Help the village! The "Devil Eyes" in action [ΤΕΛΟΣ]

Η νίκη μου στο τουρνουά μου έδωσε αρκετή αυτοπεποίθηση γιατί νίκησα κάποιον που ήταν πρωταθλητής εδώ και τρία χρόνια.Συν το γεγονός οτι "έβγαλε απο την μέση" έναν άνθρωπο που γύρισε απο την Grand Line τόσο γρήγορα όσο έβγαλα εγώ αυτόν και όσο να 'ναι νίκησα ένα τουρνουά δύναμης ενάντια σε πειρατές που ξεκίνησαν πριν απο εμένα τα ταξίδια τους και ήταν πιο έμπειροι.Απο την άλλη σκεφτόμουν οτι ο υποτιθέμενος δυνατός πρωταθλητής θα μπορούσε να με νικήσει μόνο αν ήμουν δεμένος χειροπόδαρα με αλυσίδες απο kairouseki και ήμουν ανήμπορος να κουνηθώ

Υπήρχαν καλά και κακά νέα για μένα. Τα καλά είναι οτι τώρα έχω πάρα πολλά Belli και τα κακά είναι οτι δεν έχω αρκετές προμήθειες φαγητού και νερού , οσα είχα έφταναν για μια το πολύ μέρα. Λογικό αφού στο προηγούμενο νησί δεν μπορούσα να αγοράσω τίποτα αφού δεν υπήρχε κανένα μαγαζί.Ευτυχώς που μπορούσα να διακρίνω ένα νησί στον ορίζοντα. Καθώς το πλησίαζα όλο και περισσότερο , τόσο πιο πολύ μου έμοιαζε με το νησί του τουρνουά,όμως σταμάτησα να τα παρομοιάζω όταν έφτασα πιο κοντά.Υπήρχε μεν ένα βουνό στη μέση του αλλά δεν ήταν όσο μεγάλο και απόκρημνο ήταν το άλλο.

Επίσης η βλάστηση δεν ήταν τροπική, παρ όλα αυτά δεν έπαυε να είναι αρκετά πυκνή.Καθώς έφτασα σε απόσταση πενήντα μέτρων απο την στεριά και πορευόμουν πλέον περιφερειακά του νησιού με την βάρκα μου , διέκρινα ένα αρκετά μεγάλο πέτρινο τοίχος να ξεπροβάλει πίσω απο κάτι πεύκα. Ακριβώς πίσω απο το τοίχος άρχισα να βλέπω και μερικά σπίτια απο μια μικρή παραθαλάσσια πόλη.Πλησιάζοντας ακόμα παραπάνω διαπίστωσα οτι αυτό το τοίχος δεν ήταν κανένα προχειροφτιαγμένο, καθώς ήταν αρκετά ενισχυμένο και έτοιμο να αμυνθεί επιθέσεις απο την θάλασσα καθώς και απο το εσωτερικό του νησιού

Ήταν μια πόλη φρούριο."Σίγουρα θα έχουν δεχτεί αρκετές πειρατικές επιδρομές πριν πάρουν την απόφαση να πάρουν τέτοια μέτρα" είπα στον εαυτό μου .Μπαίνοντας στην μαρίνα , στα αριστερά μου είδα μια μικρή βάση των Marine με ένα πλοίο τους δεμένο ακριβώς μπροστά της. Στις αποβάθρες οι άνθρωποι που είδα ήταν μονο πέντε, ασυνήθιστα μικρός αριθμός για μια πόλη , έστω. και μικρή.Έδεσα την βάρκα μου , πήρα τον σάκο μου καθώς και αρκετά Belli για να ψωνίσω , έβαλα το katana μέσα απο την κάπα μου για να μην φαίνεται και ξεκίνησα να περπατάω προς έναν άνθρωπο ώστε να τον ρωτήσω που να πάω.

Αυτός ο άνθρωπος κρατούσε μια τσάντα με κάτι χαρτιά
-Οi , είπα και γύρισε να με κοιτάξει, μήπως μπορείς να μου πεις αν υπάρχει κάποιο μαγαζί που να πουλάει τρόφιμα εδώ κοντά?
-Ναι φυσικά, θα στρίψεις απο εκεί δεξιά ,είπε δείχνοντας μου ένα σημείο , θα βρεθείς στον κεντρικό δρόμο , στο τρίτο στενό θα ξαναστρήψεις δεξιά. Είναι το τρίτο μαγαζί στο αριστερό σου χέρι
-Ευχαριστώ πολύ , είπα καθώς έφευγα προς την κατεύθυνση που μου υπέδειξε.
-Τίποτα.

Περπατούσα πλέον σε έναν μεγάλο δρόμο ,όμως πάλι συνέχιζα να βλέπω ελάχιστους ανθρώπους να είναι στον δρόμο .Έστριψα στο τρίτο στενό δεξιά και βρέθηκα σε ένα στενό δρομάκι που ήταν λιθόστρωτο . Μπήκα μέσα στο τρίτο μαγαζί όπως μου είπε. Ηταν σαν μπακάλικο. Ο μαγαζάτορας ήταν ένας άντρας κοντόχοντρος με καλοσυνάτο βλέμμα, τον πλησίασα και είπα
-Καλημέρα, θα ήθελα να μου δώσετε λίγα τρόφιμα
-Ναι, φυσικά. Τι θα θέλατε?
Κοίταζα αυτά που είχε το μαγαζί και του έλεγα τι είδους τρόφιμα ήθελα να μου βάλει και σε ποιες ποσότητες.

Μου έδωσε αυτά που ήθελα
-Πόσο σου χρωστάω? είπα καθώς τα έβαζα μέσα στον σάκο .
-79 belli
Έβγαλα το ποσό που μου ζήτησε , του το έδωσα και έκανα να φύγω.Μόλις έφτασα στην πόρτα , είδα πέντε Marine να περιμένουν απ έξω κοιτώντας με.Ο ένας είχε μικρό βαθμό ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις ήταν απλοί marine.Ο βαθμοφόρος με πλησίασε όταν άνοιξα την πόρτα και άρχισε να μου μιλάει

-Είσαι ο πειρατής Dirk Daniels σωστά?
-Γιατί δεν σου γεμίζω το μάτι ? Μήπως θες να με συλάβεις?
-Κανονικά θα έπρεπε όμως δεν ήρθα γι αυτό
-Τότε για ποιόν λόγο πέντε κύριοι σαν και του λόγου σας ήρθαν για να συναντήσουν έναν πειρατή?
-Ο δήμαρχος μας ζήτησε να σε πλησιάσουμε για να διασφαλίσουμε την σωματική του ακεραιότητα , οσο θα σου ζητάει μια χάρη.
Κοίταξε προς την άκρη του δρόμου , απ όπου είχα έρθει , και είπε
-Κύριε δήμαρχε ελάτε σας παρακαλώ.

Ξαφνικά εμφανίστηκε ένας άντρας μεσαίου αναστήματος , με γυαλιά , μαύρα μαλλιά , περίεργο ντύσιμο και ένα μεγάλο καπέλο .Με πλησίασε λέγοντας
-είμαι ο Maikon ,ο δήμαρχος της πόλης
-Μπράβο σου, εγώ τι φταίω?
-Εεε..τι εννοείς?
-Πες μου τι θες απο εμένα για να τελειώνουμε
-Μίλα καλύτερα στον δήμαρχο πειρατή
-Εσύ τι πετάγεσαι τώρα? Θες να πεθάνεις.....? του είπα απαξιωτικά

-Το όνομά μου είναι Raigi κ......
-Σταματήστε και οι δυο ,σας παρακαλώ. Φώναξε απεγνωσμένα ο δήμαρχος.
-Με συγχωρείτε κύριε δήμαρχε , αλλά ξέρετε τι μου συμβαίνει όταν βλέπω πειρατές και άλλους παράνομους , ειδικά μετά το συμβάν
-Ναι Raigi σε καταλαβαίνω ,όμως για να μην χάσει κανένας άλλος την οικογένειά του πρέπει να του ζητήσουμε βοήθεια.
-Και ποιος ξέρεις οτι θα σε βοηθήσω? και το κυριότερο πως ήξερες οτι ήρθα εδώ?

-Αυτός που ρώτησες νωρίτερα στην αποβάθρα , δουλεύει στο δημαρχείο .Το πρωί όταν ήρθε , μου έφερνε τα νέα Wanted Poster απο την βάση των marine για να τα κολλήσουμε στην είσοδο .Απο εκείνα που μου έδειξε , μου είπε έντρομος οτι αυτός ο άντρας έχει έρθει στο νησί μας , είπε καθώς έβγαζε ένα wanted poster απο την τσέπη του με την φωτογραφία μου και απ οτι είδα είχα νέο Bounty ! είχε ανέβει στα 36.500.000 !! Καθόλου άσχημα για έναν νέο πειρατή!
-Συγγνώμη που διακόπτω , είπα, μήπως μπορώ να κρατήσω αυτό το poster?
-Εε.. Ναι φυσικά , είπε αμήχανα

-Ωραία , για συνέχισε
-Που είχα μείνει? Είπε σκεπτικός ... Αα ναι! Λοιπόν οφείλω να ομολογήσω οτι περίμενα το μήλο να πέσει κάτω απο την μηλιά, αλλά είχα άδικο..Δεν περίμενα ένας απο τα παιδιά του Zekko Daniels να είναι πειρατής
Τα λόγια του με έβαλαν σε σκέψεις .Ενα απο τα παιδιά?? τι πάει να πει με αυτό? εγώ ήμουν ο μοναδικός του γιός , αρα και το μοναδικό του παιδί.Αποφασισμένος να ξεκαθαρίσω τα πράγματα , τον ρώτησα
-Οταν λες ένα απο τα παιδιά τι θες να πεις? Οτι έχει κι άλλα ?

-Ναι μου έχει πει , έχει τέσσερις γιούς . Απ οτι θυμάμαι .
Δηλαδή......έχω ακόμα τρία αδέρφια?? Μα πως είναι δυνατόν? Έπρεπε να μου λέει ψέματα.Πρώτα απ όλα μπορεί υπάρχουν κι άλλες οικογένειες με το όνομα Daniels .Εκτός αν φταίνε τα μάτια μου που με αναγνώρισε. Όλοι οι άντρες στην οικογένεια Daniels έχουμε μια ιδιαιτερότητα με τα μάτια μας.Όταν θυμώνουμε γίνονται κόκκινα ενώ σε κάθε άλλο συναίσθημα η σε φυσιολογική κατάσταση παραμένουν στο φυσιολογικό τους χρώμα , το κίτρινο .Κυκλοφορούν πολλοί μύθοι και θρύλοι μέσα στην οικογένεια σχετικά με το πως αποκτήθηκε αυτο το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.Γι αυτό το λόγο μας φωνάζουν Devil Eyed..Έως και το χαϊδευτικό που με φώναζε ο πατέρας μου ,καθώς και το ψευδώνυμο μου ήταν "Devil Eyes" .

-Με ακούς Dirk?
-Εεεε ναι ,είπα ψέματα, όμως αποφάσισα να του πω την αλήθεια...Για την ακρίβεια οχι, δεν σε άκουγα
-Σε γνώρισα απο τα μάτια στο Poster σου. Έχεις τα ίδια μάτια με τον πατέρα σου
Τελικά είχα δίκιο .Με γνώρισε απο τα μάτια .Άρα όντως γνώριζε τον πατέρα μου .
-Που θέλεις να καταλήξεις ? είπα συγχυσμένος απο τα αναπάντεχα νέα και τις σκέψεις που έκανα
-Όπως κατάλαβες , γνωρίζω τον πατέρα σου.

-Την πρώτη φορά που τον είδα , ηταν όταν είχε έρθει μαζί με τον Nelson και τον Erik για να βοηθήσουν την πόλη ενάντια στους πειρατές που είχαν καταλάβει την πόλη μας.Ήθελαν να μας πουλήσουν σαν σκλάβους . Όμως απο τους τρεις που σου ανέφερα πριν μονο ο πατέρας σου βοήθησε πραγματικά την πόλη μας. Ο Nelson και ο Erik σχεδίαζαν να περιμένουν στα πλοία τους μέχρι να τελειώσουν τα πυρομαχικά των πειρατών , ενω ο Zekko μαζί με άλλους τριάντα στρατιώτες έκαναν τον κύκλο του νησιού και τους αιφνιδίασαν.Αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν , τώρα θέλω να σου ζητήσω μια χάρη Dirk.

-Και ποιο θα είναι το κέρδος μου απο αυτή τη χάρη?
Ο δήμαρχος κοίταξε τον Raigi και του έγνεψε καταφατικά.Τότε ο Raigi έβγαλε ένα βαρύ πουγκί και μου το έδωσε
-Σου δίνουμε τα μισά τώρα , είναι 10.000 Belli
Καθώς είδα τον Raigi να ξαναπλένεσαι πίσω στην θέση του , πρόσεξα ένα ωραίο πιστόλι που είχε στην ζώνη του
-Θέλω και αυτό, είπα δείχνοντάς το
-Άτιμε πειρατή , είπε ο Raigi κοιτώντας με , με μίσος.
-Ηρέμησε και δώσε στον Dirk αυτό που σου ζητάει . ξέρεις οτι τον χρειαζόμαστε , και συνέχισε να προσπαθεί να τον πείσει

'Έδειξε φανερή ενόχληση όμως στο τέλος μου το έδωσε.
-Και σφαίρες θέλω
Νευριασμένος ,έβγαλε τριάντα σφαίρες απο τις τσέπες του και μου τις έδωσε.Εγώ γέμισα το όπλο τέσσερις σφαίρες και τις υπόλοιπες τις έβαλα στο σάκο .Το νέο μου απόκτημα το έβαλα στην ζώνη μου
-Λοιπόν .Τι θέλετε να κάνω ?
-Πιστεύω οτι έχεις προσέξει το τοίχος περιφερειακά του χωριού
-Ναι

-Εδώ και τρία χρόνια έχουν εγκατασταθεί στο βουνό και στο δάσος που υπάρχει γύρω απο την πόλη μας ,Bull Heart , ληστές , δολοφόνοι και πειρατές που λεηλατούσαν τακτικά το χωριό.Όλοι αυτοί έχουν έναν αρχηγό , τον Sieg the Nightwalker. .Μόλις χτίσαμε το τοίχος ο Sieg νευρίασε , γιατί μας είχε προειδοποιεί οτι αν χτιστεί θα ήταν σαν να τον αψηφάμε.Την νύχτα που τελείωσε το χτίσιμο, ο Sieg και οι άντρες του τρύπωσαν μέσα στην βάση των marine, οι οποίοι μας είχαν βοηθήσει να το χτίσουμε και εγγυήθηκαν για την ασφάλειά μας , και σκότωσαν σαράντα απο αυτούς στον ύπνο τους. Μετά σκότωσαν και γυναικόπαιδα , μαζί με αυτούς ήταν και η οικογένεια του Raigi που τότε ήταν στρατιώτης και όχι βαθμοφόρος .Ήταν τυχερός μεν γιατί δεν τον σκότωσαν όμως και άτυχος για αυτο που σου είπα πριν

-Απο τότε οι Marine του νησιού συμφώνησαν να κάνουν τα στραβά μάτια στις λεηλασίες του Sieg και των αντρών του .Καθώς πέρσι την διοίκηση της βάσης την ανέλαβε ο Raigi κατευθείαν θέλησε να σπάσει την συμφωνία ,όπως και εμείς οι πολίτες .Δεν μπορεί , όμως γιατί δεν του το επιτρέπει η δύναμη των αντρών που έχει .Είναι πολύ λίγοι μπροστά σε αυτή των ληστών.Αυτό που θα ήθελα απο εσένα είναι να πας στο δάσος , να βρεις τους ληστές και να νικήσεις τον Sieg .Με την δύναμή που μάθαμε οτι έχεις , δεν θα αντέξει ούτε ένα λεπτό απέναντί σου

-Έτσι εσυ θα κερδίσεις παραπάνω φήμη , ακόμα 10.000 belli όταν γυρίσεις και εμείς θα κερδίσουμε την ησυχία μας !
-Μου ακούγεται καλή η συμφωνία .Δέχομαι
-Περίφημα! Να σε οδηγήσουμε στην είσοδο της πόλης?
-Ναι
Δεν ήταν πολύ μακριά η πύλη.Στρίψαμε δεξιά για να βγούμε στον κεντρικό δρόμο ξανά.Προχωρήσαμε μέχρι το τέλος του μέχρι που την φτάσαμε .Ήταν μια προχειροφτιαγμένη σιδερένια πύλη .Ο Raigi πήγε να διατάξει τους marine να την ανοίξουν ενώ ο δήμαρχος μου είπε

-Αυτό είναι το Drunt Forrest .Να προσέχεις εκεί Dirk . Εκτός απο τους ληστές και τους δολοφόνους υπάρχουν πολλά σαρκοφάγα ζώα και φυτά
-Μην ανησυχείς , μπορώ να φροντίσω αρκετά καλά τον εαυτό μου
Η πύλη είχε ανοίξει και ξεκίνησα να περπατάω προς αυτό το αφιλόξενο και πυκνό δάσος .Τα δέντρα ήταν πολύ κοντά το ένα στο άλλο και σαν να μην έφτανε αυτό , οι θάμνοι ήταν παντού , κάτι που έκανε την ορατότητα πολύ περιορισμένη . Όμως αυτό που μου έφτιαχνε το κέφι καθώς προχωρούσα είναι το γεγονός οτι η μέρα ήταν πολύ καλή! Δεν υπήρχε ούτε ένα σύννεφο ! Μονο απέραντος γαλάζιος ουρανός και ο ήλιος .

Περπατούσα για περίπου μία ώρα προς την κατεύθυνση του μονοπατιού, μη ξέροντας που ακριβώς να πάω για να βρω τους ληστές ,αυτός ο δήμαρχος ξέχασε να μου πεί το κυριότερο...Που να ψάξω ?
-Βρε βρε! για δες , ένας τουρίστας
Ξαφνικά ξεπρόβαλε ένας άντρας, κακοντυμένος κοκκινομάλλης κρατώντας μια χαντζάρα , πίσω απο ένα δέντρο που ήταν στα αριστερά μου .
-Μπορεί να ήρθε να δει τα αξιοθέατα το παλικάρι! Χαχαχαχα!είπε με ειρωνικό ύφος (και γέλιο) ένας ακόμα άντρας που κατέβηκε απο ένα δέντρο στα αριστερά μου.

Αυτός φορούσε ένα καπέλο με ξεφτισμένα χρώματα, παλιά ρούχα και είχε δυο μαχαίρια στα χέρια του , έτοιμα να χτυπήσουν ανα πάσα στιγμή .
-Ισως πάλι να ήρθε γιατί έψαχνε μπελάδες
Αυτή η φωνή ήρθε απο πίσω μου.Κατευθείαν γύρισα και είδα δυο άντρες με καλυμμένα τα πρόσωπά τους με μαύρα μαντίλια και ο κάθε ένας απο αυτούς κρατούσε ένα σπαθί .Πρέπει να ήταν οι ληστές.'Έπρεπε να βεβαιωθώ όμως οτι ήταν οι ληστές που έψαχνα .Έτσι μου ήρθε στο μυαλό ένα σχέδιο .
-Είναι κανένας απο εσάς ο Sieg?
-Που τον ξες εσύ τον Sieg? δεν μου φαίνεσαι γνωστός είπε αυτός με τα μαχαίρια
-και κυρίως τι τον θες είπε ένας απο τους δυο με καλυμμένο πρόσωπο

-Έμαθα απο τον θείο μου που είναι γνωστός του , οτι μένει στο νησί αυτό και έτσι ήρθα για να τον παρακαλέσω να με αφήσει να γίνω ένας απο τους ληστές του
-Είσαι τυχερός μικρέ, είμαστε στην συμμορία του , είπε καθώς έβαζε τα μαχαίρια στην ζώνη του .Έτσι έκαναν και ο υπόλοιποι .Έλα ακολούθησε με
Ξεκινήσαμε να προχωράμε.Περπατούσαμε για πέντε λεπτά σιωπηλοί έως όπου φτάσαμε σε ένα ξέφωτο οπου υπήρχαν έξι τέντες στηριγμένες έτσι ώστε να μοιάζουν με σχοινές και δυο μεγάλες φωτιές οπου επάνω τους ετοίμαζαν φαγητό .Σύνολο υπήρχαν περίπου είκοσι με εικοσιπέντε άντρες.
Σταματήσαμε να προχωράμε μπροστά σε έναν άντρα αδύνατο , με κουκούλα , μαύρα μαλλιά και κρατούσε ένα μαύρο κατανα

-Αρχηγέ , ο μικρός θέλει να σου μιλήσει
-Χμμ. Κάπου πρέπει να σε ξέρω είπε ο sieg
-Δεν νομίζω..Μήπως σε έχω ξαναπειλήσει κάποτε ?
-Χαχαχαχα έχεις χιούμορ μικρέ.Τώρα ήρθες να με απειλήσεις δηλαδή?
-Ναι ,λοιπόν σήκω γιατί δεν έχω χρόνο να ασχολούμαι με άθλια υποκείμενα.Δεν αστειεύομαι
-Υπο...τι ? Μικρέ θα πεθάνεις.Αλλα αφού ήρθες μέχρι εδώ θα πρέπει να σου κάνω την χάρη να σηκωθώ τουλάχιστον ! έτσι δεν είναι παιδιά ? είπε στην συμμορία του
Άρχισαν να γελάνε όλοι μαζί .Τότε έβγαλα το Katana μου και το πιστόλι, με το οποίο πυροβόλησα και σκότωσα αυτόν με τα μαχαίρια.Μετά το ξανάβαλα στην ζώνη μου
-Όπως σου είπα , δεν αστειεύομαι ..