Nobeard pirates and the first adventure [Τελος]

Αφου γλυτωσαμε απο τους marines κατευθηνθηκαμε προς μια αλλη πολη του νησιου πιο βορεια απο αυτη που ειμασταν πριν. Απομακρυνθηκαμε λιγο απο την ακτη για να χασουν τα ιχνη μας οι marines. Το νησι ηταν πιο μαγαλο απο οτι υπολογιζα κι ετσι το ταξιδι κρατησε αρκετη ωρα. Ολο το τοπιο απο μακρια ηταν μαγευτικο. Για καποια λεπτα οπως προχωρουσαμε παλι προς το νησι εμεινα ακινητος απλα για να θαυμασω το τοπιο.
- Ποση ωρα εχουμε ακομα μεχρι την πολη?? ρωτησα τον Luster οταν αποφασισα οτι ειχα καλυτερα πραγματα να κανω απο το να χαζευω το τοπιο.
- Σε περιπου μιση ωρα θα ειμαστε σε ασφαλες μερος για το πλοιο. Μετα απο αλλα 15 λεπτα περπατημα θα ειμαστε εκει. Σαν καλος πλοηγος επεσε μεσα στην προβλεψη του και μιση ωρα αργοτερα ειχαμε σταματησει σε ενα απομονομενο μερος λιγο πιο εξω απο την πολη.

O ανεμος ηταν και ο βοηθος μας...και θελαμε να συνεχισουμε να τον θελουμε γιατι δεν ξεραμε την θεση των marine...φυσικα λογο μικροτερου πλοιου υποθεσαμε οτι θα ηταν φυσιολογικο να διανησουμε μεγαλυτερη αποσταση απο αυτους....και πραγματι δεν συναντησαμε κανενα προβλημα!


Το νησι ηταν ολο πρασινο και φημιζοταν για τα μεγαλα δαση του και τα ζωα πουφιλοξενουσε.Σκεφτηκαμε να αραξουμε το πλοιο σε καποιο απομονομενο μερος για να μην το εντοπησουν ευκολα οι marines. Περασαμε απο διαφορα σημεια αλλα κανενα δεν μας διευκοληνε και ετσι συνεχισαμε την πορεια μας για αρκετα λεπτα!

Αλλα τελικα καταφεραμε να βρουμε να αραξουμε καπου το πλοιο μας...σε εναν κολπο του νησιου...οπου στο σημειο αυτο μπορουσαμε να καλυψουμε το πλοιο με τ δεντρα και τα φυτα που βρισκονταν μεχρι και παραλεια τις ακτης!!

Οταν αραξαμε στον κολπο περπατησαμε για λιγο και φτασαμε στην πολη. Για την ακριβεια ενα χωριο λιγο πιο μικρο απο το προηγουμενο ηταν αλλα και παλι μπορουσαμε να βρουμε αυτα που
ψαχναμε και να συνεχισουμε το ταξιδι μας προς αλλα νησια. Δεν περασαμε πολυ ωρα ψαχνοντας που ειναι η αγορα αφου ολος ο κεντρικος δρομος ειχε διαφορα μαγαζια αρκετα απο τα οποια αποφασισαμε να επισκεπτουμε για τις απαραιτητες προμηθειες. Ετσι περασαμε απο αρκετα μαγαζια για φαγητο αλλα και διαφοαρα αλλα που ηθελε ο Luster για την πλοηγηση του πλοιου τα οποια δεν καταλαβα πως λειτουργουν.
- Φτανει με τα πραγματα. Παμε καπου να φαμε... του ειπα μετα απο 2 ωρες μεσα στα μαγαζια.

Πραγματι μετα απο τοση ωρα μας ειχε κοψει η λορδα....αλλα ηταν πραγματα που χρειαζομασταν και μας ηταν απαραιτητα για το ταξιδι μας.Πηγαμε στην ταβερνα και καθησαμε στο τραπεζι...επιτελους ειχαμε την ευκαιρια να μιλησουμε για το ποιες θα ειναι οι επομενες μας κινησεις.


Εκεινος τοτε ειπε οτι θα χρειαζομασταν και αλλα μελη για το πληρωμα μας.Και εγω τοτε συμφωνησα οτι χρειαζομασταν εναν μαγειρα γιατι κανενας απο τουσ 2 μας δεν ειχε μαγειρηκες ικανοτητες.Μεχρι να τελειωσουμε την συζητηση ηρθε το φαγητο και τα ποτα μας...ηταν 10 λεπτα που το μονο που ακουγοταν στο τραπεζι ηταν τα μαχαιροπιρουνα και ο λαιμος μας οταν καταπινε!!

Οταν τελειωσαμε συνεχισαμε τηην συζητηση μας και τελικα καταληξαμε οτι θα κοιτουσαμε αν υπαρχει καποιος ενδιαφερομενος για την θεση αυτη.....

Δεν προλαβαμε να τελειωσουμε τη συζητηση μας και μπηκαν στην ταβερνα 4 τυποι και ο ενας κρατουσε ενα χαρτι στο χερι. Οταν το σηκωσε για να το κοιταξει παρατηρησα οτι ηταν ενα Wanted Poster. Μολις με ειδαν πλησιασαν και ειπαν:
- Εσυ εισαι αυτος ε? και μου εδειξε το χαρτι που κρατουσε. Πραγματι ηταν ενα δικο μου wanted poster. "Τι ηταν αυτοι?? Bounty Hunters??" σκεφτηκα.
- Ναι. του απαντησα Τωρα που ξερετε ποιος ειμαι για πειτε μου. Εσεις ποιοι ειστε?
- Ειμαστε πειρατες απο το πληρωμα του καπταιν Kuro. Μαθαμε τι κανατε στην αλλη πολη και ηρθαμε να σας προειδοποιησουμε οτι εδω ειναι περιοχη μας και οι μαγκιες σας δεν περνανε. ειπε σηκονοντας το χερι στο λαιμο του κανοντας μια κινηση σαν να τον κοβει και οι αλλοι 3 αρχισαν να γελανε. Εκανα πως χασμουριεμαι και του απαντησα.
- Τελειωσες? Αντε γιατι νυσταξα.
- Πως τολμας? ειπε θυμωμενος και πηγε να μου ριξει μπουνια. Του επιασα το χερι και το εσφιξα. Με το αλλο χερι εβγαλα λεφτα και τα αφησα στο τραπεζι.Ταυτοχρονα οι αλλοι 3 εβγαλα τα σπαθια τους. Δεν εδωσα σημασια κι ετσι οπως τον κρατουσα τον εσπρωξα μεχρι να βγουμε εξω.

Οι νταιδες ομως δεν καταλαβαιναν απο λογια....αλλα δεν ηταν απειλη για εμας...τοτε τους ειπα ηρεμα...
-Κοριτσια δεν θελετε να το κανετε αυτο πιστεψτε με....
-Ως εδω ηταν δεν θα σας ανεχτουμε αλλο....αρκετα....!!φωναξε ο ενας απο αυτους


Αλλα εκεινη την στιγμη εγω του γυρησα την πλατη και ακολουθησα τον Teo...η αληθεια ηταν οτι δεν θελαμε και αλλους μπελαδες.Αλλα φενεται οτι μαλλον ηταν αναποφευκτο...

Οταν βγηκαμε απο την ταβερνα ακουσαμε τα σπαθια και τα βηματα των αλλων....δεν ηθελα ομως να μαθευτει οτι ειχαμε δυναμεις.Οποτε εσπρωξα τον Teo για να αποφυγει το χτυπημα και του εκλεισα το ματι!
Μετα ηταν η σειρα μας να βγαλουμε τα δικα μας σπαθια....αλλη μια μαχη μας περιμενε....

Αφου απεφυγα την επιθεση με τη βοηθεια του Luster, εβγαλα το katana μου. Ο ενας μου εκανε επιθεση απο πισω χωρις να τον καταλαβω εγκαιρα. Τελευταια στιγμη την απεφυγα αλλα ηρθε ενας απο τους αλλους και με χτυπησε με μια κλοτσια στα πλευρα. Εκεινη τη στιγμη γονατισα απο τον πονο. Αμεσως ο Luster τον καρφωσε και επεσε κατω απο την αιμοραγια... Επειτα απο λιγα δευτερολεπτα συνηλθα και συνεχησα την μαχη.
- Ittoryu Rashoumon ειπα και με μια κινηση του χεριου μου επεσαν οι 2 βαρια τραυματισμενοι. Ετσι οι μισοι ηταν ηδη με 2 κινησεις μας εκτος μαχης.

Εχοντας ξαναπολεμισει μαζι ξεραμε να συνεργαζομαστε.Οταν ειδα οτι ο Teo ηταν χτυπημενος αμεσως τον εσειρα πισω και τον βοηθησα να σηκωθει.Ο ενας απο τους αντιπαλους μας τοτε εκμεταλευτηκε την ευκαιρια και μας ορμιξε ουρλιαζοντας και με μια επιδεξια κινηση απεφυγα την επιθεση του ενω εκεινη την στιγμη ο Teo που ειχε μολις σηκωθει τον καρφωσε με ολη την δυναμη.


Toτε μονο ενα απο τα τσιρακια του Kuro ηταν ορθιο....Σηκωσα το σπαθι μου ετοιμος για επιθεση αλλα πριν προλαβω να κανω την επιθεση μου ο εχθρος μου ειχε ηδη αρχισει να τρεχει.Αμεσως αρχισα να τον καταδιωκω....δεν ηθελα να γινει αντιλειπτη η παρουσια μας στο χωριο.....καθως αρχισα να τρεχω ειπα στον Teo να καθησει εκει και να εχει το νου του για τυχον αλλους εχθρους που μας την ειχαν στημενη.Εγω συνεχησα να καταδιωκω τον εχθρο μου!!!

Μολις ειδα τον Luster να τρεχει πισω απο τον τελευταιο ορθιο αντιπαλο σηκωθηκα και τον ακλουθησα. Ομως δεν μπορουσα να τον φτασω λογο του πονου στα πλευρα και του φωναξα:
- Ασ' τον! Αργα η γρηγορα θα μαθουν οι ανωτεροι του για οτι σηνεβη και θα επανελθουν. Δεν θα γλυτωσουμε ετσι ευκολα απο δαυτους. Βοηθησε με να παρουμε αυτους απο τη μεση του δρομου.
Επειτα σηκωθηκα και αρχισα να σπρωχνω με το ποδι ενα απο τους αλλους πειρατες για να τον μετακινησω. "Σιγα μην τον κουβαλουσα κιολας" σκεφτηκα. και συνεχισα να τον κλοτσαω μεχρι να τον φτασω στην ακρη του δρομου.

Kαθως ο Teo κλοτσουσε το πτωμα με ειχαν πιασει τα γελια...γιατι εδινε την εντυπωση οτι προσπαθουσε να κανει τον νερκο να σηκωθει στα ποδια του.Τους αλλους 2 τους μετεφερα εγω και ο Teo πηγε και καθησε στο πιο κοντινο παγκακι με σκια.


Πηγα μεσα στην ταβερνα και πηρα 2 μπουκαλια μπυρες.Μετα απο περιπου ενα λεπτο βρεθηκα και εγω διπλα του και του εδωσα την μια μπυρα...και αραξαμε με τετοιο τροπο σε σημειο που νομιζα οτι θα πεσουμε κατω απο το παγκακι.Κατεβασα λιγες γουλιες μπυρα και ρωτησα τον Teo...

-Εισαι καλα αδερφε?

- Ποναω λιγο αλλα δεν θα πεθανω κιολας!! του αποκριθηκα γελοντας.
Αν και προσπαθησαμε να μην γινουμε το επικεντρο της προσοχης, λογω τη μαχης δεν το καταφεραμε και ειχε μαζευτει κοσμος. Τωρα σιγα σιγα ειχε αρχισει να φευγει αφου το σοου ειχε τελειωσει. Τσουγκρισαμε με τον Luster και κατεβασα 2 γουλιες μπυρα. Υστερα απο δυο λεπτα παρατηρησα οτι ηταν πολυ ησυχο το μερος. "Επιτελους λιγη ησυχια μετα απο αρκετη ωρα" σκεφτηκα. Ετσι εκατσα και Ωαλαρωσα απολαμβανοντας την ηρεμια. Ως πειρατης δεν θα εχω πολλες ευκαιριες να την απολαυσω και θα γινει σχεδον πολυτελεια.

Εκανε αρκετη ζεστη και ο συνδιασμος τις σκιας και τις κρυας μπυρας ηταν ο τελειος συνδιασμος χαλαρωσεις και απο τι μου φενοταν το ειχα αναγκη και το απολαμβαναμε και οι 2 μας.Και τοτε ρωτησα τον Teo.....

-Και τωρα αδερφε....η ερωτηση του ενος εκατομυριου....τι κανουμε τωρα?

Εκεινος τοτε ανακαθησε και εμεινε για κατι δευτερολεπτα σιωπηλος....και τοτε απαντησε...
-Πιθανοτατα να ερθουμε αντιμετωποι με τους ανωτερους των αλλων...αλλα ακοαμ τιποτα δεν ειναι συγουρο...Για αρχη πρεπει να δουμε τ χρειαζομαστε για το ταξιδι μας

Εγω τοτε συμφωνησα και συνεχιζα να κοιταζω τον αχανες ουρανο...τι θα ακολουθουσε αραγε στη συνεχεια?

Αποφασισα οτι ηταν καλυτερα να παμε να τελειωσουμρ τις αγορες μας και να φυγουμε οσο το δυνατον πιο γρηγορα. Σιγα σιγα αρχισαν να μαζευονται marines στην πολη πραγμα που εδειχνε οτι ειχαν καταλαβει ηδη που βρισκομασταν. Ετσι αρχισαμε να κατευθυνομαστε παλι για τα καταστηματα. Δεν προλαβαμε να προχωρησουμε 2 στενα και να σου 3 marines να ερωονται κατα πανω μας.
- :[m756o]: Αρχιζω να τα παιρνω με ολους αυτους. ειπα στον Luster κι μετετρεψα τα χερια μου σε λεπιδα. Τρεχω κατα πανω τους και λεω:
- Supa Supa no Yari και πετυχαινω τον μεσσαιο απο τους 3 στο στομαχι με τα χερια μου να τον τρυπανε και να γεμιζουν αιματα.

Χωρις να χασω χρονο επιθετικα και εγω με την σειρα μου...ηταν αδικο να μην φαω και εγω εναν...σκεφτηκα γελωντας...


-DEADLYYYYYYYY...Blowwwwwww....φωναξα καθως αφαιρουσα την ζωη του ενος και τραυματισα τον αλλο marine στο ποδι και τον εκανα να λιγησει...τοτε ο Tεο δεν εχασε την ευκαιρια και με ενα απλο χτυπημα σκοτωσε και τον αλλο marine...


Αλλη μια νικη για τους Nobeard pirates....σκεφτηκα...

Ακούγωντας την φασαρια που εγινε ολοι οι marines τησ πολης αρχισαν να μαζευονται γυρω μας. Ηταν καμια δεκαρια κι ετσι ειπα στον Luster γελοντας:
- Η δεξια μερια δικη μου, η αριστερη δικη σου!! κι ετρεξα κατα πανω τους.
2 απο αυτους μου επιτεθηκαν μαζι χωρις να καταφερουν κατι περα απο το να τραυματιστουν απο το katana μου. Ενας απο τουσ αλλους 3 κρατουσε μια ραβδο απο seastone. Με ακουμπησε με αυτην οσο ημουν απασχολημενος με τους αλλους δυο και με πυροβολησε στον ομο. Ομως εκεινη τη στιγμη βρισκομουν σε κινηση και με πετυχε ξυστα. Αισθανθηκα παλι αυτο το αθλιο αισθημα της αδυναμιας και νευριασα για τα καλα. Με μια περιστροφικη κινηση τον ξεκοιλιασα με ολη μου τη δυναμη. Εκεινη τη στιγμη σταματησε να με ακουμπαει η ραβδος και ανεκτησα τις δυναμεις του φρουτου μου.

Η κατασταση ειχε αρχησει να γινετε ενοχλητικη....ειχαμε γινει ουσιαστηκα θεαμα σε ολο το νησι....και να φανταστει κανεις οτι εμεις θελαμε προμυθειες....που και να ψαχνομασταν και για καυγαδες σκεφτηκα και γελασα....δεν εχασα ομως καιρο και αμεσως ριχτηκα στην μαχη απεκρουοντας τα χτυπηματα των 2 αντιπαλων μου και καταφερνοντας με μια περιστροφικη
κινηση ενα πολυ σοβαρο χτυπημα στον τριτο marine....ταυτοχρονα νοιωθοντας οτι δεχομουν επιθεση και απο τους αλλους 4 χρησιμοποιησα τις δυναμεις μου και τους αφησα να πολεμουν σε ενα συvνεφο καπνου....

Αυτο μου εδωσε πλεονεκτημα και καταφερα και εφνιδιασα τους 2 απο τους 4 και προσφεροντας τους αιωνιο υπνο....και στην συνεχεια απομακκρυνθηκα απο τους αλλους για να κερδισω εδαφος....τους κοιταξα για μια τελευταια φορα και τοτε εκτελεσα την φονικη μου επιθεση

-Moku Moku Double Sonic Slah.........δεν χρειαστηκαν παραπανω απο 3-4 δευτερολεπτα για να εκτελεσω την επιθεση και να πεσουν κατω στο εδαφος...

Αναστεναξα και ξανα εβαλα το κατανα στην θηκη του και τοτε γυρισα προς τον συντροφο μου για να δω εαν χρειαζοταν την βοηθεια μου...

2 marines ειχαν μεινει ακομα να αντιμετωπισω. Ο ενας αρπαξε τη ραβδο απο τον νεκρο συναδελφο του και προσπαθησε επανηλιμενα να με ακουμπησει. απο οτι φανηκε αθτο ηταν αδυνατο αφου ηταν αρκετα αργο για να προλαβει τις κινησεις μου. Ομως τον λυπηθηκα και δεν ηθελα να σκοτωσω και αλλους. Ετσι εβαλα το katana στη θηκη του και αρχισα να τον βαραω με μπουνιες μεχρι να πεσει κατω. Ο τελευταιος που ειχε μεινει ορθιος νομιζω καταλαβε οτι δεν ειχε καμια τυχη να με νικησει. Ετσι φωναξε:

- Στο ονομα της δικαιοσυνης, δεν θα τρεξω να κρυφτω!! Θα πολεμησω σαν αντρας και θα πεσω στο πεδιο της μαχης!!

και αρχισε να τρεχει προς τα πανω μου με υψωμενο το σπαθι του. Αναγνωρισα το θαρρος και την πιστη που ειχε κι ετσι του εριξα μια δυνατη μπουνια στο κεφαλι για να πεσει αναισθητος.

- :[m070o]: Πφφ... Ουτε μια μπουνια δεν αντεχουν αυτοι. Κριμα και ειχα αρχισει να ενθουσιαζομαι με τη μαχη.

Μετα τη μαχη κατευθηνθηκαμε προς το πλοιο ελπιζοντας να μην συναντησουμε αλλους μπελαδες. Περασαμε για αλλη μια φορα μεσα απο την αγορα. Αυτη τη φορα ομως ειμασταν οσο πιο προσεκτικοι μπορουσαμε. Ευτυχως μονο 1-2 ατομα γυρισαν να μας κοιταξουν ομως αμεσως γυρισαν απο την αλλη χωρις να δωσουν σημασια. Ετσι μετα απο λιγο φτασαμε στο λιμανι. Αυτο που αντικρισαμε ηταν απισευτα αποθαρρυντικο για την ομαλη αποδραση μας απο το νησι, αλλα πολυ ενθαρρυντικο για τις περιπετειες μας. Ενας χοντρος κι ενας λεπτος σαν οδοντογλυφιδα στεκονταν πανω στο πλοιο μας.

Ειχα αρχισει να τσαντιζομαι αλλα προσπαθησα να δειχνω ηρεμος και χαλαρος.....αλλα πριν προλαβουμε να ρωτησουμε τι και πως...ο χοντρος και ο λυγνος μας εδειξαν τα wanted posters.....

-βρε βρε βρε για κοιτα εδω τι πιασαμε....μαλλον ο καπετανιος μας μιιλουσε για αυτους τους 2...

Γυρισα το προσωπο μου στον Teo και του ειπα....
-Ρε συ....εδω και ποσες ωρες ειναι που "δραπετευσαμε" απο την αλλη πλευρα του νησιου?
-Πρεπει....να εχουμε κλεισει 7ωρο λογικα....
-Μαλιστα....και εχουμε ηδη wanted posters....χχααχαχαχχαχαχα......ΝΑΙ ΠΑΠΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙΣ...θελετε κατι?

- Ο καπετανιος Kuro εμαθε τι κανατε στους δικους μας και ειναι πολυ θυμωμενος. ειπε ο χοντρος.
- Τωρα που το λες πρεπει να παρουμε λιγο παραπανω φαϊ! ειπα στον Luster σαν να μην ακουσα τι μας ειπε.
- :[m067]: ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΚΟΥ ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ!! φωναξε δυνατα. Λοιπον ειμαι ο Buchi και απο δω ο αδερφος μου ο Sham.
- Ειμαστε οι καλυτεροι πειρατες στο πληρωμα του καπετανιου και μας εστειλε να σας κανουμε να μετανιωσετε τι στιγμη που απλωσατε χερι στους δικους μας. προσθεσαι ο Sham
- Εσεις οι πιο δυνατοι? Εγω βλεπω μια οδοντογλυφιδα και ενα καφτε να μιλανε. Δεν απορω που οι αλλοι εχασαν τοσο ευκολα τοτε...

Μην εισαι τοσο κακος ρε Teo.....και τοτε βαλαμε δυνατα τα γελια....οι αντιπαλοι μας ειχαν ηδη αρχησει αν τσαντιζονται....

-Μην μας υποτιματε.....μπορει να ειμαστε μια οντογλυφιδα και ενας κεφτες στα ματια σας...αλλα δεν ξερετε με ποιους τα βαζετε...

Και πριν προλαβει να πει δευτερη κουβεντα η οντογλυφιδα ορμιξε πανω μου...υποψιαζομενος για επιθεση ειχα βγαλει ηδη το κατανα μου και απεκρουσα τον επιθεση του....

-Ωραια νηχακια....προσθεσα και του εριξα ενα κοφτο χαμογελο.....

Τοτε καταλαβα οτι ο Buchi θα ειναι ο αντιπαλος μου.
- - Γιατι ο Kuro εστειλε εναν κεφτε με ποδια να με πολεμησει?? Για τοσο ευκολο αντιπαλο με εχει?
Εκεινος μου απαντησε νευριασμενος:
- :[m756o]: Θα μου την πληρωσεις αυτη την προσβολη!!!
- Χαχαχα! :[m146]: Σιγα μην σε φοβηθω! Και ορμηξε κατα πανω μου με μια ταχυτητα που δεν περιμενα να εχει καποιος με τετοιο μεγεθος να κινειται τοσο γρηγορα!

Ακομα μια μαχη ειχε αρχησει....ειχαμε ομως κουραστει και οι 2 απο τις προηγουμενες μαχες....αλλα δεν ειχαμε σκοπο να τους δωσουμε την ευχαριστηση να μας νικησουν....και χωρις να το πολυσκεφτω ορμιξα πανω στον αντιπαλο μου...και με ενα ελιγμο απεφυγα τα νυχια του και του εκανα ενα βαθυ κοψιμο στο ποδι....

-Για να σε δω αν τωρα τρεχεις εξισου γρηγορα γατουλα....

Εκεινος ουρλιαξε και μου επιτεθηκε ξανα αλλα το κοψιιμο ειχε κανει δουλεια γιατι αργησε τοσο πολυ να μου κανει την επιθεση...και εκτμεταλευομενος την αδυναμια του επιθετικα με την σειρα μου

Moku Moku Double Sonic Slah.....και τον αφησα να στο εδαφος και να κραταει την κοιλια του....του ειχα κανει μεγαλυτερη ζημια απο τι περιμενα...

-Εχεις σκοπο να συνεχισεις να πολεμας....? αλλα δεν απαντησε....μαλλον ηξερε οτι ειχε ητιθει...και τοτε χαρικα που για αλλη μια φορα δεν χρειαστηκε να χρησιμοποιησω τις δυναμεις μου για να νικησω....δεν ηθελα να επαναπαυομαι τοσο σε αυτες.....αλλα ηξερα οτι σε ωρες αναγκης θα τις χρειαζομουν...