Back to homeland....[ΤΕΛΟΣ]

μετά στράφηκε προς εμάς και μας είπε:
<ανεβείτε τις σκάλες και στρίψτε αριστερά. εκεί θα βρείτε ένα δωμάτιο με 3 κρεβάτια. ξαπλώστε να ξεκουραστείτε γιατί η αυριανή θα είναι μεγάλη ημέρα>ήταν παγερός και με έκανε έκανε να ανατριχιάσω...αλλά δεν μίλησα.. απλά προχώρησα πίσω απο την μάγια και τον κρις στο δωμάτιο. ανεβήκαμε τις ξύλινες σκάλες που έτριζαν απο τα χρόνια και ακολουθήσαμε έναν τοίχο με μία όμορφη και ακριβή αλλά σχισμένη σε κάποια σημεία κεντητή ταπετσαρία και μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο. ήταν ένα αρκετά ευρύχωρο δωμάτιο με τρία μονά κρεβάτια και προς έκπληξήν μου ήταν καθαρό! έτσι αρχικά αφού βγάλαμε τις καμπαρντίνες και τις αρβύλες που φορούσαμε καθίσαμε στα κρεβάτια και αρχίσαμε να συζητάμε.

Δενσς φανηκε παραξενοτο ολο σκηνικο σημερα?
Τι ενοεις?
Κυνηγη απο τους μαρινς,Παγκοσμια κυβερνηση,πολιτες σκλαβοι,επαναστατες... Ολα !! Νομιζω οτι παραειναι πολλα συμβατα για 1 μερα μονο !!
Εχεις δικιο σε αυτο..
Εγω ειχα ξαπλωσει στο κρεβατι μου και κοιταζα το ταβανι... Σκεψεις γυρω απο τον πατερα μου,την οικογενεια μου και εμενα με βασανιζανε... Τα κοριτσια συζηταγανε για ολα τα σημερινα συμβαντα... Την τελευταια εβδομαδα δεν εχουμε ξεκουραστει καθολου ηρεμα... Μια τρεχουμε να σωσουμε την sakura,μια μαχες με 2 απο τους πιο ισχυρους πειρατες της East Blue,μια ο Smoker,μια το κυνηγητο και αλλες τοσες εδω... Ποσα πια να αντεξουμε...
Chris?
Ναι?
Φαινεσαι λιγο καπως... Εισαι καλα?
Ναι... απλα κουρασμενος... εχουν συμβει τοσα πολα την τελευταια εβδομαδα οπου σημεραειναι η πρωτη βραδυα οπου θα ξεκουραστουμε σωστα...

Chris..
Ελα μου...
Θα σου κανω μια ερωτηση και θελω να μου απαντησεις ειλικρινα...
...Πες...ειπα ξεφυσωντας.. Το ειχα δει να ερχεται...
Θες να σωσεις τους ανθρωπου αυτου του νησιου απο την σκλαβια τους η οχι?...
Συνεχισα να κοιταζω το ταβανι χωρις να γυρισω να την κοιταξω.. Η αληθεια ηταν οτι ενοιωθα,ετσι πιστευα εκεινη την στιγμη,σαν τον πατερα μου... Οτι τιποτα απο ολα αυτα δεν με εφορα.. Απο την στιγμη οπου οι δικοι μου και εγω ειμαι καλα οι παραεξω.....
Ναι θελω...απαντησα χωρις να το σκεφτω... βγαινοντας μου αυθορμιτα..
Αλλα οχι επιδη νοιαζομαι για αυτους οπου οταν πεθαινε ο πατερας μου σε αυτο το νησι μαζι με ολο το πληρωμα και εγω αναγκαστικα να μεινω,κανενας δεν μου συμπαρασταθηκε εκτος απο την ξαδερφη μου... Οποτε περπαταγα στους δρομους ολοι με κοιταζανε με μισο ματι χωρις να ξερω τον λογο.. Ναι, ο πατερας μου ητανε πειρατης !! Αλλα γιατι να ειναι τοσο μισητος !! Αρκετα ωστε ακομα και μετα τον θανατο του να μισουν εμενα.... Περιμενα χρονια,να μπορεσω να παρω την εκδικηση μου απο τους μαρινς του νησιου και μετα να φυγω χωρις να κοιταξω πισω .. Δεν με ενδιαφερανε.... Γυριζοντας ομως στο θεμα μας, θα τους σωσω επιδη θελω να αποκαταστησω το ονομα του πατερα μου και τιποτα αλλο!

Μαλιστα...
Ητανε αυτο που ηθελες να ακουσεις?
Οχι ακριβως... ... αλλα το πλησιασε...
Γυρισα το κεφαλι μου και την κοιταξα.. Δεν φαινοταν πολυ ξαφνιασμενη απο την απαντηση μου..
Εσυ να φανταστω ισα ισα που κρατιεσαι απο το να τρεχεις και να τους ελευθερωσεις ολους να φανταστω..
Σωστα φανταζεσαι...
Γυρισα παλι το κεφαλι μου και συνεχισα να κοιταζω το ταβανι... Τοτε ενοιωσα το στρωμα να βυθιζεται λιγο και ενα ζεστο χερι να μου αγκιζει το μαγουλο....
Γιατι εισαι τοσο σκληρος με αυτους τους ανθρωπους Chris? Το ξερω οτι σε εκαναν να νοιωθεις ανεπυθυμητος στο νησι αλλα και παλι αυτοι δεν φταινε σε τιποτα... Αυτη η μοιρα οπου τους εχει αποφερει η κυβερνηση ειναι χειροτερη απο οτιδηποτε αλλο !!
Δεν γυρισα να την κοιταξω, οχι οπως πριν με την Sakura,αλλα επιδη δεν ειχα κουραγιο... Ειχε δικιο σε οτι ελεγε και εγω απλα δεν ηθελα να το ακουσω απο εκεινη....
Ειναι πανω στην δικια σου κριση... Εγω απλα σου λεω την γνωμη μου.. Οτι και αν αποφασησεις εγω μαζι σου θα ειμαι...
Εγω ομως οχι !

Σηκωθηκα,και εκατσα σταυροποδι πανω στο κρεβατι,η Maya γυρισε προς το μερος της Sakura οπως και εγ=ω,κοιταζωντας την περιεργοι...
Μπορει να ειμαστε πειρατες και ο κοσμος ας λεει οτι θελει αλλα δεν προκητε να αφησω αθωους ανθρωπους να υποφερουν !! Δεν θελω να το ξαναδω !!
Καθησαμε και την κοιταζαμε σκαλωμενα.. Η Sakura προφανως θα ειχε βιωσει κατι το ιδιο κακο η και χειροτερο στο παρελθον της...
Μπορει απο μονος σου να ψαχνεις δικαιολογια για να τους βοηθησεις αλλα στο ζηταω και εγω !! Σε παρακαλω.... Αυτην την στιγμη μας εμφανηστηκε λογο των προγονων σου μια πολυ ισχυρη θεση ωστε να καταφερουμε να απελευθερωσουμε τους πολιτες... Και κατι ακομα.. Αν πραγματικα οπως λες οτι δεν ενδιαφερεσαι για εκεινους,τοτε γιατι οταν ακουσες οτι η ξαδερφη σου ειναι καλα και μαλιστα αρχηγος μια ομαδας επαναστατων δεν ειπες να φυγουμε απλα η να μην συμφωνουσες να γινει το συμβουλιο και να τους βοηθουσαμε?
Με ειχε αφησει μ****α και χωρις απαντηση... Απλα με ξεσκεπασε χωριςνα το θελω... Οντως δεν ηθελα να ζησουν αυτοι οι ανθρωποι το υπολοιπο της ζωης τους ως σκλαβοι της κυβερνησεις αλλα και απο την αλλη δεν με αντιμετωπιζανε με τον καλυτερο τροπο...

Εχεις δικιο... Δεν ειναι και εντελως αληθεια οτι δεν θελω να τους βοηθησω... Αλλα το παρελθον ειναι που με κραταει πισω.. Η συμπεριφορα τους...
Πρεπει ομως μωρο μου να φηνουμε το παρελθον μας πισω και να προσπαθουμε στο παρον μας για ενα καλυτερο μελλον.. Οχι μονο για εσενα,για εμενα η για την Sakura αλλα για ολους...
Τα λογια της με αγκιξανε βαθυτατα.. Εσκυψα προσπαθωντας να καλυψω ενα δακρυ οπου με διεφυγε και αναστεναξα...
Θα το κανω... Θα διεκδικησω την θεση και θα τους ελευθερωσουμε ολους !!
Ετσι σε θελω !! φωναξε η Sakura ενω η Maya με αγκαλιασε...
Λοιπον, τωρα πιστευω οτι ειναι ωρα να ξεκουραστουμε... Οπως ειπε και ο Barry αυριο μας περιμενει μεγαλη μερα...
Σιγουρα...
Chriiiiis...ακουσα την Maya να μοθ λεει ναζιαρικα..
Ναι μωρο μου?..
Δεν θελω να κοιμηθουμε χωριαα....
Σηκω τοτε λιγο να ενωσω τα κρεβατια !
Οκ !!

Αφου ενωσα τα κρεβατια ενα σεντονι οπου βρηκα στην ντουλαπα του δωματιου το εβαλα ενδιαμεσα ξαπλωσαμε αγκαλια...
Καληνυχτα μωρο μου.. Kαληνυχτα Sakura
Καληνυχτα μωρο μου.. Καληνυχτα Sakura
Καληνυχτα Maya..Καληνυχτα Chris
Και ετσι πεσαμε ολοι για υπνο....

Το επομενο πρωι-ξημερωματα

Ξυπνηστε ηλιαχτιδες μου !!!!
ΑΑΑΑ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ !!!
Νομιζω απλα οτι ειναι ωρα να σηκωθουμε....
Οοοοοχι...... αλλο λιγο.....
Σηκωθητε αλλιως οι προσπαθειες μας θα πανε χαμενες !! Αποδεχτηκανε ολοι οι αρχηγοι το καλεσμα για το συμβουλιου τελικα και θα παμε αμεσα στο μερος οπου θα γινει !!!
Δεν μπορουσαν να το αποδεχτουν σε κανα2ωρο...
Baka !!! Χαρη σε εσας το αποδεχτηκανε !! Μολις ακουσαν τα ονοματα σας ξανασκεφτηκανε το καλεσμα, αφου στην αρχη το αποριψανε, υστερα δεχτηκανε !!!

το ξύπνημα ήταν λίγο απότομο και νύσταζα πάρα πολύ...μου είχε βγει κούραση αυτών των ημερών...πραγματικά ανυπομονούσα να τελειώσει αυτή η ιστορία για να μπορέσω επιτέλους να 'αράξω' λίγο...
σηκωθήκαμε κακήν κακώς και ετοιμαστήκαμε στα γρήγορα. μέσα σε 10 λεπτά είχαμε ήδη ξεκινήσει για το μέρος της συνάντησης...η πλάκα ήταν πως δε ξέραμε καν που πηγαίναμε και είχα αρχίσει να γίνομαι καχύποπτη...και αν αυτό ήταν παγίδα? έπρεπε να έχουμε τον νου μας...ακόμα πίστευα και πως ο κρις είχε ακριβώς την ίδια άποψη με εμένα αν έκρινα σωστά απο το βλέμμα του. περπατούσαμε για κανα μισάωρο ώσπου φτάσαμε σε ένα παλιό εγκαταλειμμένο μέγαρο. είχε μια μεγάλη καγκελόπορτα, σκουριασμένη που στα κάγκελα της αναρηχούνταν διάφορα φυτά. το κτήριο απο πίσω φάνταζε τρομακτικό...σαν να κατοικείτε απο χιλιάδες φαντάσματα...όχι ότι φοβόμουν να μπω εκεί μέσα, απλά δεν ήξερα τι με περίμενε...

οι δύο επαναστάτες που μας είχαν φιλοξενήσει -υποθέτω- στο σπίτι τους ήταν και αυτοί μαζί μας, έτσι ο ένας έσπρωξε την καγκελόπορτα και εκείνη έριξε λες και είχε να ανοίξει χρόνια...αρχίσαμε να περπατάμε μέσα απο το λιθόστρωτο δρομάκι ου οδηγούσε στην πόρτα της έπαυλης καθώς γύρο μας απλώνονταν ψηλά παρασιτικά φυτά, τσουκνίδες και γαϊδουράγκαθα.. περπατούσαμε ανέκφραστοι αλλά η αλήθεια ήταν πως μέσα μου είχα μια ανησυχία για το τι επόταν να ακολουθήσει. όταν φτάσαμε στην είσοδο ο γέρος έβγαλε ένα τεράστιο σιδερένιο κλειδί και άνοιξε. κατευθείαν βρεθήκαμε στην τραπεζαρία όπου περίμεναν ήδη 6 απο τους αρχηγούς μαζί με 2 φύλακες-επαναστάτες ο κάθε ένας. ανάμεσά τους βρισκόταν και μια κοπέλα.... η ξαδέλφη του κρις προφανώς..εκείνη ακούμπησε τα χέρια της στο τραπέζι και σηκώθηκε σχετικά αναστατωμένη.
<κρις... ξάδελφέ μου χαίρομαι που σε βλέπω>είπε εκείνη αλλά ήταν ανέκφραστη...δεν μου φάνηκε να χάρηκε και τόσο πολύ που τον είδε.
<Emiko....χρόνια και ζαμάνια...> απάντησε ο κρις με τον ίδιο ανύπαρκτο ενθουσιασμό..

παρατήρησα πως στο τραπέζι δεν υπήρχαν 10 αλλά 12 καρέκλες...αυτό σήμαινε πως ή είχαν βάλει για εμάς 2..ή πως 2 απο τις ομάδες είχαν χαθεί...εμείς πάντως προτιμήσαμε να μην κάτσουμε, για την ώρα τουλάχιστον..σε αντίθεση με τον barry που έκατσε αμέσως στην κορυφή... άρχισα να παρατηρώ γύρο μου...το μέρος είχε παλιές σκονισμένες αντίκες και ένα τζάκι που απο πάνω κρεμόταν ένα κάδρο με έναν άνδρα..τα χρόνια και οι κακουχίες είχαν φθείρει τόσο τον πίνακα που δεν μπορούσα καν να διακρίνω τα βασικά χαρακτηριστικά...υπήρχαν παντού διάφορα αραχνιασμένα κηροπήγια...αυτό το σπίτι πρέπει κάποτε να ήταν πολυτελέστατο αν μπορούσα να κρίνω απο τα μαρμάρινα πατώματα και κίονες που υπήρχαν...
<εσύ πρέπει να είσαι η σακουρα....> άκουσα την παγερή φωνή της emiko...τα λόγια της ήταν γεμάτα ειρωνεία και κακία....
<ναι εγώ είμαι...χαίρω πολύ> της απάντησα εγώ... προτίμησα να τηρήσω τα τυπικά καθώς θα την χρειαζόμουν αργότερα και ήταν φανερό πως δεν με συμπαθούσε...

εκείνη δεν μου απάντησε...δεν χρειαζόταν άλλωστε..το βλέμμα της τα έλεγε όλα...μόνο λίγα λεπτά μετά με την ίδια παγερή και ειρωνική φωνή μας είπε..
< καθίστε...οι θέσεις είναι για εσάς...> έτσι εμείς καθίσαμε όπως μας προέτρεψε....οι τα άλλα μέλη κάθονταν αμίλητα και μας κοιτούσαν καθώς περιμέναμε τους υπόλοιπους...η αλήθεια ήταν πως είχα ψηλοαγχωθεί....δεν ήμουν σίγουρη για το τι επρόκειτο να παιχτεί εδώ...και ήλπιζα πραγματικά να μας βγει σε καλό και να σώσουμε τους πολίτες αυτής της πόλης..μέσα στην επόμενη μισή ώρα είχαν μαζευτεί όλα τα μέλη και καθόμασταν όλοι στην τραπεζαρία. ένα κηροπήγιο με 6 κεριά μας φώτιζε.ένας απο τους παρευρισκόμενους άρχισε να μιλάει
<ονομάζομαι Naoto και είμαι αρχηγός των Nepharion...έχω να θέσω ένα ερώτημα.. τι αποζητούν πειρατές στην συγκέντρωση των αρχηγών των επαναστατών!?> ρώτησε αυτός με επιβλητικότατο ύφος..τότε εγώ σηκώθηκα και απάντησα.
< συνεργασία!> ένιωσα όλα τα μάτια να πέφτουν επάνω μου αλλά δεν αγχώθηκα. κοίταξα τον γέρο σαν να του έλεγα να ξεκινήσει...

έτσι ο barry σηκώθηκε όρθιος και άρχισε..
<αυτά τα παιδιά είναι πρόθυμα να βοηθήσουν στο να ελευθερωθεί το νησί μας...ξέρετε και μόνοι σας πως για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να δράσουμε ενωμένοι...οι 2 τους είναι δυνατοί πειρατές και θα προσφέρουν μεγάλη βοήθεια. έτσι μας πρότειναν συνεργασία....εγώ με την ομάδα μου είμαστε μέσα...παρακαλώ διατυπώστε τυχών απορίες και μετά ας ψηφίσουμε.. > είπε εκείνος αλλά οι άλλοι συνέχιζαν να κοιτούν καχύποπτα..τότε άρχισε να μιλάει η ξαδέλφη του κρις..
<γιατί να συνεργαστούμε με πειρατές!?πώς ξέρουμε πως θέλουν το καλό μας ?!> είπε εκείνη...α την σκρ*&^ μου ήρθε νατην κοπανήσω...σηκώθηκα και την κοίταξα στα μάτια
<δεν έχεις να χάσεις κάτι! αλλά βέβαια...γιατί να εμπιστευτείς τον ξάδελφό σου?!δεν σου καίγεται καρφάκι για το νησί...το μόνο που θες είναι η αρχηγία των Sindragosa...αλλά τώρα που επέστρεψε ο κληρονόμος της θέσης φοβάσαι μην σου πάρει την αρχηγία....δεν σου καίγεται καρφί...και η πλάκα είναι πως ποντάραμε στην βοήθειά σου...αλλά θέλω να ακούσω και τι έχει να πει ο κρις για αυτό...καθώς και οι υπόλοιποι αρχηγοί...κρις?>είπα εγώ και πραγματικά χάρηκα που τα έβγαλα απο μέσα μου!

Η Sakura ειχε κανει αυτο ακριβως οπου δεν ηθελα.. Να προκαλεσει τον θυμο της ξαδερφης μου και μαζι να δημιουργησει αμφιβολιες στους υπολοιπους αρχηγους... Δεν ειχα καμια απολυτος ορεξη για ολα αυτα αλλα επρεπε να γινει... Να βγαλω τον πολιτικο απο μεσα μου...
Ευχαριστω Sakura για τα καθολου επηβαρυντικα σου λογια...σταματησα για λιγο να παρω μια ανασα σκυβοντας το κεφαλι μου.. Μολις το σηκωσα καρφωσα το βλεμμα μου πανω στην ξαδερφη μου..
Emiko.. Δεν αποζητω της εξουσια σου,ουτε το κακο αυτης της οργανωσης.. Εγω, που εχω το καθε λογο να μην θελω να βοηθησω τους κατοικους αυτου νησιου για τις δυσκολες στιγμες οπου περασα σε αυτο νησι. Οπου ποτε δεν με αποδεχτηκανε και παντα ψιθυριζανε πισω απο την πλατη μου κακιες για εμενα.. Εσυ, Emiko, οταν πεθανε ο πατερας μου με πηρες στο σπιτι σου.. Μου εδωσες αγαπη στο μερος οπου γυρω μου υπηρχε μονο μισος.. Μολις ειδα την κατασταση στο νησι,ησουνα η πρωτη οπου ηθελα να τσεκαρω αν εισαι καλα...
Chris... Εφυγες χωρις να μας πεις τιποτα απολυτως σκοτωνοντας μια ολοκληρη βαση μαρινς !! Τι περιμενεις να σκεφτομαι αυτην την στιγμη για εσενα? Ναι σε δεχτηκα στο σπιτι μου.. Πιστευα οτι ησουνα διαφορετικος απο τον πατερα σου !! Αλλα αποδειχτηκες ολοιδιος... Στα δυσκολα φευγεις χωρις να πεις σε κανεναν απολυτος τιποτα...

Εφυγα με το βαρος οτι αφηνα εσενα... Εφυγα διοτι για εμενα δεν υπηρχε μελλον σε αυτο το νησι... Ναι,ακολουθω τα βηματα του πατερα μου.. Το παραδεχομαι... Αλλα !....
Ολα αυτα που κολανε ? Αυτη η συγνεντρωση εχει γινει για να αποφασησουμε τι θα γινει με την κατασταση του νησιου !! Οχι για να λυσετε τα οικογενειακα σας !!σηκωθηκε και φωναξε νευριασμενος ο Takashi...
Και ομως Takashi.. Τα οικογενειακα τους μας απασχολουνε γιατι ο Chris ειναι ο γιος του Mark Label...
Και παλι αυτο απλα κανει ακομα χειροτερη την θεση τους !! Ο Mark μας παρατησε και εφυγε σε μια κρισημη εποχη για το νησι μας !! πεταχτηκε και ειπε ο Ryuuji..
Μπορει να ειπα οτι ακολουθω τα βηματα του πατερα μου αλλα ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ !!φωναξα και κοπανισα τα χερια μου πανω στο τραπεζι..
ΣΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ !!! ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΘΕΣΤΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΘΟΙ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ !!! ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΚΑΙ ΒΓΗΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ ΣΑΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !! ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΟΙ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ ΚΑΙ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΕΝΩ ΕΣΕΙΣ ΚΡΥΒΕΣΤΕ!!!
Κοιταζα τους παντες γυρω απο το τραπεζι κατανευριασμενος... Τα χερια μου τρεμανε απο τα νευρα... Απλα δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι ακομα σκεφτονται το παρελθον,και οχι το δικο μου αλλα του πατερα μου,και δεν δεχονται την βοηθεια μας....

<είσαι ενας προδότης κρις!!!!!μας παράτησες!!είσαι ίδιος ο πατέρας σου και δεν αξίζεις να βρίσκεσαι εδώ!!!>άρχισε να ουρλιάζει εκνευρισμένη η ξαδέλφη του...αυτή η κατάσταση με είχε φέρει στα όρια μου..
<ΣΚΑΣΤΕ!!!.φώναξα και όλοι με κοίταξαν
<δεν ήρθαμε εδώ για να τσακωθούμε αλλά για να δώσουμε μια λύση! παραμερίστε για λίγο αυτά που πιστεύετε για τον κρις και τον πατέρα του και σκεφτείτε την κατάσταση που βρίσκεστε...όλο αυτό που γίνεται σας επηρεάζει και εσας! δεν θα θέλατε να είστε ελεύθεροι?>τους μίλησα τώρα με ήρεμη φωνή....
<σάκουρα δεν καταλαβαίνουν...άστους καλύτερα να φύγουμε...> είπε ο κρις και σηκώθηκε όρθιος
<συμφωνώ κρις!!πάμε!!> σηκώθηκα και εγώ και η μάγια επίσης έγνεψε καταφατικα

προχωρήσαμε προς την πόρτα αλλά τότε ακούσαμε την φωνή του barry
<ξυπνήστε!!!!είναι η μόνη μας ευκαιρία!!! ποιος είναι μαζί μου?!! ποιος ειναι έτοιμος να ρίξει την κυβέρνηση?!!!>είπε και με έκανε να παγώσω...σιγά σιγά άρχισαν να ακούγονται και άλλες φωνές...δεν ήξερα ποιοι και απο ποιες ομάδες ήταν αλλά ήταν μαζί μας!
<εγώ!!>ακούστηκε η δεύτερη φωνή
<εγώ!!> τρίτη φωνή...
<εγώ!!> τεταρτη φωνή..
<και εγώ μέσα!>πέμπτη φωνή...
<είμαι μαζί σας...> έκτη φωνή....
γυρίσαμε και οι δυο μας και είδαμε τους έξι συμπεριλαμβανομένου και του barry να είναι όρθιοι και πρόθυμοι να μας βοηθήσουν...αλλά αυτό που με εξέπληξε πιο πολύ ήταν ένα έβδομο άτομο που σηκώθηκε...
<είμαι και εγώ μαζί σας...ότι και αν έγινε τον αγαπώ τον κρις...είναι ξάδελφός μου!> είπε η Emiko
<σας ευχαριστούμε πολύ...τώρα το μόνο που μένει να κάνουμε είναι να καταστρώσουμε ένα σχέδιο...>είπα εγώ με ένα χαμόγελο που έφτανε μέχρι τα αυτιά.

Ο Barry σηκωθηκε και εβγαλε εναν χαρτη του νησιου,εναν του μερους απο βαζουν τους πολιτες να εργαζονται και εναν της βασης των κυβερνιτικων... Πρωτα πρωτα ανοιξε τον χαρτι του νησιου....
Πρεπει πρωτα να σκεφτουμε ενα μερος στο οποιο θα γινει η μαχη ωστε να μην τραυματιστουν και μπλεχτουν οι πολιτες μεσα..
Ναι αλλα πως θα τους τραβηξουμε σε εδαφος οπου θα θελουμε εμεις να γινει η μαχη? Δεν προκητε να ερθουν επιδη θα τους προκαλεσουμε..
Μπορουμε να τους επιτεθουμε με μια μικρη ομαδα οπου θα "υποχωρησουν" στο μερος οπου θελουμε εμεις και θα τους τρανηξουν πανω μας..
Αυτο ειναι καλο σχεδιο αλλα επισης και καθολου σιγουρο... Αν δεν πετυχει και απλα στειλουν μια αναγνωριστικη περιπολο θα μαθουν για την υπαρξη μας και θα αρχισουν να μας ψαχνουν αποφευγοντας την μαχη των μετωπων...
Ωπα ωπα ωπα..... Εχω μια κρισιμη ερωτηση.... Αριθμιτικος ποσοι ειστε? Ενοω σε καθε ομαδα ποσους αντρες εχετε?

Η καθε ομαδα εχει περιπου στους 50 αντρες διαθεσημους...
Και περιμενετε δηλαδη με 500 αντρες να γινει μαχη εναντια σε πανω απο 2000?! Αποκλειεται να εχουν λιγοτερους και υπερισχυουν αριθμιτικα απο εσας κατα παρα πολυ !! Μια μαχη μετοπου θα ηταν απλη αυτοκτονια !!!
Και τοτε τι προτινεις να κανουμε? Τι αλλες επιλογες εχουμε?
Οι περισσοτεροι τους αντρες δεν βρισκονται μεσα στην βαση?
Ναι...
Εχετε εκρηκτικα?
Ααα ωραια σκεψη Maya !!
Δεν σας καταλαβαινω.... Εκρηκτικα εχουμε αλλα...
Η σκεψη μας ειναι να ανατιναξουμε την βαση....
Αυτο ειναι παραπανω απο απλα ρυψοκινδυνο !! Εχουνε πολιτες αιχμαλωτους μεσα στην βαση...
Τοτε απλα θα στειλουμε 2 ομαδες... Μια οπου θα ελευθερωσει τους πολιτες οπου βρισκονται μεσα στην βαση και μια αλλη ομαδα οπου θα στησει τα εκρηκτικα.
Και τι θα γινει μετα?
Λογικα μετα την εκρηξη το μεγαλυτερο μερος του στρατου τους θα αφανιστει,οσοι θα εχουν απομεινει δεν θα μπορουν να επικοινωνησουν με τα κεντρικα ωστε να καλεσουν εγκερα ενισχυσεις ... Οι ομαδες αυτες θα πρεπει να ειναι μικρες και με επιλεκτα ατομα οπου θα μπορουν να κανουν την δουλεια ησυχα και γρηγορα !! Υπαρχει και η πιθανοτητα μετα την εκρηξη να ξεσπασει μαχη και για αυτο θα χρειαστει ολοι οι αντρες σας να ειναι ετοιμοι για μαχη.. Εντομεταξυ οσο οι 2 ομαδες θα ειναι μεσα στην βαση οι υπολοιποι καλο θα ηταν να απομακρυνουν τους πολιτες απο την πολη και να σκοτωσουν οσο πιο πολους κυβερνητικους γινεται αλλα αυτο μετα την εκρηξη ωστε να μην ειδοποιησουν την βαση οτι κατι τρεχει...

η ιδέα του κρις ήταν ιδιοφυέστατη!
<κρις!φανταστικη ιδέα!είμαι μαζί σου!...ακούστε λοιπόν τι θα κάνουμε...καταρχή δεν πρέπει να πάρουν χαμπάρι τα άτομα που θα χωθούν μεσα. οπότε ακούστε τι θα κάνουμε...εγώ ο κρις και η μαγια θα ντυθούμε σαν άτομα της κυβέρνησης...και θα παραστήσουμε πως μεταφέρουμε 5 απο εσάς δηλαδή απο τους άντρες σας στην φυλακή για κάποιο λόγο...θα μπούμε μέσα και όταν φτάσουμε στο επίπεδο με τα κελιά σκοτώνουμε όλους τους φύλακες....δεν νομίζω να είναι πολλοί έτσι οι 4 θα μείνουν για να ανοίξουν όλα τα κελιά εμείς μαζί με το πέμπτο παράλληλα θα πάμε και θα βάλουμε εκρηκτικό μηχανισμό στο οπλοστάσιο...εκεί φαντάζομαι θα υπάρχει άφθονο μπαρούτι και εκρηκτικές ύλες...η μάγια είναι ιδική σε αυτά! μάγια πόση ώθα θα μας πάρει να τοποθετήσουμε τα εκρηκτικά.?>είπα εγώ και μετά στράφηκα προς την μάγια
<υπολογίζω κάπου στα 3 λεπτά και θα βάλουμε χρονόμετρο 4 λεπτά...>απάντησε εκείνη
<τέλεια...τώρα θέλουμε τα σχέδια της βάσης όμως για να δούμε που είναι αυτό το δωμάτιο και πόσο απέχει με τα κελιά και με την είσοδο και να υπολογίσουμε τον χρόνο...> ξαναείπα εγώ και ένας απο τους δράκους έβγαλε έναν χάρτη απο την τσέπη του
<εδώ είναι...>είπε και μου τον έδωσε.
<...μα πώς?...>ρώτησα εγώ άναυδη που στο καλό τον είχε βρει?!
<άστο αυτό τώρα.. σε ακούμε.?>

έτσι πήρα στα χέρια μου τον χάρτη και τον άνοιξα πάνω στο τραπέζι. ήταν τα σχέδια της βάσης. όπως είδα υπήρχαν κάτι κελιά και για καλή μας τύχη ήταν ελάχιστα οπότε έτσι θα κερδίζαμε χρόνο! το δωμάτι με τα εκρηκτικά απείχε κάμποσο από τα κελιά αλλά ήν ευτυχώς κοντά στην είσοδο..
<λοιπόν....έτσι όπως τα βλέπω εγώ...θα έχετε ακριβώς 15 λεπτά για να ανοίξετε τα κελιά και να βγείτε έξω. μην αφήσετε κανένα να σας καθυστερήσει όταν θα βγένετε...σκοτώστε οποιονδήποτε μπει μπροστά σας.. ενα λεπτό αφού βγείτε η βόμβα που θα έχουμε βάλει θα σκάσει και 9α πυροδωτήσει τις εκρηκτικές ύλες που θα υπάρχουν εκεί, έτσι θα ακολουθήσει μια μεγαλύτερη έκρηξη και σιγά σιγά θα γίνονταν εκρήξεις σε όλο το κτήριο...είναι απλό! τώρα κάθε δράκος θα στείλει μια ομάδα 10 ατόμων και σε διαφορετικό μέρος ώστε να απομακρύνουν όλους τους κατοίκους...όσον αφορά τα άλλα σας κάλυψε ο κρις..>είπα και χαμογέλασα.
<καμιά απορία?>ρώτησα και πάλι και όλοι κούνησαν το κεφάλι τους αρνητικά.

Ωραια... Το σχεδιο μπαινει σε αφαρμογη απο αποψε το βραδυ... Καλη μας τυχη...ειπε για να κλεισει η Sakura και μαζεψε τα σχεδια της βασης που ειχε μπροστα της...
Εγω στεκομουν με την πλατη να κουμπαει στον τοιχο και τα χερια μου σταυρωμενα.. Περιμενα πρωτα να φυγουν ολοι απο την αιθουσα πρωτα .. Την ιδια στιγμη περναγε η Emiko απο μπροστα μου..
Emiko,μπορεις να περιμενεις λιγο? θελω να σου μιλησω...
Ναι,βεβαια Chris...
Sakura,Maya... Μπορειτε να με περιμενετε εξω...
Ενταξη Chris...
Πηρε περιπου κανα 2λεπτο ακομα μεχρι ολοι να βγουν εκτος αιθουσας,αφου πρωτα μαζεψανε ολους τους χαρτες,τα πραγματα τους ... Τελευταια ητανε η Sakura οπου εκλεισε και την πορτα απο πισω της...
Για πες μου τωρα... Τι εγινε?και χωρις να της πω τιποτα την αγκαλιασα... Εκεινη ξαφνιαστικε αλλα υστερα αντεπεδωσε και εκεινη..
Πιστευω οτι ειναι περιττο να σου πω ποσο μου ελυψες.. Αλλα δεν ειχα πολες επιλογες.. Πιστευω οτι εισαι η μονη σε αυτο το νησι οπου με καταλαβαινει περισσοτερο..

Δεν σε καταλαιβα εξ αρχης διοτι ημουνα θυμωμενη αλλα πως μπορω να κρατησω μουτρα σε μια τοσο γλυκια φατσουλα..
Ελα τωρα μην αρχιζεις...εκανε εκεινη πισω και μου χαμογελασε...

Υπαρχει κατι ακομα που θελω να σε ρωτησω...
Πες μου...
Ποιος ηταν αυτος που εβγαλε τα σχεδια της βασης?
Ο Eisaku.. Γιατι ρωτας?
Ξερω οτι ειστε επαναστατες και ειναι η δουλεια σας να μπορειτε να βρητε τετοιου ειδους αρχεια... αλλα τα σχεδια της βασης αποκλειετε καποιος να μπορουσε να τα ειχε υπο την κατοχη του τοσο πολυ ευκολα..
Τι θελεις να πεις?Ο Eisaku ειναι απο τα λιγα ατομα στους δρακους οπου δεν εχει εχθρες και αντιπαλοτητες με κανεναν!!
Αυτο που λες τωρα ομως επαληθευει αυτο που θελω να πω...
Δηλαδη θες να μου πεις οτι..
Δεν θελω να πω τιποτα γιατι δεν ειμαι και σιγουρος.. Δεν τους ξερω αυτους τους ανθρωπους οσο εσυ.. Αυτο ομως που σου λεω ειναι οτι πρεπει να εχουμε μια πισινη.. Αυτο το σχεδιο ειναι οτι εχουμε και αν παει κατι στραβα θα σημαινει την καταστροφη για ολους μας..
Ενταξη Chris... Λοιπον,τωρα πιστευω οτι ειναι ωρα για ξεκουραση.. Και για ολους μας... Μας περιμενει μια μεγαλη και δυσκολη νυχτα...
Ετσι βγηκαμε εκτος δωματιο οπου βρηκα την Sakura και την Maya να με περιμενουν μαζι με τον Barry... Αποχαιρετισα την Emiko και κατευθηνθηκαμε προς το μερος που θα ξεκουραζομασταν... Οτι ενεργεια μπορουσαμε να αποθηκευσουμε θα μας ητανε παραπανω απο χρησιμη γιατι σε μερικες ωρες θα περπαταγαμε πανω σε ενα σχοινι θανατου...

όση ώρα ο κρις βρισκόταν μέσα και μιλούσε με την emiko εγώ σκεφτόμουν αυτήν την περίεργη φάση με τον τύπο με τον χάρτη...ήταν πολύ ύποπτο το οτιέτσι απλά είχε έναν χάρτη με τα σχέδια της βάσης της κυβέρνησης. σκεφτόμουν πως καλό θα ήταν να τον πρόσεχα...
<μαγια εσύ τι λες?>την ρώτησα και εκείνη τινάχτηκε λίγο.
<ε? τι λέω για ποίο πράγμα? με ρώτησε και όντως η απορία. φυσικά δεν μπορούσε να ξέρει τι σκέφτομαι!
<μιλάω για τον τύπο με τον χάρτη....>τις απάντησα και εκείνη χαμογέλασε στραβά και πήρε ένα πονηρό και συνάμα σκεπτικό ύφος.
<χμμ δεν ξέρω και εμένα μου φαίνεται ύποπτος...>απάντησε εκείνη και τότε βγήκε έξω ο κρις.
αρχίσαμε και πάλι να περπατάμε προς το σπίτι που είχαμε μείνει το προηγούμενο βράδυ...

πρώτη φορά στην ζωή μου ένιωθα άγχος...δεν ξέρω γιατί αλλά ήταν σαν να είχα ένα κακό προαίσθημα...σαν να επρόκειτο να γίνει κάτι. αυτομάτως ήρθε στο μυαλό μου ο κρις...δεν ήθελα να πάθει τίποτα..κούνησα το κεφάλι μου δεξιά-αριστερά για να φύγουν οι άσχημες σκέψεις και είπα στον εαυτό μου πω όλα θα πήγαιναν καλά.
μπήκαμε και πάλι μέσα στο κτήριο και καθίσαμε αμέσως στην τραπεζαρία να φάμε. τελικά ο γέρος δεν ήταν φτωχός και πραγματικά είχα πολύ καιρό να απολαύσω ένα τέτοιο γεύμα...καθίσαμε και συζητήσαμε την κατάσταση και το τι επρόκειτο να κάνουμε..μετά περάσαμε στην κρεβατοκάμαρα για να κατασκευάσουμε την βόμβα...η μάγια είχε πάρει κάτι TNT ένα ρολόι και καλώδια...πραγματικά δεν καταλάβαινα ούτε στο ελάχιστο τι έκανε και πως τα συνέδεσε όλα αυτά μεταξύ τους, έτσι καθ όλη την διάρκεια της κατασκευής παρέμεινα αμίλητη και κοιτούσα. ο κρις αντιθέτως βοηθούσε την μάγια και φάνηκε πως ήξερε τι έκανε.... λίγο αργότερα όλα ήταν έτοιμα και εμείς πέσαμε για ύπνο ώστε να είμαστε ξεκούραστοι...μας περίμενε μεγάλη και δύσκολη νύχτα.

Μετα απο μερικες ωρες,οταν η νυχτα επεσε...

Ηρθε ο Barry και μας ξυπνησε.. Αναρωτηθηκα αν αυτος ο ανθρωπος ξεκουραζεται ποτε γιατι παντα ηταν ο πρωτος οπου μας σηκωνε... Αφου ξυπνησαμε καλα καλα,ντυθηκαμε και βαλαμε τα εκρηκτικα μεσα στις τσαντες.. Μολις βγηκαμε στην τραπεζαρια ειδαμε ολους τους αντρες του Barry ετοιμο-πολεμους... 5 ηταν πιο μπροστα απο τους υπολοιπους,παρατεταγμενοι στην σειρα περιμενοντας διαταγες.. Αυτοι πιθανοτατα θα ηταν οι ανθρωποι οπου θα ερχονταν μαζι μας για να εισχωρησουμε στην βαση... Ο Barry μας πλησιασε και μας ψυθιρισε...
Οι αντρες μου ειναι υπο τις δικες σας διαταγες.. Αλλα πριν ξεκινησουμε καλο θα ηταν να βγαζατε μια μικρη ομιλια...
Ειναι απαρετητο?......
Εμπροκητε να ξεκινησουν μια επιχειρηση οπου θα ρισκαρουν τις ζωες τους οπως και παρα πολλων ανθρωπων... Μια μικρη εμψυχοση δεν πιστευω οτι θα σου ειναι δυσκολο...
Μολις ακουσα τα λογια του αχγωθηκα λιγο μπορω να πω.. Πριν πρωρησω μπροστα γυρναω στην Sakura..
Μηπως θες να τους μιλησεις εσυ?Αν ναι δεν εχω κανενα προβλημα!!
Εκεινη απλα με εσπρωξε πιο μπροστα.. Δεν μπορεσα να καταλαβω αν το εκανε γιατι και εκεινη ενοιωθε οπως εγω η πραγματικα πιστευε οτι μονο εγω μπορω να τους εμψυχωσω... Σταθηκα μπροστα απο ολους τους και τους κοιταξα...