[Τέλος]Unexpected Enemies?! Break Through Their Defenses!

-Κοιμάμαι 3 μέρες?
-Ολόκληρες...
Εκείνη τη στιγμή που πήγα να γυρίσω να δω τον Sato που μίλησε ένιωσα έναν τρομερό πόνο στο πόδι μου. Κοίταξα και είδα πως ήταν μέσα σε γύψο.
-Πώς μεταφέρθηκα εδώ?
-Είμουν μεθυσμένος μέχρι την ώρα που σου έσκισαν το μάτι και φώναξες! Ξύπνησα αμέσως αλλά μέχρι να σηκωθώ και να βρω την ισορροπία μου ο μπάρμαν είχε ήδη κάνει την κίνησή του.
-Ο μπάρμαν...
-Ήταν μέλος της ομάδας τους και αυτός!
-Τί είδους ομάδα ήταν?
-Μαζέψαμε αρκετές πληροφορίες και αυτά που βρήκαμε δεν θα σου φανούν ευχάριστα... Αυτοί που μας επιτέθηκαν ήταν...
-Revolutionaries...
πετάχτηκε ο άλλος.

Δεν μπόρεσα να το πιστέψω! Revolutionaries στο νησί!? Και τόσοι πολλοί! Κάτι συνέβη εδώ και μαζεύτηκαν όλοι ή κάτι θα συμβεί. Τώρα που τα έβαλα όλα σε μία σειρά πρόσεξα ότι ενώνονταν.
-Δεν ήρθαν τυχαία οι Revo. Και ούτε τυχαία έγινε και ο φόνος στην βίλλα του γραμματέα. Ούτε το ότι μόλις είδαν το σήμα των Marine μας επιτέθηκαν...
-Τί εννοείς?
-Λες πως οι Revo ήρθαν για να δολοφονήσουν τον δήμαρχο της πόλης ώστε να είναι μετά πιο εύκολο να κατακτήσουν το νησί όπως κάνουν πάντα?
-Όχι. Ο στόχος τους δεν ήταν ούτε είναι ο δήμαρχος... ήταν όλοι όσοι ξέρουν για κάτι το οποίο εμείς δεν ξέρουμε. Δεν σου φάνηκε περίεργη η έκφραση του γραμματέα στην συνάντησή μας πριν δολοφονηθεί Sato? Όλα συνδέονται τώρα...

-Ο δήμαρχος μας κρύβει πολλά! Σε αυτόν πρέπει να επικεντρωθούμε!
-Χμμ μπορεί και να έχεις δίκιο. Α ξέχασα! Αυτοί που πολέμησες αποτελούσαν το μισό μέρος ως ομάδα των Revo στο νησί! Ήταν όπως είπαν σε κάποια στιγμή οι "δυνατοί". Πέρα από αυτούς, η δεύτερη ομάδα έχει να κάνει μάλλον με κάτι πιο δυνατό, όχι βασισμένο σε δύναμη αλλά σε τεχνική και ταχύτητα.
-Θα ήταν λογικό κάτι τέτοιο. Και λογικά αυτοί είναι που σκότωσαν τον γραμματέα! Κανείς δεν τους παρατήρησε να περνούν.
Την ώρα εκείνη η πόρτα άνοιξε με δύναμη και ένας Marine μπήκε μέσα λαχανιάζοντας. Ήταν σίγουρα σε βιασύνη. Κάτι σημαντικό θα είχε συμβεί για να ήρθε έτσι.

-Βρ-βρήκαμε την βάση τους! Βρήκαμε που κρύβονταν οι Revo τόσο καιρό!
-Τί!?
-Ζητήθηκε να συγκεντρωθούμε μπροστά στην είσοδο της βάσης μας για να ανασυνταχθούμε και να κάνουμε μαζική επίθεση πάνω τους σήμερα κιόλας.
-Σήμερα ε?
-Τέλεια! Θα τους διαλύσουμε!
-"Θα τους διαλύσουμε"? Εσύ θα μείνεις εδώ να αναρρώσεις! Δεν είσαι σε θέση για πόλεμο αυτή τη στιγμή!
-Τί λες τώρα? Κοίτα περδίκι είμαι!
Σηκώθηκα και αμέσως έπεσα στο έδαφος. Δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου. Είχα χάσει προσωρινά την αίσθηση της ισορροπίας μου!
-Θα μείνεις εδώ μικρέ. Τελείωσε!

Αυτός τώρα γιατί μιλήσε? Με νευρίαζε ακόμα περισσότερο.
-Πάμε! Έχουμε να ετοιμαστούμε!
-Φύγαμε!
Αυτά είπαν και εξαφανίστηκαν. Η πόρτα έκλεινε ενώ εγώ είμουν στο έδαφος χωρίς ελπίδα. Το δηλητήριο είχε περάσει αρκετά στο σώμα μου και έτσι δεν μπορούσα να κάνω και πολλά. Και το ένα μου μάτι ήταν σχεδόν άχρηστο. Δεν ήξερα καν αν βλέπω κανονικά. Το πόδι μου από την άλλη ήταν μιά χαρά. Δεν ένιωθα καθόλου πόνο αλλά αυτό δεν ήταν και σωτήριο. Πιάστηκα από το κρεβάτι και σηκώθηκα. Προσπάθησα να ξανασηκωθώ και πάλι αλλά τίποτα. Δεν τα παράταγα όμως. Συνέχιζα το ίδιο πράγμα μέχρι να ξανασυνηθίσουν τα πόδια μου το βάρος μου. Δεν ήθελα να καταλήξω χωρίς να έχω κάνει τίποτα σε αυτή τη μάχη. Μπορεί να το μετάνιωνα αλλά τελικά αποφάσισα να λάβω δράση από τώρα. Ακούμπησα το προστατευτικό κάλυπτρο του ματιού μου...

Έπιασα την άκρη του και το τράβηξα αργά αργά μέχρι που βγήκε ολόκληρο. Φυσικά δεν άνοιξα το μάτι μου. Με το άλλο κοιτάχτηκα στο τζάμι όπου μπορούσα να με δω. Τρόμαξα. Είχε αφήσει μία βαθιά ουλή και επίσης είχε σκιστεί και το βλέφαρο οπότε μάντεψα πως είχα τυφλωθεί. Τα ράμματα δεν άφηναν την ουλή να ανοίξει. Δεν μπόρεσα να δω άλλο και ξαναέβαλα το κάλυπτρο. Ξαναπροσπάθησα να σηκωθώ αλλά μάταια. Ήθελε πολύ χρόνο για να τα καταφέρω. Άκουσα έναν θόρυβο έξω από την πόρτα και σηκώθηκα γρήγορα με την βοήθεια των σεντονιών. Ξάπλωσα και σκεπάστηκα. Η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε ένας γιατρός.
-Jellal είσαι ξύπνιος?
Γύρισα το κεφάλι και τον κοίταξα.
-Ωραία. Για να κάνουμε την εξέ...
-Άφησέ με να φύγω από εδώ! Πρέπει να συμμετάσχω στην μάχη.
-Δεν μπορώ. Το παρατήρησες και εσύ ε? Δεν μπορείς να περπατήσεις και το δεξί σου μάτι είναι πλέον άχρηστο... συγνώμη...

-Ώστε είναι άχρηστο ε? Και... πότε θα μπορέσω να περπατήσω κανονικά?
-Σε κανά 2ήμερο με καθημερινή προπόνηση μπορεί!
-Δεν υπάρχει κάτι που να κάνω ώστε να επιταχυνθεί η διαδικασία? Κάποιο φάρμακο ή έστω κάτι άλλο? Τίποτα?
-Δεν νομίζω πως υπάρχει. Όμως μπορώ να σου δώσω αυτό.
Περπάτησε σε μία γωνία του δωματίου και πήρε 2 μεταλλικά αντικείμενα. Είχαν και λαβές για να πιάνεσαι. Πατερίτσες.
-Θα σε βοηθήσουν αρκετά! Αλλά μην το παρακάνεις. Μία λάθος κίνηση και...
-Ευχαριστώωωωωωωω!
Πήρα αμέσως τις πατερίτσες και προσπάθησα να μείνω όρθιος. Ακόμη και με την λιγοστή μου ισορροπία τα κατάφερα και έμεινα όρθιος. Όμως κάτι δεν φαινόταν το ίδιο. Με αυτές δεν πίστευα πως θα ανάρρωνα εύκολα. Παρά μόνο θα μου έδιναν μεγαλύτερη ευκολία στην κίνηση...

Τις πέταξα αμέσως και ξαναέπεσα κάτω.
-Μα τί κάνεις εκεί? Πρόσεχε!
-Δεν θέλω να τις χρησιμοποιήσω!
-Τί?!
-Δεν θα με βοηθήσουν να σταθώ πιο γρήγορα στα πόδια μου. Πρέπει να το κάνω μόνος μου!
-Μα...
Πιάστηκα για άλλη μιά φορά από το κρεβάτι και σηκώθηκα πάνω του. Προσπάθησα να ξανασταθώ αλλά έπεσα για άλλη μιά φορά. Ένιωθα όμως να καλυτερεύω λίγο λίγο. Θα τα κατάφερνα στο τέλος και θα μπορούσα να συνεισφέρω στην μάχη αυτή. Λίγο ακόμα και...


(Είσοδος Βάσης Marine)
-Η βάση τους βρέθηκε και η επίθεση θα ξεκινήσει σε λίγες ώρες. Τώρα θα ανακοινωθεί το μεγάλο μας σχέδιο για μία απόλυτη νίκη ενάντια στους Επαναστάτες! Ετοιμαστείτε γιατί αυτός ο πόλεμος δεν θα είναι εύκολος...

Τέλος Unexpected Enemies?! Break Through Their Defenses!

Όνομα: Jellal Nortrom
Haki Points: 1
Player of the Week Points: 10
Beli: 47.000
Fame Points: 500.000
Post: 6.600