιο ο γέρος κατέρρευσε νεκρός,πνιγμένος στο ίδιο του το αίμα.Η ξανθιά του χαμογέλασε και πάλι και είπε "Εμπρός.Πιες.Σου αξίζει." .Ο Maral θα πρεπε να ήταν σοκαρισμένος,τρομαγμένος.Δεν θα πρεπε να μπορούσε να σταθεί μετά απ'αυτή την σκηνή παράνοιας που είχε δει μόλις μπροστά του.Αλλά το μόνο που μπορούσε να σκεφτεί ήταν ότι δίψαγε.Ξεσφράγισε το μπουκάλι και άρχισε να πίνει απευθείας από εκεί αφήνοντας το ποτήρι στο τραπέζι.Η ξανθιά απλά τον κοίταζε.Κατεβάζοντας τρεις μεγάλες γουλιές ο Maral άφησε το μπουκάλι στο τραπέζι και ρώτησε την άγνωστη ξανθιά "Εσύ τα έκανες όλα αυτά?" . Εκείνη κάθισε στο τραπέζι,απέναντι του και απάντησε "Φυσικά.Ρώτησα τον Αρχιερέα αν μπορούσα να παίξω πριν καταληφθεί το νησί και μου είπε ναι.Έτσι είπα να πεταχτώ." .Τα μάτια του Maral γούρλωσαν.Δεν καταλάβαινε.Ποιος ήταν πάλι αυτός ο "Αρχιερέας"? Για μία στιγμή το πρόσωπο του παππού του πέρασε απ'το μυαλό του.Αυτός ήταν ο τίτλος που είχε πει ότι του άνηκε πριν τον σπάσει στο ξύλο.Προς το παρόν όμως προείχαν άλλες ανησυχίες έτσι ξαναρώτησε "Εμένα γιατί δεν με σκότωσες? Φαίνεσαι αρκετά δυνατή για να το κάνεις." .Εκείνη χαμογέλασε και είπε "Ευχαριστώ.Θα μπορούσα να σε σκοτώσω αλλά φαίνεσαι διαφορετικός απ'τους υπόλοιπους.Άλλωστε,θα ήταν αγενές να σε σκοτώσω πριν μάθω το όνομα σου.Πως σε λένε?" .

Ο Maral άρπαξε πάλι το μπουκάλι και αφού κατέβασε το αλκοόλ απάντησε "Ονομάζομαι Maral Papani.Είμαι Καπετάνιος των Crowned Pirates.Εσύ πως λέγεσαι?".Η ξανθιά σταύρωσε τα πόδια της.Φορούσε ένα αρκετά στενό τζιν που τόνιζε τις καμπύλες της.Έπαιξε με την κοτσίδα της λίγο και έπειτα μίλησε "Solahara.Είμαι subordinate του Lord Grimzo.Ενός απ'τους Shichibukai."

Tα μάτια του Maral σχεδόν ξεκόλλησαν απ'το κρανίο του.Πετάχτηκε από την καρέκλα του και κλώτσησε τον αέρα φωνάζοντας "Rankyaku!!!" .Ένα σχίσιμο στον αέρα εκτοξεύτηκε προς την Solahara.Από τέτοια απόσταση το χτύπημα θα την έκοβε στην μέση.Αντιθέτως,την διαπέρασε εντελώς χωρίς να της κάνει ζημιά και το χτύπημα έκοψε την μεγάλη προθήκη με τα ποτά πίσω από την μπάρα.Τα μισά μπουκάλια έσπασαν με την σύγκρουση.Τα άλλα μισά διαλύθηκαν όταν το πάνω μέρος της προθήκης κατέρρευσε εντελώς.Η Solahara κοίταξε πίσω της το αποτέλεσμα της επίθεσης του Maral και έπειτα σηκώθηκε κοιτάζοντας τον με στενεμένα μάτια.Το χέρι της τεντώθηκε προς το μέρος του και η παλάμη της άνοιξε καθώς ρώταγε "Αυτό δεν ήταν πολύ ευγενικό.Δώσε μου έναν καλό λόγο για να μην σε σκοτώσω τώρα." .Ο Maral ένιωσε αμήχανα καθώς είπε χαμογελαστός "Είμαι διαφορετικός απ'τους υπόλοιπους,ο νικητής στην προηγούμενη μάχη και εσύ πολύ όμορφη?" .Η Solahara γέλασε και κάθισε ξανά.Έκανε νόημα στον Maral να κάνει το ίδιο και ο Maral υπάκουσε πειθήνια.Ακόμη γελαστή η Solahara συνέχισε "Πάντα είναι καλή λύση το να κολακεύεις μία γυναίκα.Λοιπόν,αφού μου φαίνεσαι έξυπνος άνθρωπος αποφάσισα να σου δώσω μία ευκαιρία.Αύριο το απόγευμα θα έρθει εδώ ο Vice-Admiral Sareku.Είναι επίσης γνωστός και ως "One Man Legion".Σκοπός του είναι να ανακαταλάβει το νησί.Μην έχεις καμία αμφιβολία στο μυαλό σου.Θα τα καταφέρει.Είναι όχι μόνο πολύ ισχυρός αλλά και αποφασισμένος.Δεν πρόκειται να τον σταματήσει κανένας πειρατής από όσους είναι εδώ.Συμπεριλαμβάνεσαι κι εσύ.Μπορεί να είσαι ξεχωριστός αλλά όχι τόσο.Σου δίνω λοιπόν την ευκαιρία να δραπετεύσεις μέχρι αύριο το μεσημέρι." .

Ο Maral έβρισε την κακή τύχη του για πολλοστή φορά εκείνη την μέρα και απάντησε "Δεν γίνεται να φύγω από τόσο νωρίς.Ήρθαμε σήμερα το πρωί.Η Eternal Pose που έχουμε χρειάζεται τρεις μέρες για να ρυθμιστεί." .Η Solahara γέλασε και πάλι και το γέλιο της ακούστηκε σαν γάργαρο νερό στα αυτιά του Maral.Σηκώθηκε και άρχισε να περπατάει και πάλι προς την μπάρα λέγοντας "Πραγματικά ατυχές αυτό Maral.Αλλά τι να κάνουμε? Τέλος πάντων,έπαιξα αρκετά.Άμα καταφέρεις να ξεφύγεις αύριο ίσως να ξαναμιλήσουμε.Αλλιώς,τα συλλυπητήρια μου.Εις το επανιδείν ή και αντίο.Στο χέρι σου είναι." . Και με αυτά τα λόγια η Solahara πρώτα θόλωσε και έπειτα εξαφανίστηκε εντελώς αφήνοντας τον Maral μόνο του παρέα με τα πτώματα των θαμώνων της ταβέρνας.

O Maral σηκώθηκε αργά από την καρέκλα του και πήρε μαζί του το μπουκάλι.Προχώρησε και άνοιξε την πόρτα.Είχε πέσει η νύχτα για τα καλά.Περπατώντας βγήκε σε ένα κεντρικό δρομάκι και άρχισε να προχωράει προς τον μόλο.Εκεί είχε δέσει το πλοίο του.Προχωρώντας παραπατούσε.Το αλκοόλ σε συνδυασμό με τα όσα είχαν συμβεί τον είχαν ζαλίσει για τα καλά.Μέχρι να φτάσει στον "Χλωρό Ίππο" το μπουκάλι είχε αδειάσει.Οι άντρες του τον είδαν να πλησιάζει από μακριά.Ο Uriel πρώτος ήταν αυτός που έτρεξε προς το μέρος του ακολουθούμενος από άλλους nakama του.Ο Maral πέταξε το άδειο μπουκάλι στην θάλασσα και παραπατώντας έβγαλε το παντελόνι του και άρχισε να κατουράει στο νερό προσπαθώντας να πετύχει το μπουκάλι.Ένιωσε το κεφάλι του να ελαφραίνει και τον κόσμο να γυρίζει και έγειρε μπροστά,προς την θάλασσα.Σκόνταψε λοιπόν στο μπερδεμένο του παντελόνι που τώρα βρισκόταν γύρω απ'τους αστραγάλους του και έπεσε προς την θάλασσα.Λίγο πριν χτυπήσει την επιφάνεια,ένιωσε ένα μεγάλο και δυνατό χέρι να τον αρπάζει απ'το σβέρκο και να τον σηκώνει.Το χέρι ήταν μπλε και άνηκε στο Uriel.Οι υπόλοιποι nakama του τον βοήθησαν να ανεβάσει το παντελόνι του και έπειτα άρχισαν να τον κουβαλάνε μέχρι το πλοίο.Στην διαδρομή για εκεί ο Maral τίναξε το κεφάλι του στα πλάγια και άρχισε να ξερνάει.Η διαδικασία αυτή ακολουθήθηκε από κάμποσα επιφωνήματα αηδίας και μία δύο βρισιές.Τελειώνοντας τον εμετό ο Καπετάνιος έχασε τις αισθήσεις του.

Τα μάτια του άνοιξαν και το κεφάλι του πονούσε.Το σφυροκόπημα στους κροτάφους του είχε γίνει πολύ δυνατό.Κοίταξε γύρω του βρισκόταν στο κρεβάτι του.Στο πλοίο του.Κοιτώντας απ'το παράθυρο είδε τον ήλιο που βασανιστικά τον τύφλωνε.Πετάχτηκε απ'το κρεβάτι και άρχισε να επαναλαμβάνει συνεχώς "Ω σκατά,ω σκατά,ω σκατά,σκατά,σκατά,σκατά...." . Η ζώνη του βρισκόταν στην καρέκλα του.Το ξίφος δεν ήταν στο θηκάρι του αλλά πάνω στο τραπέζι της καμπίνας του καθαρισμένο.Βάζοντας το στην θέση του φόρεσε την ζώνη του και βγήκε τρέχοντας στο κατάστρωμα και άρχισε να φωνάζει "Λύστε τους κάβους.ΤΩΡΑ!!! Αναχωρούμε για την πίσω πλευρά του νησιού.Γρήγορα παλιόσκυλα.Τι με κοιτάτε?" .Ήταν πρωί ακόμα και δεν είχαν ξυπνήσει όλοι οι άντρες του.Αλλά όσοι είχαν ξυπνήσει τινάχτηκαν λες και τους χτύπησε ρεύμα.Άλλοι άρχισαν να λύνουν τα πανιά και άλλοι κατέβηκαν να λύσουν τους κάβους.Ξαφνικά, ο Logen βρέθηκε δίπλα του με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος και ένα αποδοκιμαστικό βλέμμα στο πρόσωπο. Ο Maral τον κοίταξε και είπε "Δουλειά τώρα.Εξηγήσεις αργότερα." . Ο Εννιαδάχτυλος αναστέναξε και υπάκουσε.

Ο Uriel ανέβηκε στο κατάστρωμα αγουροξυπνημένος κοιτώντας τον χαμό που γινόταν γύρω του.Αφού έκανε μία ψιθυριστή συζήτηση με τον Logen ήρθε τρέχοντας προς τον Maral και του είπε "Δεν μπορούμε να φύγουμε ακόμα Καπετάνιε.Έχουμε άντρες στην πόλη που δεν έχουν επιβιβαστεί." .Ο Maral δεν πήρε τα μάτια του απ'τους άντρες του που ετοίμαζαν τον "Χλωρό Ίππο" και απάντησε "Στείλε στην πόλη ομάδες των 5 ατόμων να βρουν όσους λείπουν.Να είναι οπλισμένοι.Ενημέρωσε τον Rouga ότι φεύγουμε και πες του να κάνει το ίδιο.Ξύπνα την Valantya και στειλ'την στο κατάρτι.Άμα δει πολλούς Fishmen να μαζεύονται εδώ κοντά πες της να αρχίσει να ρίχνει.Σε δεκαπέντε λεπτά πρέπει να'χουμε φύγει οπωσδήποτε." .Ο Uriel ένευσε καταφατικά και έφυγε για το κάτω κατάστρωμα όπου βρισκόταν και το κέντρο επικοινωνιών που είχε όλα τα Den Den Mushi του πληρώματος και για να ξυπνήσει όσους κοιμόντουσαν.Το πλήρωμα δούλευε πυρετωδώς.Λίγα λεπτά μετά φωνές άρχισαν να ακούγονται και απ'τον "Ερυθρό Ίππο" ενώ οπλισμένες ομάδες των πέντε ατόμων κατέβαιναν και απ'τα δύο πλοία.Ένα τέταρτο μετά όλο το πλήρωμα είχε μαζευτεί στο πλοίο χωρίς ζητήματα.Ο "Χλωρός Ίππος" και ο κόκκινος αδελφός του άνοιξαν πανιά και σήκωσαν τις άγκυρες και άρχισαν να πλέουν κάνοντας τον κύκλο του νησιού.

Ενώ το καράβι έπλεε ακόμα ο Maral κάθισε και εξήγησε τα χθεσινοβραδινά γεγονότα στον Knab,τον Uriel,τον Logen,την Joy και την Valantya ενώ μέσω Den Den Mushi άκουγε και ο Rouga.O Knab έτριψε τους κροτάφους του και ρώτησε "Δηλαδή για να καταλάβω.Αυτή την στιγμή βρίσκεται στην πόλη ένας subordinate του πιο βίαιου εκ των Shichibukai,κατευθύνεται προς τα εδώ ένας Vice-Admiral και μίλησες με την subordinate ενός άλλου Shichibukai που είναι ο πιο ανατριχιαστικός? Τι διάολο τρέχει με την τύχη σου,τέλος πάντων?" .Ο Εννιαδάχτυλος αγνοώντας τον Knab ρώτησε "Άσε τα όλα αυτά.Εμένα αυτό που με νοιάζει είναι τι κάνουμε τώρα.Δεν είμαστε σε επίπεδο αρκετά υψηλό για να νικήσουμε έναν Vice-Admiral και δεν μπορούμε να φύγουμε πριν έρθει? Μήπως πρέπει να ειδοποιήσουμε τους υπεύθυνους για την άμυνα του νησιού?" .Ο Maral απάντησε "Όχι.Αν ειδοποιήσουμε την συμμαχία που προστατεύει το νησί κατά πάσα πιθανότητα θα δημιουργηθεί πανικός.Απ'ότι κατάλαβα μία εκ των μελών αυτής της συμμαχίας δουλεύει για τον Savaje και θα φύγει απ΄το νησί σε λίγες ώρες.Δεν υπάρχει λόγος να τρομάξουμε και τα υπόλοιπα μέλη ή κανένα περαστικό πλήρωμα.Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να καθυστερήσουμε τον Vice-Admiral μέχρι τις 12 το βράδυ.Έπειτα η Eternal Pose θα ρυθμιστεί κι εμείς θα την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια."

Ξαφνικά ακούστηκαν δύο παφλασμοί και κάτι εντελώς αναπάντεχο συνέβη.Δύο ψαράνθρωποι πήδηξαν στο κατάστρωμα.Ο ένας είχε ανθρώπινο ύψος,δέρμα πράσινο και το μόνο περίεργο πάνω του ήταν τα μικρά αγκάθια που περίσσευαν στο κρανίο του αντί για μαλλιά.Αυτός ο Fishman κρατούσε μία τρίαινα.Ο άλλος όμως ήταν γιγαντιαίος,ήταν σχεδόν στο ύψος του "Tin Ma".Είχε οχτώ χέρια,καφέ δέρμα και ένα τερατώδες πρόσωπο.Δεν είχε μάτια,αλλά οχτώ σχισμές στο πρόσωπο του που έμοιαζαν με χείλια.Τέσσερις από κάθε πλευρά.Φυσικά το στόμα του ήταν τεράστιο και γεμάτο εξίσου τρομακτικά δόντια.Πολλοί απ'τους άντρες του Maral τράβηξαν τα όπλα τους και σημάδευσαν με φρίκη τους ψαρανθρώπους.Εκείνοι δεν φάνηκαν να επηρεάζονται και πολύ.Ο Maral και οι υπόλοιποι απ'αυτούς που συζητούσε στράφηκαν προς τους εισβολείς έτοιμοι να αντιδράσουν.Η Joy μάλιστα έτρεξε προς τον "Tin Man" και σκαρφάλωσε στο κράνος του ενεργοποιώντας τον.Ο πράσινος ψαράνθρωπος με τα αγκάθια για μαλλιά προχώρησε μπροστά και ανακοίνωσε "Μας στέλνει η Ushya Enya.Σκότωσες ένα μέλος του πληρώματος μας χθες.Μας διέταξε να σκοτώσουμε τους πάντες σε αυτό το πλοίο και έπειτα στο κόκκινο που σας ακολουθεί.Αλλά νιώθω ελεήμων.Δεν χρειάζεται να πεθάνει κανένας άλλος εκτός από εσένα Maral Papani.Αα και για να μην είμαι αγενής,το όνομα μου είναι Usawe και είμαι ο Vice-Captain του πληρώματος.Αυτός δίπλα μου είναι ο ναυπηγός μας.Τον φωνάζουμε Chilli.".O Maral χαμογέλασε και προχώρησε προς το μέρος των δύο ψαρανθρώπων χαϊδεύοντας την λαβή του Kogarashi με τον αντίχειρα του.Ξαφνικά,ένα χέρι έπεσε βαρύ στο στήθος του και τον σταμάτησε.Ο Εννιαδάχτυλος τον προσπέρασε με αργά βήματα και άρπαξε την λαβή του Kiribachi του.Το τεράστιο όπλο με τα οχτώ δόντια βγήκε απ'το θηκάρι του σφυρίζοντας σαν φίδι.Ταυτόχρονα,ο "Tin Man" άρχισε και εκείνος να προχωράει μπροστά,υπό τον έλεγχο φυσικά της Joy.Πλησιάζοντας,ο Logen είπε "Δεν πρόκειται να πλησιάσετε τον Captain.Θα σας αναλάβουμε εμείς." .

Ο Maral άναψε τσιγάρο και φώναξε στην Joy και τον Logen "Joy,εσύ άμα θες σκότωσε τον ψηλό αλλά ο κοντός πρέπει να ζήσει.Έχω μία καλή ιδέα." .Ο Εννιαδάχτυλος χαμογέλασε.Ήξερε τον Καπετάνιο του αρκετά καλά ώστε να ξέρει πως το μυαλό του είχε κατεβάσει μία ιδέα για να κάνει το πλήρωμα ακόμα ισχυρότερο με ακόμα μεγαλύτερο φόβητρο.Θα αναλάμβανε ο ίδιος προσωπικά τον Usawe.Δεν θα τον σκότωνε.Αλλά θα τον πλήγωνε.Άσχημα.

O Logen πετάχτηκε με δύναμη προς τον Fishman με την τρίαινα και κατέβασε το Kiribachi του κάθετα.Θα τον έκοβε στα δύο,αλλά η τρίαινα του ψαρανθρώπου σηκώθηκε και συνάντησε το ξίφος του Εννιαδάχτυλου στον αέρα.Εκείνη την στιγμή παρατήρησε ο Εννιαδάχτυλος για πρώτη φορά την τρίαινα.Ήταν επιχρυσωμένη επομένως λογικά ήταν εξ'ολοκλήρου από μέταλλο.Πράγμα που σήμαινε ότι ήταν πολύ βαριά.Άρα αντιμετώπιζε έναν αρκετά δυνατό αντίπαλο.Δεν θα ήταν η πρώτη του φορά και σίγουρα όχι η τελευταία.Ξανασηκώνοντας το ξίφος του στον αέρα έφερε με ταχύτητα το Kiribachi στην κατάλληλη θέση και ξαναχτύπησε κόβοντας οριζόντια.Ο ψαράνθρωπος πήδηξε στον αέρα και έπιασε με το αριστερό του χέρι το κεφάλι του Logen.Περιστρεφόμενος στον αέρα ο ψαράνθρωπος προσγειώθηκε έχοντας μπροστά του την πλάτη του αντιπάλου του.Χωρίς να διστάσει λεπτό τον κάρφωσε στην ραχοκοκαλιά.Ο Logen ένιωσε τα τρία αγκάθια να μπαίνουν μέσα του και να τραβιούνται ξανά έξω με ταχύτητα.Το γεγονός ότι τα πλαϊνά αγκάθια είχαν κοφτερούς γάντζους στο πλάι δεν βοήθησε ιδιαίτερα.Ο Εννιαδάχτυλος θολωμένος απ'τον πόνο έκανε μία περιστροφή αλλά και αυτή την φορά το σπαθί του συνάντησε την τρίαινα του αντιπάλου του.Γρυλίζοντας ο Logen είπε "Περίεργο όπλο χρησιμοποιείς." .Ο Usawe γέλασε ανταπαντώντας "Κι εσύ το ίδιο άνθρωπε.Χρησιμοποιείς το ίδιο όπλο που χρησιμοποιούσε και ο ήρωας του είδους μου.Ο Arlong.Γι'αυτό και μόνο αποφάσισα εξ'αρχής να σε κάνω να υποφέρεις πιο πολύ."

Στο μεταξύ η Joy είχε ορμήσει στον Chilli.Όπως και στην μάχη μεταξύ του Εννιαδάχτυλου και του Usawe η ζυγαριά είχε γείρει προς το μέρος των Fishmen.Ο Usawe έχοντας περισσότερα χέρια και όντας κάπως πιο ψηλός απ'τον "Tin Man" κατάφερνε πολλά περισσότερα χτυπήματα στο mecha απ'ότι η Joy σε εκείνον.Tο μέταλλο βαθούλωνε κάτω απ'τα χτυπήματα του τεράστιου Fishman.Οι γροθιές του mecha βέβαια όντας ατσάλινες τραυμάτιζαν περισσότερο τον ψαράνθρωπο.Το ανησυχητικό βέβαια ήταν ότι ένα καλό χτύπημα στο σωστό σημείο θα αχρήστευε το mecha.Ο Maral ήταν ανήσυχος.Ο ίδιος γνώριζε ότι μπορούσε να νικήσει τους Fishmen.Είχε αρχίσει να το υπολογίζει απ'την στιγμή που πήδηξαν μέσα και το είχε επιβεβαιώσει στο κεφάλι του μέχρι να σταματήσει να μιλάει ο Usawe.Αλλά ένιωθε πως θα ήταν προσβλητικό άμα παρενέβαινε τώρα.

Ο Maral σκέφτηκε λίγο και έπειτα έκανε το μόνο που μπορούσε.Στάθηκε όρθιος και φώναξε "Παιδιά.Μόλις μπήκαμε στην Μεγάλη Γραμμή.Δεν μπορούμε να χάνουμε απ'τον κάθε τυχάρπαστο που θα πετυχαίνουμε.Σφάξτε τους." .Πρώτη πείσμωσε η Joy.Ο Chilli πήγε να χαστουκίσει το κράνος του "Tin Man" με τα δύο πάνω του χέρια.Άμα το χτύπημα πετύχαινε η Joy θα έχανε την μάχη.Το κράνος ήταν το πιλοτήριο του mecha και δεν θα μπορούσε να δεχθεί βλάβη.Τα χέρια του "Tin Man" εμπόδισαν τα χέρια του Fishman να κλείσουν στο πιλοτήριο καθώς σηκώθηκαν σε στάση άμυνας.Ταυτόχρονα,οι ώμοι του "Tin Man" εκτινάχτηκαν και αποκάλυψαν τις εξέδρες με τα καμάκια.Ο Chilli είχε μία πολύ μικρή στιγμή για να συνειδητοποιήσει τι ακολουθούσε.Τα καμάκια εκτοξεύτηκαν και άρχισαν να διαπερνούν το στήθος τους.Μονάχα τα απανωτά χτυπήματα απ'τα καμάκια ήταν αρκετά για να τον κάνουν να παραπατήσει.Αν και το δέρμα του τεράστιου Fishman είχε γεμίσει αίματα και σιδερένια δόρατα το μέγεθος του,του επέτρεπε να συνεχίσει.Η ζημιά δεν ήταν τόσο μεγάλη.Προχώρησε και πάλι προς την Joy.Εκείνη σήκωσε το δεξί χέρι του mecha.Η σιδερένια παλάμη άνοιξε και απ'την άκρη της ξεχύθηκαν φλόγες που χτύπησαν τον Chilli κατάμουτρα.Έπειτα το χέρι έκλεισε σε γροθιά και απ'τα Den Den Mushi που βρίσκονταν στο στόμα του "Tin Man" ακούστηκε "Right Hand Cannon!!!" .Mε έναν δυνατό ήχο η γροθιά απ'τον καρπό και μετά εκτοξεύθηκε χτυπώντας το ακόμα φλεγόμενο πρόσωπο του Chilli.Η απόσταση ήταν μικρή και η ζημιά στον Fishman πλέον μεγάλη.Η γροθιά συνδεόταν με μία αλυσίδα με το χέρι του "Tin Man" και όταν προσπέρασε τον ψαράνθρωπο άρχισε να γυρνάει στο χέρι.Μόλις συγκολλήθηκε με το υπόλοιπο χέρι το αριστερό χέρι του mecha κατευθύνθηκε προς το στομάχι του ψαρανθρώπου για να δώσει ακόμα ένα χτύπημα.

Παρά τον τρομερό πόνο του ο Chilli επέδειξε πολύ καλές ικανότητες.Στρίβοντας το σώμα του απέφυγε την σιδερένια γροθιά.Τα τρία απ'τα τέσσερα δεξιά του χέρια έπιασαν το αριστερό του mecha.Με τα άλλα τρία αριστερά του ήταν έτοιμος να το σπάσει όταν ξαφνικά απ'το "στόμα" του mecha ακούστηκε πάλι "Sacrificial Limb!!!" .Το χέρι που είχε πιάσει άρχισε να βουίζει καθώς ο Chilli το είχε σχεδόν πλακώσει για να το ακινητοποιήσει.Ξαφνικά,το χέρι εξερράγη σε μία πύρινη κόλαση.Αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα για τον Chilli.Τα θραύσματα τον διαπέρασαν ενώ το πύρινο κύμα σχεδόν τον κατάπιε.Ο τεράστιος ψαράνθρωπος έπεσε κάτω νεκρός.

Το οστικό κύμα απ'την έκρηξη ήταν τεράστιο.Ο Logen και ο Usawe έπεσαν στο κατάστρωμα όταν τους χτύπησε ο καυτός αέρας.Ο ίδιος ο "Tin Man" παραπάτησε.Πολλοί απ'τους άντρες των Crowned Pirates έπεσαν κάτω απ'το κύμα.Ο Maral παρέμεινε όρθιος με δυσκολία.Το πεδίο σύγκρουσης των ψαρανθρώπων με τους δύο nakama του είχε γεμίσει καπνό.Ξαφνικά ακούστηκε η κλαγγή μετάλλου με μέταλλο.Ο καπνός άρχισε να καθαρίζει και ο Maral είδε τον Εννιαδάχτυλο και τον Usawe να έχουν συγκρουστεί και πάλι.Οι άντρες του άρχισαν να σηκώνονται και αυτοί.Το mecha είχε μείνει με το δεξί χέρι μόνο ενώ εκεί που βρισκόταν κάποτε το αριστερό υπήρχαν μόνο καπνοί.Ο Chilli βρισκόταν στο κατάστρωμα νεκρός.Η κοιλιά του ήταν εντελώς σχισμένη ενώ το πρόσωπο του ήταν αρκετά καμένο.Ο Logen με τον Usawe συγκρούονταν ξανά και ξανά.Ξαφνικά,ένας απ'τους άντρες του πληρώματος του άρχισε να λέει ρυθμικά "Bloody-Nine.Bloody-Nine.Bloody-Nine." .Σύντομα,όλο το πλήρωμα,και ο Maral, μαζί επαναλάμβαναν το "παρατσούκλι" του Εννιαδάχτυλου.

Ο Logen ήταν τραυματισμένος και είχε ζαλιστεί απ'το πέσιμο αλλά δεν ήταν καν κουρασμένος.Ίσα ίσα.Τώρα που ο Καπετάνιος του τον είχε ενθαρρύνει και η Joy είχε αναλάβει τον μεγαλόσωμο τύπο ήταν η ώρα να κερδίσει και αυτός.Το ξίφος του σηκώθηκε και άρχισε να επιτίθεται χωρίς στιγμή δισταγμού.Ξανά και ξανά και ξανά.Αδιαφορώντας για την άμυνα ή για το αν θα τραυματιστεί το Kiribachi μετακινούταν συνεχώς σε διαφορετικές γωνίες αναγκάζοντας τον γρηγορότερο ψαράνθρωπο σε μία συνεχή άμυνα.Ο Logen δεν κουραζόταν.Το βαρύ του όπλο το ένιωθε πλέον σαν ξυλαράκι.Θα μπορούσε να συνεχίσει με συνεχείς επιθέσεις για ώρες αλλά έπειτα αποφάσισε να φερθεί έξυπνα.Έτρεξε και έκοψε οριζόντια αφήνοντας τον εαυτό του εκτεθειμένο.Ήταν ρίσκο αλλά απέδωσε.Ο Fishman έκανε ότι είχε κάνει και νωρίτερα.Έτρεξε και πιάνοντας το κεφάλι του Logen έδωσε ένα σάλτο περιστρεφόμενος στον αέρα.Μόνο που αυτή την φορά περιστράφηκε και ο Logen με το ξίφος του ουρλιάζοντας "Νόμιζες ότι θα έπιανε ξανά?" .Το ξίφος πέτυχε τον ψαράνθρωπο στο στομάχι και σχεδόν τον έκοψε στην μέση.Το χτύπημα ήταν τόσο δυνατό που έστειλε τον Usawe πετώντας στα πόδια του Maral.

Ο Usawe προσγειώθηκε μπροστά στον Maral με πάταγο.Το στομάχι του ήταν σκισμένο.Τα άντερα του γλίστραγαν απ'το στομάχι του σαν χέλια,ενώ το αίμα του πότιζε το κατάστρωμα και το έβαφε κόκκινο.Ο Maral κοίταξε τον Εννιαδάχτυλο ο οποίος του είπε "Δεν επρόκειτο να χάσω από έναν τέτοιο ανόητο."  .Ο Maral έγνεψε καταφατικά και έστρεψε το βλέμμα του προς τον τραυματισμένο ψαράνθρωπο που βρισκόταν στα πόδια του.Ο Usawe στήριξε όρθια την τρίαινα του και δίνοντας ώθηση,όρθωσε τον κορμό του και κοίταξε πρώτα τον Maral και μετά τον Uriel.Το στόμα του ήταν γεμάτο αίμα έτσι έφτυσε.Και έπειτα σφίγγοντας τα δόντια είπε "Περισσότερο απ'αυτά τα μπασταρδέματα της φύσης που αποκαλούνται "άνθρωποι",απεχθάνομαι fishmen σαν κι εσένα που επέλεξαν να δέσουν την ζωή και την μοίρα τους με αυτή των κατώτερων όντων.Καταστρέφουν την γη.Καταστρέφουν την θάλασσα.Σφάζουν ο ένας των άλλο σε ασήμαντους πολέμους.Γκρεμίζουν τα πάντα στο πέρασμα τους σε αναζήτηση πλούτου,δύναμης ή και φήμης.Μην έχεις αυταπάτες.Είσαι εχθρός της φυλής μας και θα έρθει η ώρα που θα πληρώσεις αυτή σου την αμαρτία."  .Τα μάτια του Uriel στένεψαν.Το τεράστιο μπλε χέρι του ψαρανθρώπου άρπαξε τον Usawe απ'τον λαιμό και τον σήκωσε στον αέρα.Στερούσε τον αέρα απ'τα πνευμόνια του ηττημένου αντιπάλου του.Το αριστερό χέρι του Uriel έσφιξε σε γροθιά και προσγειώθηκε στο σκισμένο στομάχι του Usawe.O Uriel τότε φώναξε "Υπάρχουν κακοί άνθρωποι και καλοί άνθρωποι.Με τον ίδιο άνθρωπο υπάρχουν κακοί ψαράνθρωποι και καλοί ψαράνθρωποι.Αν είσαι τόσο τυφλός ώστε να μην βλέπεις ότι η κακία δεν έχει να κάνει με την φυλή αλλά με το άτομο σου απαγορεύω να στρέφεις το βλέμμα και τον λόγο σου προς τα πάνω μου."

Ο Maral κοίταξε τον nakama του χαμογελώντας.Ο Uriel είχε πολύ μεγάλη κατανόηση παρά την κάποια αφέλεια του.Αν και είχε περάσει κομμάτι της ζωής του ως σκλάβος δεν είχε μίσος.Ο Maral ευχήθηκε να είχε την γενναιότητα του.Εκείνος ένιωθε θυμό.Ένιωθε θλίψη.Ένιωθε μίσος για όλους αυτούς που είχαν λάβει στα χέρια τους το μέλλον αυτού του κόσμου και ήταν πρόθυμοι να καταστρέψουν τα πάντα.Εκείνη την στιγμή ορκίστηκε στον εαυτό του ότι δεν θα πάλευε μονάχα για την δική του ελευθερία.Θα πλημμύριζε τον κόσμο στο αίμα άμα χρειαζόταν αλλά θα προσέφερε ελευθερία σε κάθε φυλακισμένο.Ακόμα κι αν αυτός δεν μπορούσε να δει τα δεσμά του.

Ο Καπετάνιος καθάρισε τον λαιμό του με ένα βήξιμο και ανακοίνωσε "Παιδιά,συνεχίζουμε την πορεία μας.Φροντίστε τα τραύματα του Usawe και του Logen.Καθαρίστε και το πτώμα του Chilli και ράψτε τον.Βγάλτε τα καμάκια και βάλτε τα στις θήκες τους.Δεν έχουμε άλλα.Joy,ξεκίνα να επισκευάζεις το χέρι του "Tin Man" και φρόντισε να μην ξανακάνεις κάτι τέτοιο δεν ξέρω πόσο σίδερο μπορούμε να διαθέσουμε όσο είμαστε στην θάλασσα.Τα Dials όμως που έχουμε είναι περιορισμένα,μην τα θυσιάζεις έτσι." . Το κράνος του "Tin Man" άνοιξε και η Joy βγήκε από μέσα κουνώντας το κεφάλι της θετικά.Ο Καπετάνιος γύρισε την πλάτη του στον χαμό που γινόταν στο κατάστρωμα.Ο Uriel ανακοίνωνε την συνέχιση της πορείας στον Rouga.Η Jaya απλωνόταν μπροστά του πανέμορφη.Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι σε λίγες ώρες θα γινόταν μάχη εδώ και θα μετέτρεπε μεγάλο κομμάτι του νησιού σε κόλαση.


Μετά από λίγη ώρα τα πλοία έφτασαν στην αντίθετη πλευρά απ'αυτή της κεντρικής πόλης.Εκεί ήταν χτισμένο ένα μικρό ψαροχώρι.Τα πλοία έριξαν άγκυρα και μάζεψαν τα πανιά τους.Στο νησί επικρατούσε πανικός.Ο Καπετάνιος κοίταξε τον Uriel και του ψιθύρισε "Κατέβασε την βάρκα.Θα πάμε στο χωριό.Διάλεξε τα άτομα που θα μας συνοδεύσουν εκεί." .Ο μπλε ψαράνθρωπος ένευσε θετικά και ξεκίνησε να κάνει τις προετοιμασίες.Πέντε μόλις λεπτά μετά,ο Καπετάνιος,ο πλοηγός Uriel και άλλοι 5 άντρες πήγαιναν με την βάρκα του πλοίου προς το ψαροχώρι.Τα κουπιά βούταγαν στο νερό και η βάρκα προχωρούσε.Φτάνοντας στην παραλία όλοι επιβιβάστηκαν.Ο Καπετάνιος σκεφτόταν.Ήταν ακόμα πρωί.Σε λίγες ώρες ο Vice-Admiral θα έφτανε.Θα ήταν οι δυνάμεις των πειρατών αρκετές ώστε να τον καθυστερήσουν αρκετά? Είχε τις αμφιβολίες του.Έτσι έλαβε μία απόφαση.Γύρισε και κοίταξε τον Uriel.Επέβλεπε τους άντρες που έδεναν την βάρκα σε έναν στύλο.Ακούμπησε το χέρι του στην πλάτη του τεράστιου ψαρανθρώπου και του είπε σιγανά "Θα πάω στην πόλη.Θα σιγουρευτώ πως θα μπορέσουμε να φύγουμε.Αν δεν έχω γυρίσει μέχρι τη μία το βράδυ φύγετε.Θα σας βρω στο επόμενο νησί.Μην τολμήσεις σε καμία περίπτωση να αμφισβητήσεις τις εντολές μου." .Οι μύες του Uriel πρώτα σφίχτηκαν και έπειτα χαλάρωσαν.

Ο Maral γύρισε την πλάτη του στον πλοηγό του και άρχισε να περπατάει προς το χωριό.Οι δρόμοι είχαν λίγο κόσμο και ήταν ήσυχοι.Δεν θα μπορούσε κανείς να πιστέψει εύκολα πως αυτό το χωριό βρισκόταν στο ίδιο νησί με την πόλη στην οποία ο Maral είχε βρεθεί τις τελευταίες 2 μέρες.Oι άνθρωποι τον κοιτούσαν περίεργα καθώς όχι μόνο δεν τον γνώριζαν αλλά και μόλις είχε κατέβει από ένα πειρατικό πλοίο.Καθώς περπατούσε είδε έναν στάβλο.Εκεί βρίσκονταν 4 άλογα και έτρωγαν.Δίπλα τους στεκόταν μία γυναίκα που συζητούσε με τον γιο της.Ο Maral πλησίασε και είπε "Πόσο κάνει το λευκό άλογο? Φαίνεται το πιο υγιές και το πιο γρήγορο." . Εκείνη χαμογέλασε αμήχανα και κοιτώντας το σπαθί του και το πιστόλι του έσφιξε το παιδί της στην αγκαλιά της και απάντησε "Νομίζω δεν καταλάβατε καλά.Αυτά τα άλογα μου τα αφήνουν οι χωρικοί για να τα προσέχω και πληρώνομαι για να τα ταΐζω και να τα φροντίζω." .Το πρόσωπο του Maral σκλήρυνε.Δεν είχε χρόνο για τέτοιου είδους βλακείες.Έσφιξε στο χέρι του την λαβή του σπαθιού του και της αντιγύρισε "Φοβάμαι πως εσείς δεν καταλάβατε καλά.Το άλογο θα το πάρω όπως και να'χει.Απλά προτίθεμαι να σας πληρώσω γι'αυτό.Ορίστε,αυτά φτάνουν για δύο άλογα." .Με αυτά τα λόγια έβγαλε μία αρκετά μεγάλη δεσμίδα χαρτονομίσματα και της τα άφησε.Έπειτα,πήρε μία σέλα και την έδεσε πάνω στο λευκό άλογο και έλυσε τα χαλινάρια του.Η γυναίκα έκανε να σηκωθεί ώστε να τον εμποδίσει,αλλά ένα μόνο βλέμμα του Καπετάνιου την έπεισε για το αντίθετο. Ο Maral καβάλησε το άλογο και άρχισε να απομακρύνεται σιγά σιγά.

Κάτι τον τριβέλιζε στο στομάχι του και έτσι τράβηξε τα χαλινάρια σταματώντας στο άλογο και χωρίς καν να γυρίσει ανακοίνωσε "Σε λίγες ώρες το νησί θα δεχθεί επίθεση και θα καταληφθεί απ'τους Marines.Οι κάτοικοι είτε θα καταδικαστούν ως "συνεργάτες" των Πειρατών και θα κρεμαστούν είτε ακόμα χειρότερα θα αιχμαλωτιστούν και θα πωληθούν ως σκλάβοι.Αυτή την στιγμή στην παραλία είναι δεμένη μία βάρκα.Μάζεψε ότι μπορείς και πήγαινε μίλα στον ψαράνθρωπο που την προσέχει.Πες του ότι σε έστειλε ο Captain Maral.Πες του να σε πάει στον "Ερυθρό Ίππο".Πες του να ενημερώσει τον Rouga ότι θα κατέβεις εσύ και το παιδί σου στο επόμενο νησί.Θα σε προσέχει εκείνος μέχρι τότε.Μην μιλήσεις σε κανέναν άλλο γι'αυτό." .Έπειτα κλώτσησε το άλογο στα καπούλια και αυτό άρχισε να καλπάζει γρήγορα προς την πόλη.Σχεδόν μία ώρα μετά έφτασε στις παρυφές της.

H βάρκα είχε σχεδόν φτάσει στον μόλο και ο Vice-Admiral Sareku ένιωθε ένα ανακάτεμα μέσα του.Έφταιγε το Φρούτο του Διαβόλου που είχε φάει και το ήξερε.Ήταν ένα μειονέκτημα του Φρούτου του αλλά ο ίδιος ήταν πρόθυμος να το παραβλέψει λόγω της μεγάλης δύναμης που είχε αποκτήσει.Οι τελευταίες πληροφορίες που είχε λάβει ήταν πως στην πόλη βρίσκονταν 6 πειρατικά πληρώματα.Τα 3 άνηκαν στην συμμαχία "4 Seas Convenant" και τα άλλα 3 ήταν περαστικά.Το ένα απ'τα πληρώματα της συμμαχίας βέβαια θα είχε αποχωρήσει καθώς βρισκόταν στην υπηρεσία του Savaje.Ενός απ'τους Shichibukai.O Sareku ήταν ένας πολύ περίεργος άντρας εμφανισιακά.Ήταν αρκετά ψηλός και σχετικά παχουλός.Φορούσε ένα καπέλο των Marines καθώς και την χαρακτηριστική λευκή κάπα με τα χρυσά σιρίτια που έγραφε πάνω "Δικαιοσύνη".Τα μαλλιά του είχαν γκριζάρει ενώ στο πρόσωπο του δεν υπήρχε ίχνος τρίχας.Αν και από την εμφάνιση του φαινόταν ότι ήταν Marine η βάρκα του δεν πρόδιδε τίποτα.Πλέοντας στην ήρεμη θάλασσα έφτασε στον μόλο.Εκεί είδε ένα μπουκάλι ρούμι πεταμένο στο νερό δίπλα του.Αηδίασε στην σκέψη πως όλο το νησί θα ήταν γεμάτο σκουπίδια και ακαθαρσίες των πειρατών.Έπειτα παρατήρησε πως δύο απ'τα πλοία των πειρατών που υποτίθεται ότι θα βρίσκονταν εκεί είχαν αναχωρήσει.Τα μάτια του στένεψαν καθώς αποβιβαζόταν στην ξύλινη εξέδρα του μόλου και έδενε την βάρκα του.Έβγαλε το μπλοκάκι του και κοίταξε.Τα πλοία "Χλωρός Ίππος" και "Ερυθρός Ίππος" έλειπαν.Τα άλλα τρία που βρίσκονταν εκεί ήταν δεμένα και φαινομενικά άδεια.Δεν θα έμπαινε στον κόπο να τα καταστρέψει ο ίδιος.Αντιθέτως προχώρησε προς την πόλη.

Ξαφνικά πριν καν διασχίσει την ξύλινη εξέδρα τρεις πειρατές βρέθηκαν μπροστά του.Τον κοίταξαν από πάνω έως κάτω.Δύο απ'αυτούς τράβηξα τα όπλα τους γελώντας ενώ ο άλλος τον κοιτούσε με φρίκη.Ένας απ'τους πειρατές που τον σημάδευε με το όπλο είπε γελώντας "Πρέπει να είσαι πραγματικά ηλίθιος για να έρθεις εδώ μόνος σου Marine.Στο νησί αυτό κατοικούν σχεδόν δύο χιλιάδες πειρατές.Υπέγραψες την θανατική σου καταδίκη." . O Sareku χαμογέλασε.Είχε το παράπονο ότι δεν ήταν ποτέ μόνος απ'όταν μπήκε στο Ναυτικό ως Captain πριν από 10 χρόνια. Ο πιο έξυπνος των πειρατών έκανε ήδη πίσω βήματα και ψιθύρισε τρομαγμένος "Ηλίθιοι,κοιτάξτε τα σιρίτια του.Ειναι Vice-Admiral." .Οι άλλοι δύο τότε το πρόσεξαν και τα χέρια τους άρχισαν να τρέμουν.

Ήταν όμως πολύ αργά.Όχι μόνο γι'αυτούς αλλά και για τους πάντες στο νησί.Το πόδι του εκτινάχτηκε με ταχύτητα και μία λεπίδα αέρα έπεσε πάνω στους δύο πειρατές που τον σημάδευαν κόβοντας τους σχεδόν στην μέση.Πέθαναν ακαριαία. Ο τρίτος πειρατής ξεκίνησε να τρέχει.Ο Vice-Admiral εξαφανίστηκε απ'την θέση του και εμφανίστηκε πάλι μπροστά στον τρίτο.Ο δείκτης του χώθηκε με δύναμη στην καρδιά του πειρατή και εκείνος πέθανε αμέσως.Ο Sareku γύρισε την πλάτη του στους τρεις νεκρούς και τα τρία πλοία και συνέχισε να προχωράει προς την πόλη.Με αργό βήμα μπήκε στο κεντρικό δρόμο ο οποίος ήταν γεμάτος πειρατές.Οι περισσότεροι άργησαν να τον αντιληφθούν.Αλλά αρκετοί τράβηξαν αμέσως τα όπλα τους.Μέσα σε δευτερόλεπτα ήταν περικυκλωμένος από εχθρικά πρόσωπα και κοφτερά σπαθιά καθώς και κάννες πιστολιών.Ο Saruka χαμογέλασε.Πυροβολισμοί ακούστηκαν και έπειτα κραυγές.Οι πειρατές άρχισαν να υποχωρούν καθώς θερίζονταν από ριπές σφαιρών.Μετά από λίγο άρχισαν οι εκρήξεις.Σπίτια είχαν πάρει φωτιά.Το σώμα του Saruka είχε γεμίσει καταπακτές από όπου φαίνονταν να προεξέχουν μικρογραφίες πολυβόλων και κανονιών.Ακόμα και απ'το καπέλο του είχαν φανερωθεί φωλιές σκοπευτών απ'τις οποίες μικροσκοπικοί Marines πυροβολούσαν ασταμάτητα.Ξαφνικά ο Vice-Admiral μουρμούρισε "Έφοδος." .Μία καταπακτή άνοιξε κάπου στην κοιλιά του και δεκάδες Marines σε φυσιολογικό έδαφος άρχισαν να εμφανίζονται.Οι Marines ήταν οπλισμένοι και ξεχύθηκαν στους δρόμους κυνηγώντας τους Πειρατές που πάσχιζαν να αποδράσουν.Ο Saruka κοίταξε τον ουρανό.Το νησί θα είχε καταληφθεί εντελώς μέχρι να πέσει η νύχτα.

Ο Maral άκουσε τους πυροβολισμούς και τις εκρήξεις και κατάλαβε ότι είχε ξεκινήσει.Ήλπιζε μέχρι την τελευταία στιγμή να του έλεγαν ψέματα όλοι.Αλλά τα πράγματα ήταν έτσι.Το να ευχόταν να είναι διαφορετικά δεν είχε νόημα.Έτσι αποφάσισε να ριχτεί στην μάχη.Ξεκαβάλησε το άλογο του και άρχισε να τρέχει προς το μέρος απ'όπου ακουγόταν η μάχη και απ'όπου έβγαιναν οι καπνοί.Τράβηξε το ξίφος του και τον κόκορα του πιστολιού του.Έπρεπε να είναι έτοιμος.Στους δρόμους γινόταν πανικός.Πειρατές με τραβηγμένα ξίφη έτρεχαν προς την μάχη ενώ άλλοι έβρισκαν την ευκαιρία να σκοτώσουν άλλους πειρατές με τους οποίους είχαν κόντρα.

O Maral έτρεχε φρενιασμένος στους δρόμους. Στρίβοντας σε ένα στενό είδε μία ντουζίνα Marines να αποτελειώνουν τραυματισμένους Πειρατές.Ανάμεσα στους νεκρούς βρίσκονταν και γυναίκες και παιδιά.Κλωτσώντας τον αέρα έστειλε μία λεπίδα αέρα σκοτώνοντας δύο απ'αυτούς και έπειτα τράβηξε το πιστόλι του και άρχισε να πυροβολεί.Σύντομα μονάχα έξι απ'τους στρατιώτες είχαν μείνει και κανείς απ'αυτούς δεν κουβαλούσε πιστόλι ή τουφέκι.Ένας απ'αυτούς έτρεξε προς το μέρος του ουρλιάζοντας.Ο Maral έκανε στην άκρη και του έβαλε τρικλοποδιά.Όταν ο Marine έπεσε κάτω ο Maral τον μαχαίρωσε με το σπαθί του στο στομάχι.Αυτό δεν τον σκότωσε αλλά θα τον κρατούσε στο χώμα να σφαδάζει απ'τον πόνο.Ο επόμενος αντίπαλος του Καπετάνιου ήρθε κατά πάνω του κρατώντας ένα τσεκούρι.Ο Maral του κατάφερε ένα χτύπημα κόβοντας του το χέρι απ'τον καρπό και αφήνοντας τον να κοιτάζει το κολόβωμα ουρλιάζοντας.Το πιστόλι του είχε αδειάσει και ο Maral το έβαλε ξανά στην θήκη που είχε στην ζώνη του.Βλέποντας την μοίρα των συντρόφων τους οι υπόλοιποι Marines πέταξαν τα όπλα τους στο χώμα και άρχισαν να τρέχουν προς τον μόλο.Ο Maral κοίταξε γύρω του.Πολλοί νεκροί.Πολλοί τραυματίες.Του ήρθε μία ιδέα.Με πολύ αργές κινήσεις το χέρι του έφτασε στην μέση του και τράβηξε το ψαλίδι.

Το αίμα του Maral χτύπαγε τα τύμπανα των αυτιών του ρυθμικά.Το βλέμμα του θόλωνε.Προχωρούσε μπροστά και πίσω του ακολουθούσαν 20 απέθαντοι.Μόλις τους είχε αναστήσει χρησιμοποιώντας τις σκιές των τραυματισμένων και τα πτώματα των νεκρών.Το κεφάλι του πονούσε.Κατέβαλε υπερπροσπάθεια για να τους ελέγχει. Εκείνος προχωρούσε μπροστά και οδηγούσε τους ζωντανούς νεκρούς προς τον μόλο.Θα υπέθετε κανείς πως η πιο δύσκολη διαδικασία είναι να αναστήσεις τους νεκρούς.Αλλά αυτό είναι μεγάλο λάθος.Το κεφάλι του πονούσε στην προσπάθεια του να τους διατάξει σε ποιους θα επιτεθούν και σε ποιους όχι.Οσοι Marines είχαν βρεθεί στον δρόμο του είχαν είτε πέσει νεκροί είτε είχαν διαφύγει τρέχοντας.Ο λόγος που ο Maral οδηγούσε την ορδή των νεκρών στον μόλο είναι γιατί είχε καταλάβει πως εκεί βρισκόταν το κέντρο επιχειρήσεων των Marines.Εκεί θα βρίσκονταν μόνο Marines.Εκεί ο στόχος θα ήταν ξεκάθαρος και δεν θα χρειαζόταν να πασχίζει να τους ελέγξει.Δεν άντεξε όμως.Ήταν μόλις δύο στενά απ'τον μόνο όταν απελευθέρωσε τους απέθαντους αφού τους ούρλιαξε την τελευταία διαταγή του "Προχωρήστε μπροστά και σκοτώστε ότι σταθεί στον δρόμο σας."

Απελευθερώνοντας τα πλάσματα που δημιούργησε ένιωσε να φεύγει από πάνω του ένα μεγάλο βάρος.Είχε κουραστεί.Όχι σωματικά αλλά πνευματικά.Κοίταξε γύρω του.Έπρεπε να απομακρυνθεί είχε πλησιάσει πολύ στο κέντρο της μάχης.Κοίταξε το ρολόι του. Η ώρα είχε πάει 7.Πέντε ώρες ακόμα.Του φαινόταν λες και είχε μπροστά του μία αιωνιότητα μάχης και σκοτωμού.Ξαφνικά ακούστηκαν κανονιοβολισμοί.Αυτό που παραξένεψε τον Maral ήταν ότι δεν ακούγονταν απ'τον μόλο,όπως γινόταν μέχρι τώρα,αλλά από τα ανατολικά.Γύρισε το κεφάλι του από την πλευρά του ήχου προσπαθώντας να βρει την πηγή του.Δίπλα του,ένα σπίτι εξερράγη και το οστικό κύμα τον έριξε κάτω.Ήταν προφανές τώρα.Οι πειρατές είχαν επανδρώσει το Warship που χρησιμοποιούσαν ως οχυρό και έριχναν με τα κανόνια του στον μόλο.Εκεί ήταν το μόνο σημείο στην πόλη που ήταν σίγουρο πως βρίσκονταν μαζεμένοι οι Marines.Ακούστηκαν δύο ακόμα κανονιές και ο Maral είδε δύο μαύρες μπάλες να πετάνε προς τον μόλο.Η σύγκρουση θα ήταν άσχημη για το Ναυτικό όμως δύο λάμψεις υψώθηκαν και τις χτύπησαν ενώ ακόμα πετούσαν.Οι μπάλες εξερράγησαν στον αέρα.Ο Καπετάνιος αναγνώρισε την επίθεση αυτή.Ήταν το Rankyaku.Ο Maral έτριψε τα δακρυσμένα απ'τον καπνό μάτια του και μονολόγησε "Φυσικά.Υπάρχει Vice-Admiral στο νησί.Δεν είσαι εσύ ο μόνος χρήστης Rokushiki." .

O Maral άρχισε πάλι να τρέχει στους δρόμους προσπαθώντας να αποφύγει να βρεθεί στην ζώνη πυρός του Warship.Καθώς έτρεχε ένας Marine έπεσε πάνω του και τον έριξε στο χώμα.Το σπαθί του έφυγε απ'το χέρι του.Ο Marine τράβηξε το μαχαίρι του και το σήκωσε έτοιμος να μαχαιρώσει τον Maral στο πρόσωπο.Πριν προλάβει να το κάνει αυτό ο Maral έχωσε τον δείκτη του στην καρδιά του Marine μουρμουρίζοντας "Shigan." .O Marine πλάκωσε τον Καπετάνιο με το νεκρό σώμα του.Βάζοντας δύναμη στα χέρια του ο Maral κατάφερε να σπρώξει το πτώμα από πάνω του.Καθώς σηκώθηκε τον είδε.Ένας χαμογελαστός Marine που κρατούσε στα χέρια του το Kogarashi.Το ξίφος του Maral.Ο Marine του χαμογέλασε και είπε "Ενδιαφέρον.Είσαι γνώστης του Rokushiki.Ονομάζομαι Hiezor είμαι Captain στο Ναυτικό.Εσύ είσαι καπετάνιος κάποιου πληρώματος να φανταστώ?" .Ο Maral εξοργίστηκε με τον άντρα που κρατούσε το ξίφος του.

Τα δόντια του Maral έσφιξαν.Τον κατέλαβε μία οργή που δεν μπορούσε να την καταλάβει.Χωρίς να πει κουβέντα χρησιμοποίησε την τεχνική του bounty hunter στον οποίο άνηκε το σπαθί.Tο είδωλο του είχε μείνει στην θέση του ο ίδιος όμως είχε φτάσει τον Captain.Το χέρι του υψώθηκε και άρπαξε το πρόσωπο του Hiezor.Με δύναμη έφερε το κεφάλι του να συναντήσει το χώμα.Γύρω απ'τον Captain βρίσκονταν 6-7 Marines.Η οργή είχε πλημμυρίσει τον Maral και ούρλιαξε "RAZOR BATS!!!" .Η σκιά του Καπετάνιου διαλύθηκε και μεταμορφώθηκε σε δεκάδες νυχτερίδες.Τα κοφτερά τους νύχια,τα φτερά και τα δόντια τους έπεσαν με φόρα πάνω στους υπόλοιπους στρατιώτες.Τα ουρλιαχτά πόνου τους έφτασαν στα αυτιά του και εκείνος κοιτώντας τον Captain Hiezor στα ματια χαμογέλασε.Μετά από λίγα δευτερόλεπτα οι νυχτερίδες μαζεύτηκαν και πάλι στα πόδια του σχηματίζοντας την σκιά του.Οι πάντες γύρω του κείτονταν σε λιμνούλες αίματος ακίνητοι.Η δεξιά γροθιά του Maral υψώθηκε και έπεσε με έναν παφλασμό στο πρόσωπο του Captain.Έπειτα ακολούθησε η αριστερή.Και μετά πάλι η δεξιά.Τα χέρια του Maral ανεβοκατέβαιναν μανιασμένα για ένα δύο λεπτά.Έπειτα ο Καπετάνιος έπιασε το κεφάλι του αντιπάλου του και άρχισε να το κοπανάει με δύναμη στο χώμα.Ξανά και ξανά με όλο το μίσος και τον θυμό που μπορούσε να επιστρατεύσει.Σύντομα το κεφάλι του Captain Hiezor δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα ματωμένο κομμάτι κρέας.Τα κατακόκκινα χέρια του Maral τεντώθηκαν και άρπαξαν το ξίφος του που βρισκόταν ακόμα στα νεκρά χέρια του Captain.Πιάνοντας το Kogarashi ο Maral ένιωσε μία αναπάντεχη ηρεμία.

Κάθισε πάνω απ'το σώμα του Hiezor για μερικά δευτερόλεπτα. Η συνειδητοποίηση τον χτύπησε σαν κουβάς με παγωμένο νερό.Η σκιά του bounty hunter τον είχε κάνει να πλημμυρίσει με μίσος.Έτσι την είχε κλέψει απ'τον ιδιοκτήτη της.Αφού πήρε πρώτα το σπαθί την απέκοψε απ'το σώμα του.Η δύναμη του Φρούτου του είχε αρχίσει να τον τρομάζει πάρα πολύ.Όφειλε να αρχίσει να την ελέγχει εκείνος πιο συχνά απ'το να την αφήνει να τον ελέγξει.Ο Maral στάθηκε κοιτώντας και πάλι την λιμνοθάλασσα αίματος που είχε δημιουργήσει.Κόντεψε να κάνει εμετό,αλλά κρατήθηκε και έστριψε και προχώρησε παραπατώντας προς το "οχυρό" των πειρατών.

O Maral συνέχισε να τρέχει προς το Battleship.Δίπλα του άνθρωποι ψυχοραγούσαν και τους προσπέρναγε.Πέθαιναν, και τους προσπέρναγε.Ούρλιαζαν,έβριζαν θεούς και δαίμονες.Και τους προσπέρναγε.Το αίμα κυλούσε στους δρόμους και τους έβαφε πορφυρούς.Δέκα λεπτά έτρεχε και οι γάμπες του είχαν πάρει φωτιά.Το σπαθί που ήταν δεμένο στην ζώνη του τον βάραινε.Μετά από λίγο ο Maral είδε το τεράστιο Battleship να δεσπώζει μπροστά του σαν κάποιος αρχαίος πύργος.Γύρω του Marines και πειρατές αλληλοσκοτώνονταν με λύσσα.Ο Maral χαμογέλασε και το στήθος του ανεβοκατέβαινε ρυθμικά.Είχε λαχανιάσει αλλά η κούραση δεν τον είχε καταβάλει εντελώς.Έκλεισε τα μάτια του και ψιθύρισε "Soru." . Ο Καπετάνιος εξαφανίστηκε απ'την θέση του.Εμφανίστηκε ανάμεσα σε έναν Marine και έναν μονόφθαλμο πειρατή γεμάτο τατουάζ.Τράβηξε το ξίφος του και κατάφερε ένα κόψιμο στην κοιλιά του στρατιώτη.Ο μονόφθαμλος τον κοίταξε ξαφνιασμένος. Ο Maral εξαφανίστηκε και πάλι.Αυτή την φορά βρέθηκε πίσω από έναν άλλο Marine και τον έκοψε πίσω απ'το γόνατο και ο στρατιώτης έπεσε κάτω. Ο Καπετάνιος άρπαξε και πάλι το Kogarashi και τον μαχαίρωσε στο σβέρκο.Το αίμα του άρχισε να κυλάει και ο Marine έπεσε νεκρός.Ο Maral εξαφανίστηκε ξανά και ξανά.Τα χτυπήματα στους Marines γίνονταν απανωτά.Πάνω από είκοσι έπεσαν νεκροί μέσα σε λίγα λεπτά.Οι πειρατές άρχισαν να παίρνουν το πάνω χέρι.Οι κανονιές απ'το Battleship συνεχίστηκαν και οι εκρήξεις στην πόλη είχαν αρχίσει να προκαλούν διάφορες εστίες πυρκαγιάς.

Με την ταχύτητα που έτρεχε ο Καπετάνιος έφτασε σε λίγη ώρα μπροστά στην τεράστια μπουκαπόρτα του Battleship. Οι πειρατές που φρουρούσαν την πόρτα τον κοίταξαν αγχωμένοι.Όταν είδαν ότι δεν φορούσε στολή χαλάρωσαν και έκαναν στην άκρη.Το γεγονός ότι ήταν γεμάτος αίματα βοήθησε φυσικά.Ο Καπετάνιος προχώρησε και άρχισε να ανεβαίνει τα καταστρώματα.Πυροβολητές έριχναν τυφλά μέσα στην πόλη.Ο Maral εκείνη την στιγμή το κατάλαβε.Προτιμούσαν να κάψουν συθέμελα την πόλη παρά να την παραδώσουν στο Ναυτικό.Προχωρώντας ανεμπόδιστος σύντομα έφτασε στην καμπίνα του καπετάνιου.Δύο τεράστιοι μελαμψοί άντρες φρουρούσαν την πόρτα.Στις μέσες τους είχαν περασμένες σπάθες.Τον αγριοκοίταξαν και ο Maral τους έδειξε το ματωμένο ξίφος τους χαρίζοντας τους ένα απ'τα χαμογελά του.Τα αγριεμένα βλέμματα εξαφανίστηκαν και αντικαταστάθηκαν απ'το βλέμμα της ανησυχίας.

O Maral προχώρησε προς το μέρος τους χαμογελώντας.Οι δύο άντρες παραμέρισαν και ο Καπετάνιος στάθηκε μπροστά στην πόρτα.Το χέρι του σηκώθηκε και έπεσε βαρύ πάνω στην πόρτα τρεις φορές.Απάντηση από μέσα δεν ήρθε,έτσι ο Καπετάνιος άνοιξε από μόνος του.Οι φρουροί δεν έκαναν καμία κίνηση να τον σταματήσουν.Ήταν αρκετά έξυπνοι ώστε να καταλάβουν ότι τα πράγματα στην περίπτωση του Maral δεν ήταν όπως φαίνονταν.Όταν η πόρτα άνοιξε,ο Καπετάνιος προχώρησε μέσα.Η αίθουσα ήταν ζεστή.Μέσα βρίσκονταν δύο μεγάλοι σε ηλικία άντρες.Προφανώς ήταν οι Καπετάνιοι που ήταν υπεύθυνοι για την άμυνα της πόλης.Στέκονταν πάνω από έναν χάρτη.Είχαν σταματήσει να συζητάνε και είχαν στρέψει τις ματιές τους προς τον νεοφερμένο.Το θέαμα ενός νεαρού γεμάτου αίματα,με ένα ψυχασθενικό χαμόγελο στο πρόσωπο του πρέπει να ήταν αρκετά τρομακτικό.Οι δύο άντρες είχαν τρομάξει.Ήταν προφανές στον Maral όσο κι αν αυτοί προσπαθούσαν,ανέλπιδα να το κρύψουν.Ήταν φυσιολογική αντίδραση.Ο Καπετάνιος,θηκάρωσε το ξίφος του και τους ανακοίνωσε "Γεια σας κύριοι.Ονομάζομαι Maral Papani.Είμαι ο Καπετάνιος των Crowned Pirates και βρίσκομαι εδώ για να σας βοηθήσω όσο μπορώ στην άμυνα του νησιού." . Ο ένας απ'τους δύο,ήταν σαφώς μεγαλύτερος,έξυσε τους γκριζαρισμένους του κροτάφους και κάτι πήγε να πει.Τον διέκοψε όμως μία σειρά από εκρήξεις που κούνησε το Battleship βίαια.Κάποιος όρμηξε απ'την πόρτα,σπρώχνοντας αγενέστατα τον Καπετάνιο και άρχισε να λέει φοβισμένος "Ο Vice-Admiral έφτασε απ'έξω.Τα περισσότερα κανόνια του οχυρού έχουν βγει εκτός μάχης.Οι μπουκαπόρτες σφραγίστηκαν.Οι άντρες εκτός του φρουρίου σφαγιάστηκαν μέχρι ενός.Τι θα κάνουμε?" .

Ο Maral κοίταξε τον Καπετάνιο που είχε ετοιμαστεί να μιλήσει.Ο γέρος δεν έκρινε σκόπιμο να πει κάτι.Αντιθέτως τράβηξε το ξίφος του και προσπέρασε τον Maral και τον τρομαγμένο πειρατή.Ο άλλος καπετάνιος τράβηξε και αυτός το σπαθί του και ακολούθησε.Από πίσω τους πήγε ο Maral με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά.Είχε περικυκλωθεί.Εδώ θα τελείωνε το όνειρο του για ελευθερία? Εδώ? Ανάμεσα στους ηττημένους? Στους προδομένους? Καθώς ακολουθούσε τους καπετάνιους όλο και περισσότεροι άντρες τους ακολουθούσαν.Κατέβαιναν τα καταστρώματα.Η τελική μάχη θα δινόταν στην μπουκαπόρτα του Battleship.Σε λίγα δεύτερα οι πειρατές είχαν μαζευτεί στις πόρτες.Όλοι ήταν οπλισμένοι και έτοιμοι.Ξαφνικά ακούστηκε μία δυνατή φωνή απ'έξω "Πειρατές.Η μάχη τελείωσε.Παραδοθείτε και θα σας στείλουμε στο Impel Down.Συνεχίστε να πολεμάτε και δεν θα δείξουμε έλεος σε κανέναν σας." .Ο Maral κοίταξε το ρολόι του.Η ώρα είχε πάει σχεδόν 11.