[Αρχή] The Beggining Of A Big Adventure

Ξαφνικά ακούμε δυνατές φωνές.
-Tzeik,Boika....Θα σας βοηθήσουμε.
Όλοι γυρνάμε προς το μέρος όπου ακούγονται οι φωνές. Είναι οι φίλοι μας και ορμάνε πρός αυτούς που μας βαρούσαν κλοτσιές. Τους επιτίθονται μανιασμένα με μπουνιές και κλοτσιές. Τα καταφέρνουν καλά. (πλέον υπάρχουν τέσσερα group στο πεδίο μάχης. Ένα είναι αυτοί που με βαράνε μπουνιές, ένα αυτό που με βαράνε μπουνιές και άλλα δύο αντίστοιχα για τον Boika. Τέσσερα άτομα στο καθένα group. Από τους έξι φίλους μας οι τρείς πιάνουν το ένα group με τις κλοτσιές και οι άλλοι τρείς το άλλο. Οπότε για εμάς έμειναν από τέσσερις.)
-Καλή δουλειά παιδιά. Μπορείτε να τα καταφέρετε. Είναι μέσα και τα παιδιά που μας την πέσαν στο γηπεδάκι. Είναι εύκολοι.
Μας ξαναεπιτίθονται οι άλλοι οχτώ. Ξαναπέρνουμε στάση άμυνας και ετοιμαζόμαστε για τον δεύτερο γύρο. Θα πρέπει να τελειώνουμε λίγο γρήγορα γιατί ο Boika δεν θα αντέξει για πολύ λόγο του ξύλου που έφαγε από εμένα λίγο ποιό πρίν.....

Κάνω ένα μικρό άλμα πρός τα πίσω και βαράω κλοτσιά τον έναν στην κοιλιά. Ορμάω με μπουνιές και πετυχένω τους δύο από τους τρείς στο πρόσωπο, αποφεύγοντας δύο μπουνιές. ο τέταρτος πάει να με βαρέσει μπουνιά αλλά την απεκρούω με το χέρι. Πάει να με βαρέσει άλλη μία αλλά την αποφεύγω και πάω να τον βαρέσω μπουνιά. Την απεκρούει με τα χέρια και πάει να με βαρέσει γονατιά. Του χτυπάω το γόνατο με την γροθιά μου και τον βαράω μπουνιά. Μου επιτιθετε από πίσω ο πρώτος που βάρεσα. Σκύβω και γυρνάω από αριστερά με αποτέλεσμα να βρεθώ δίπλα του. Σοικόνομαι και τον βαράω αγκωνιά στο πρόσωπο. Σηκόνονται και οι άλλοι δύο και μου ορμάει ο ένας από δεξιά και ο άλλος από αριστερά. Πέρνουν στάσεις μπόξ και μου ορμάνε με μπουνιές. Σοικώνω και τα δύο μου χέρια και τις απεκρούω με τον καρπό. Σφύγγω τα δόντια μου από τον πόνο αλλά δεν λιγύζω. Γυρνάω και βλέπω τον Boika να έχει βγάλει τρείς από τους τέσσερις Knock Out αλλά να έχει τραυματιστεί λίγο σοβαρά. Βλέπω και τους φίλους μου. Είναι όλοι όρθιοι αλλά ματωμένοι. Από τους αντίπαλους έχουν μίνει δύο από κάθε ομάδα. Γυρνάω και κοιτάω και τους δύο μου αντιπάλους. Πρέπει να τελειώνω γρήγορα.....

Ορμάω με μπουνιά στον έναν αλλά την απεκρούει και πάει να με βαρέσει και αυτός μπουνιά. Δεν σταματάω εκεί και συνεχίζω τις μπουνιές. Αποφεύγω την μπουνιά του και τον αρχίζω στις μπουνιές και στο πρόσωπο και στο στήθος. Ο άλλος από πίσω πάει να με βαρέσει κλοτσιά. Με έναν γρήγορο ελειγμό φεύγω από μπροστά και βαράει τον φίλο του πετόντας τον κάτω. Του ορμάω με κλοτσια και τον πετυχένω στα πλευρά. Πάει να με βαρέσει μπουνιά, την απεκρούω και πάω να τον βαρέσω μπουνια. Την απεκρούει και συνεχίζει με μπουνιές. Αποφεύγω μερικές και αποκρούω τις άλλες. Βρίσκω ευκαιρία και τον βαράω μπουνιά στην μύτη. Κάνει λίγα βήματα πίσω. Πέρνω φόρα και τον βαράω δυνατή μπουνιά στην κοιλιά. Φτύνει αίμα και πέφτει κάτω. Χωρίς να χάνω χρόνο ξεκινάω να τρέχω πρός τους φίλους μου για να τους βοηθήσω. Ο Boika τους νίκησε όλους. Οι φίλοι μου νικήσαν από τους οχτώ τους έξι αλλά οι άλλοι δύο τους αποτελειώσαν. Είναι κάτω αλλά όχι λυπόθυμοι. Ο Boika δεν μπορεί να παλέψει άλλο οπότε πρέπει να τους βοηθήσω εγώ......

Τρέχω πρός το μέρος των άλλων δύο και κάνοντας AirKick ορμάω κατά πάνω τους. Βάζουν τα χέρια για άμυνα. Τελικά χτυπάω έναν στα χέρια και πέφτει πίσω από την ορμή και την δύναμη μου. Ο άλλος πάει να με βαρέσει μπουνιά αλλά την αποκρούω. Συνεχίζει με μία δεύτερη μπουνιά την οποία πάλι αποκρούω βάζοντας τα χέρια μπροστά. Πάει να με βαρέσει μπουνιά και με τα δύο χέρια. Πηδάω πρός τα πίσω και αστοχεί. Τον βαράω μία δυνατή κλοτσιά στα πλευρά και στην συνέχια τον αποτελειώνω με μία μπουνιά στο πρόσωπο. Ο άλλος σοικόνετε και μου επιτήθετε ξεκινόντας με κλοτσιά. Του πιάνω το πόδι, τον βαράω μπουνιά στο γόνατο και στην συνέχια μία κλοτσιά στην κοιλιά. Τον πετάω κάτω. Γυρνάω και βλέπω άλλους έξι να είναι όρθιοι αλλά χτυπημένοι. Δεν ξέρω εάν μπορώ να τους νικήσω όλους μαζί. Ίδη έχω χτυπηθεί λίγο και είμαι και λίγο κουρασμένος. Παίρνω μία βαθιά ανάσα και ετοιμάζομαι ξανά για μάχη......

Ομράω κατά πάνω τους και το ίδιο κάνουνε και αυτοί. Σταματάω και τους αφήνω να μου επιτεθούν. Πάει ο πρώτος να με βαρέσει μπουνιά και ο δεύτερος πηγένει στα πλάγια και πάει να με βαρέσει επίσης μπουνιά. Πρώτα πιάνω το χέρι του πρώτους και με γρήγορη κίνηση το γυρνάω με αποτέλεσμα να του το στραμπουλίξω. Κουνόντας το κεφάλι προς τα πίσω αποφέυγω την μπουνιά του δεύτερου. Πάει να με βαρέσει άλλη μία αλλά του χτυπάω το χέρι και τον αρχίζω στις γρήγορες μπουνιές. Ο πρώτος με βαράει κλοτσιά στην πλάτη και με ρίχνει κάτω. Σοικόνομαι και του ορμάω με σταθερότητα. Ξεκινάει τις μπουνιές με το αριστερό χέρι γιατί το δεξί του το στραμπούλιξα. Τις απεκρούω εύκολα με τα χέρια. Αποφεύγω και μία και τον βαράω μπουνιά στο πρόσωπο. Συνεχίζω με μία κλοτσιά στην κοιλιά και τέλος μια αγκωνιά στην πλάτη. Χωρίς να χάνω χρόνο ξεκινάω να τρέχω πρός τους άλλους τέσσερις οι οποίοι είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν το ξύλο και στους φίλους μου που είναι κάτω....

-Νομίζατε πώς θα μας νικούσατε.....άθλια παιδάκια. Τώρα έμεινε μόνο ο δυνατός σας φίλος αλλά δεν θα μας είναι μεγάλο πρόβλημα.
-Έτσι νομίζετε.
Στέκομαι λίγα μέτρα μακριά τους και τους κοιτάζω με μίσος. Ξαφνικά με την άκρη του ματιού μου βλέπω τον Boika να είναι έτοιμος να σταθεί στα πόδια του. Δεν κάνω καμιά απότομη κίνηση αλλά αντιθέτως δεν δίνω σημασία. Κάτι θα έχει στο μυαλό του.
-Λοιπόν μικρέ τι θα κάνεις. Θα στέκεσε εκεί όλη την ημέρα και θα μας κοιτάζεις με αυτό το άθλιο βλέμμα.
Μόλις τελειώνει την πρόταση ορμάω κατά πάνω τους. Πλησιάζω και βαράω τον έναν κλοτσιά στην κοιλιά. Οι άλλοι τρείς διασκορπίζονται και μου ορμάνε με ''τυφλές'' μπουνιές. Βάζοντας τα χέρια μπροστά τις αποκρούω και περιμένω την κατάλληλη στιγμή για αντεπίθεση. Τελικά ο ένας αποσυντονίζετε και τον βαράω γρήγορη μπουνιά στο πρόσωπο. Οι άλλοι κοιτάνε με απορία και χάνουν τον ρυθμό τους. Τώρα η μάχη τελείωσε....

Με τις δύο γροθιές μου βαράω τους άλλους δύο στο πρόσωπο. Στην συνέχια βαράω κλοτσιά τον πρώτο από τους τρεις και τον πετάω κάτω. Γυρνάω και ορμάω και στους
άλλους δύο με πολλές μπουνιές. Καθώς νόμιζα ότι όλα είχαν τελειώσει σηκόνετε ο πρώτος από τους τέσσερις που είχα βαρέσει μπουνιά και μου ορμάει. Τελευταία
στιγμή γυρνάω αλλά δεν προλαβένω να αμυνθώ και με βαράει δυνατή μπουνιά στο πρόσωπο. Πέφτω κάτω φτύνοντας αίμα. Στέκεται από πάνω μου και ξεκινάει να με
βαράει κλοτσιές στην κοιλιά. Δεν μπορώ σχεδόν να κουνηθώ. Κουράστηκα πολύ και η πολύ άμυνα ένάντια στους υπόλοιπους κούρασε τους μύες μου. Τώρα είμαι στο
έλεος του θεού ή κανενός περαστηκού.
-Είδες μικρέ. Σου είπα ότι δεν είχατε καμία ελπίδα. Όλα τελείωσαν για εσάς. θα σηκοθούν σε λίγο και οι άλλοι και θα σας σπάσουμε στο ξύλο ακόμα περισσότερο. Χαχαχα.....

Ξαφνικά βλέπω τον Boika όρθιο να στέκετε από πίσω του. Ο άλλος δεν τον έχει καταλάβει ακόμα. Χαμογελάω κοιτόντας το παιδί.
-Γιατί χαμογελάς μικρέ. Το ξύλο άρχισε να σε κάνει χαζό?
Σφύγγει τις γροθιές του ο Boika και με μίσος και δύναμη τον βαράει με τις δύο γροθιές ενομένες στο κεφάλι. Πέφτει κάτω λυπόθυμος.....
O Boika γονατίζει. Είναι πολύ κουρασμένος όπως όλοι μας. Οι αντίπαλοι σιγά σιγά σοικόνονται. Η μάχη πλέον τελείωσε και εμείς βγήκαμε νικητές. Ξαφνικά εμφανίζονται κάποιοι μεγάλοι άντρες. Είναι κάτοικοι του χωριού στα σίγουρα. Κατευθίαν τρέχον πρός το μέρος μας.
-Τι έγινε παιδιά. Σας επιτέθηκαν?
-Κάπως έτσι. Πάντως αυτοί το ξεκίνησαν.
Κοιτάνε τα πρόσωπα τον παιδιών.
-Α...είναι η μικρη συμμορία. Όλο μπελάδες προκαλούνε. Θα φωνάξω τους Marine για να τους μαζέψουν και γιατρούς για να σας περιποιηθούνε...

Ποτέ δεν μου άρεσαν οι marines σαν οργάνωση. Γενικά δεν μου αρέσει το δίκαιο και το καλό γιατί όσο αγνό και να φένετε στα μάτια όλων στην πραγματικότητα κρύβουν πολλά εσωτερικά. Δεν ξέρω τι αλλά ούτε θέλω να μάθω. Επίσης ξέρω ότι υπάρχουν πολλά αρχιγεία στα σε νησιά και όλοι λειτουργούν όπως θέλει ο αρχηγός-καπετάνιος της βάσης. Και αυτό μου την δίνει γιατί μπορεί ο αρχηγός να είναι στρημένος και να βασανίζει τους πάντες. Έχω ακούσει ότι έτσι είναι στην Shell Town. Δεν είναι και πολύ μακριά από εδώ. Στο νησί μας δεν είναι τόσο καλοί αλλά δεν είναι και βίαιοι. Με λίγα λόγια δεν τους πάω και δεν θέλω να έχω σχέση μαζί τους.
-Όχι ευχαριστούμε. Θα πάμε σπίτι να μας περιποιηθούν οι γονείς μας. Ελάτε παιδιά, σηκοθήτε για να φύγουμε.
Σηκόνονται οι φίλοι μου με το ζώρι. Σηκόνω και τον Boika και σιγά σιγά φεύγουμε από το μέρος της μάχης (Στενό δίπλα από το γυμναστήρειο).....

-Μήπως θα θέλατε να κάνετε καμία καταγγελία πρός τα παιδιά που σας επιτέθηκαν?
-Δεν χρηάζεται....εάς πάθουν ότι τους αξίζει.....δεν μας πολυενδιαφέρει.
-Ναι....μας επιτέθηκαν και αμυνθήκαμε νικόντας τους παράλληλα.
Φεύγουμε από το μέρος της μάχης και ξεκινάμε για το παρκάκι που είναι μέσα στο δασάκι τους χωριού. Μετά από πολλά λεπτά περιπάτου, αφού είμαστε όλοι τραυματισμένοι, φτάνουμε στο παρκάκι. Είναι άδειο, όπως τις περισσότερες φορές. Καθόμαστε στα παγκάκια και ένας ένας πηγένει στην μεγάλη βρύση για να πλυθεί και να πιεί λίγο νερό. Καθόμαστε στα παγκάκια και ηρεμούμε. Περνάνε τα λεπτά γρήγορα. Χαλαρώνουμε και προσπαθούμε να ξεχαστούμε για να μην πονάμε. Πρέπει να πάμε λίγο γρήγορα σπίτι και να εξηγίσουμε στους γονείς μας τι ακριβώς έγινε......

Πρίν χωριστούμε και αφού σκουπιζόμαστε καλά καθόμαστε κοντά ο ένας στον άλλον για να μιλήσουμε.
-Τους δώσαμε και καταλάβανε.....ήμασταν τέλιοι.
-Ιδικά εσύ Tzeik. Πραγματικός μαχητής. Και εσύ το ίδιο Boika, μόνο που ήσουν κουρασμένος και λίγο τραυματισμένος από την μάχη σου με τον Tzeik.
-Τα έδωσα όλα παιδιά αλλά δεν ήταν αρκετό. Εάν θέλω κάνω κάτι παραπάνω από προπονήσεις και μάχες του δρόμου θα πρέπει να προπονηθώ σκληρά και να μάθω τα πάντα για τις πολεμικές τέχνες που κάνω. Έτσι μόνο θα μπορέσω να γίνω αληθινός μαχητής και μάλλον και πειρατής.....