Περιπετεια στους κακτους[Τελος]

- Νομιζες οτι θα σκοτωνες εναν απο τους δικους μας και θα γλυτωνες ετσι ευκολα? ειπε τριβοντας τα χερια της. Ετοιμασου να νιωσεις ενα φρικτο πονο. Τον πονο που νοιωθει καποιος οταν σπανε τα κοκκαλα του.
- Νομιζεις οτι εισαι δυνατη? Θα σε σκοτωσω οπως και τον φιλαρακο σου.
- Ακομα και αν με σκοτωσεις θα σε καθυστερησω οσο χρειαζεται για να σε προλαβουν οι αλλοι και να σε πιασουν. ειπε αποφασισμενη.
- Δεν θα αφησω κανεναν να μπει εμποδιο στο ονειρο μου! ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ?? της ειπα και αφου εγινα ολοκληρος ατσαλι της ορμηξα.

Πηγα να την χτυπησω με μια ατσαλινη μπουνια. Ομως εβαλε την δικη της γροθια στην μεση και οι 2 γροθιες χτυπησαν μεταξυ τους ενω κανεις δεν ηταν διαθετιμενος να υποχωρησει. Ετσι για καποια δευτερολεπτα μειναμε ακινητοι προσπαθοντας ο ενας να σπρωξει τον αλλο. Τελικα αποφασισα να επιτεθω με πιο σκληρο τροπο. Ηταν πολυ δυνατη για να την νικησω μονο με μπουνιες και κλοτσιες. Ετσι εκανα το αλλο χερι μου λεπιδα και της επιτεθηκα και με αυτο. Εκεινη μολις το ειδε εκανε μερικα βηματα πισω για να το αποφυγει.

Η μαχη ειχε κριθει απο οταν ξεκινησε. Το κακο ηταν ομως οτι πετυχαινε μεχρι τωρα αυτο που ηθελε, με καθυστερουσε και θα εφταναν και οι υπολοιποι. Ετσι, αρχισα να τρεχω παλι προς το μερος της εχοντας και τα χερια μου σε μορφη λεπιδων. Εκεινη επιασε εναν βραχο και τον σηκωσε προς μεγαλη μου εκπληξη. Επειτα τον πεταξε πανω μου. Οταν με χτυπησε ο βραχος, πεταχτηκα μερικα μετρα πισω, ομως επειδη ειμαι απο ατσαλι δεν επαθα ουτε γραντζουνια. Αντιθετα ο βραχος μολις ακουμπησε στο εδαφος με δυναμη κοπηκε στα 2.

Επρεπε να τελειωσει ολο αυτο και μαλιστα γρηγορα. Για αλλη μια φορα με τα χερια λεπιδες ετρεχα κατα πανω της. Αυτη την φορα δεν ειχε τιποτα να προστατευτει. Η μαχη τελειωσε και ηταν και αυτη βαμμενη με αιμα. Επεσε κατω προσπαθοντας να σταματησει την αιμορραγια.
- Κανεις δεν σπαει το ατσαλι ετσι απλα της ειπα και την αφησα μεσα σε μια λιμνη με αιμα. Αν δεν την εσωζε καποιος γρηγορα ηταν σιγουρο οτι θα πεθαινε... Κοιταξα γυρω γυρω για να δω αν ειμαι ασφαλης η με ειχε αντοπισει κανενας. Σιγουρευτηκα οτι δεν ηταν κανεις και εφυγα τρεχοντας απο το μερος.

Κατευθηνθηκα προς τον κολπο που ειχα αφησει το πλοιο. Ημουν σιγουρος οτι ολο και καποιος θα το φιλαγε για να φωναξει τους υπολοιπους σε περιπτωση που την γλυτωνα. Τελικα εκανα λαθος. Οταν εφτασα στο πλοιο δεν ηταν απολυτος κανεις εκει. Το ετοιμασα για ταξιδι οσο πιο γρηγορα μπορουσα και σαλπαρα για καποια αλλη πλευρα του νησιου, τουλαχιστον μεχρι να ειναι ετοιμη η Log Pose. Κατεθηνομουν περιμετρικα του νησιου και ολη την ωρα του ταξιδιου κοιτουσα ποτε την Log Pose και ποτε την ακτη για να δω αν με εχουν εντοπισει.

Τελικα βρηκα εναν αλλο οκολπο και αραξα το πλοιο μου, ακριβως απεναντι απο το σημειο που βρισκοταν το χωριο. Ετσι καθησα εκει ολη την νυχτα μεχρι το επομενο πρωι. Το κεφαλι μου πηγαινε να σπασει απο τον πονοκεφαλο. Κατι οι 2 μαχες κατι το πολυ κρασι, το ενοιωθα ετοιμο να εκραγει. ουτε να κοιμηθω μπορουσα ουτε να κανω τιποτα αλλο. Ετσι το μονο που εκανα ειναι να περιμενω ποτε θα ερθει η στιγμη που θα ηταν ετοιμη η Log Pose και θα σηκωνομουν να φυγω απο αυτο το νησι. Τελικα, κατα το μεσημερι, περιπου την ιδια ωρα μια μερα μετα που πλησιασα στο νησι, ηταν ετοιμη. Χωρις να χασω χρονο ανοιξα τα πανια και σαλπαρα για τον προορισμο που μου εδειχνε.

Όνομα: Messi D. Teo
Haki Points: 0
Player of the Week Points: 7
Beli: 35.000
Fame Points: 0
Post: 12.400

Μια κλασσσικη καλη ιστορια.