[Τελος]The Cursed Sword Part 1

Βρισκομουν στο καινουργιο μου πλοιο και το θαυμαζα.Ηταν φανταστικο απο ολες τις αποψεις.Ηταν ευρυχωρο,γεματο με προμηθειες και φαινοταν πολυ γερο σκαρι.Οι Επαναστατες ειχαν κανει καλη δουλεια.Αφου ειχα πλεον αποκτησει πλοιο εμενε μονο να βρω και ατομα για να το γεμισω.Παροτι ειχα συνηθισει να ταξιδευω μονος λιγη παρεα δεν θα με ενοχλουσε καθολου.Αφησα το τιμονι και πηγα στην καμπινα μου.Οι Επαναστατες εκτος απο τροφιμα φροντιζαν να με εφοδιασουν και με εναν χαρτη της North Blue και ετσι πλεον δεν θα πηγαινα στην τυχη.Τον παρατηρησα και ειδα οτι το πλησιεστερο νησι ηταν το Asuka Island.Αφησα τον χαρτη,περασα απο την κουζινα,τσιμπησα κατι και βγηκα και παλι στο καταστρωμα.Επιασα σφιχτα το ξυλινο τιμονι του Liberty και εβαλα πλωρη για την επομενη περιπετεια!

Η πλοηγηση ενος ολοκληρου καραβιου αποδειχτηκε πολυ δυσκολοτερη απο αυτη μιας απλης βαρκας και ετσι μετα απο πολλες ωρες ταξιδιου το νησι φανηκε επιτελους μπροστα μου.Απ'οσο μπορουσα να δω ηταν αρκετα μεγαλο και φαινοταν καλυμμενο απο ενα τεραστιο δασος.Μαζεψα τα πανια για να μην φανει το πειρατικο σχεδιο και τρομοκρατηθουν οι κατοικοι του νησιου,αν υπηρχαν,και υστερα εκανα το ιδιο και με την σημαια.Εφτασα αρκετα κοντα και εριξα την αγκυρα.Πηδηξα στην παραλια και ξεκινησα να προχωραω παρατηρωντας τα παντα γυρω μου.Ηταν σχεδον μεσημερι και ειχα αρχισει να πειναω.Για λιγο σκεφτηκα να επιστρεψω στο πλοιο για να φαω αλλα τελικα κατεληξα οτι θα ηταν καλυτερο να εξερευνησω λιγο το νησι και αν ημουν τυχερος θα εβρισκα κατι καλο για φαι.

Περπατησα για πολλες ωρες μεσα στο δασος και φαινοταν να ειναι ατελειωτο.Ειχε πολλα ειδη δεντρων και ζωων που εβλεπα για πρωτη φορα.Ξαφνικα και ενω ειχα αρχισει να απελπιζομαι ειδα μπροστα μου μια πανεμορφη λιμνη.Ενα μεγαλο μνημειο των αρχαιων χρονων βρισκοταν μεσα της και αρκετα ακομα σκορπισμενα γυρω γυρω στις οχθες.Ολο το τοπιο ηταν πολυ εντυπωσιακο και ηθελα πολυ να βουτηξω στα πεντακαθαρα νερα της.Αλλα ηξερα οτι το κολυμπι ηταν μια ευχαριστηση που δεν θα απολαμβανα ποτε ξανα αφου ειχα φαει ενα φρουτο του διαβολου.Οπως ημουν χαμενος στην σκεψη μου ακουσα εναν θορυβο και επανηλθα.Ηταν σαν καποιος ή κατι να ειχε πεσει στην λιμνη.Κρυφτηκα πισω απο ενα δεντρο και περιμενα.Περασαν αρκετα δευτερολεπτα και τοτε μεσα απο τα νερα αναδυθηκε μια γυναικα.Η ομορφια της παγιδεψε το βλεμμα και το μυαλο μου.Κινουταν με τοση χαρη,σαν να ηταν ενα με το νερο.Για λιγο πιστεψα οτι ηταν γοργονα.Βγηκε ολοκληρη απο το νερο και βαδισε προς ενα απο τα ερειπια.Και μετα τα πραγματα σκοτεινιασαν...

Ανοιξα τα ματια μου με δυσκολια και ενιωσα το κεφαλι μου βαρυ.-Συνερχεται,ο marine συνερχεται ακουστηκαν καποιες φωνες.Ημουν ζαλισμενος και τα παντα τριγυρω μου γυρνουσαν.Ειδα πολλους ανθρωπους να στεκονται και να με κοιταζουν με το μισος φανερο στα προσωπα τους.Ποιοι ειναι ολοι αυτοι και γιατι με μισουν?αναρωτηθηκα.Ηταν ντυμενοι περιεργα και οι περισσοτεροι κρατουσαν καποιο οπλο στο χερι τους.Τους ειδα να με πλησιαζουν και εκανα να πισαω τα σπαθια μου.Αλλα ματαια.Τα χερια μου ηταν δεμενα με ενα σχοινι και τα σπαθια μου βρισκοντουσαν παρατημενα στο πατωμα,αρκετα μακρια μου.Μπορουσα πολυ ευκολα να ξεφυγω χρησιμοποιωντας τις ιδιοτητες του φρουτου μου αλλα ηθελα να μαθω μερικες πληροφοριες πρωτα.

-Που βρισκομαι?
-Χαχαχα...ειναι και πλακατζης.Ξερουμε οτι εισαι marine και ξερεις ακριβως που βρισκεσε οποτε ασε αυτα τα φτηνα κολπα μου φωναξε ενας μεγαλοσωμος τυπος.
-Σας ακουσα να το λετε και πριν αυτο.Οτι ειμαι marine.Και εγω να σας κανω μια ερωτηση.ΕΙΣΤΕ ΗΛΙΘΙΟΙ??? Σας μοιαζω με marine?Βλεπετε να φοραω τα βρωμερα τους ρουχα?τους ρωτησα εκνευρισμενος.Ολοι παγωσαν και με κοιταξαν με τρομο στην αρχη και υστερα με περιεργια.Μετα εκαναν ενα κυκλο λιγο πιο μακρια μου και αρχισαν να μιλανε ψιθυριστα.Μολις τελειωσαν ο ιδιος τυπος που μου ειχε μιλησει και προηγουμενως μου απηυθυνε τον λογο.
-Μπορεις να μην φορας την στολη τους αλλα οι marines ειναι υπουλοι.Μπορει απλως να εισαι καποιος μυστικος δολοφονος τους που ηρθε μονο και μονο για να σκοτωσει την πριγκιπισσα μας.

Σπόιλερ:

Ειχα αρχισει να χανω την υπομονη μου.Μισουσα τους marines και αυτοι οι ανθρωποι επεμεναν να με κατηγορουν οτι ειμουν ενας απο αυτους.
-Λοιπον θα σας το πω για τελευταια φορα.ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ MARINE Ηθελα να συνεχισω την φραση μου αλλα τοτε καποιος ανοιξε την πορτα του δωματιου.
-Βουλωστο ξενε.Σταματα να λες ψεματα.Εισαι marine και οι φιλοι σου ηρθαν να σε σωσουν μου φωναξε ο τυπος που περασε μεσα.Ολοι τον κοιταξαν τρομοκρατημενοι και αυτος τους ειπε απλα
-Δεχομαστε επιθεση

Eφυγαν ολοι τρεχωντας.Φασαρια ακουγοταν απο εξω.Κραυγες,διαταγες,πυροβολισμοι,κλαγγη σπαθιων και γενικα ολοι οι ηχοι που υποδηλωνουν οτι γινεται μαχη.Σηκωθηκα ορθιος,μετατραπηκα σε φως και ελευθερωθηκα απο τα δεσμα μου.Περπατησα μεχρι τον τοιχο που βρισκοντουσαν τα σπαθια μου.Τα σηκωσα και τσεκαρα μηπως ειχαν παθει καποια ζημια.Αφου βεβαιωθηκα οτι ηταν ενταξει τα περασα στην μεση μου και βγηκα εξω με το πασο μου.Κανεις δεν μου εδωσε σημασια και αντικρισα ενα θεαμα πρωτογνωρο.Marines επιτιθοταν σε απλους χωρικους οι οποιοι παροτι προβαλλαν σθεναρη αντισταση δεν θα αντεχαν για πολυ ακομη.Μερικα σπιτια ειχαν παρει φωτια και γυναικες και παιδια ετρεχαν πανικοβλητοι ενω οι αντρες του χωριου παλευαν με ολες τους τις δυναμεις.Ενας marine ετρεξε πισω απο κατι παιδια με το σπαθι του σηκωμενο,ετοιμος να τα σφαξει.Μολις τον ειδα τραβηξα ενα απο τα σπαθια μου και κινηθηκα γρηγορα προς το μερος του.Κατεβασε το σπαθι του,ομως αντι να βρει τον λαιμο του παιδιου που σημαδευε συναντησε την λεπιδα μου.
-Γιατι δεν τα βαζεις με καποιον στο υψος σου?τον ρωτησα ειρωνικα.
-Γιατι δεν βρισκω κανεναν μου απαντησε γελωντας ηλιθια.Η αληθεια ειναι οτι ηταν πολυ ψηλος με περιεργο κοκκινο μαλλι και πολυ ασχημη φατσα.Τα παιδια που κυνηγουσε απομακρυνθηκαν και αυτος τα κοιτουσε με υφος απογοητευσης.
-Αφου με εκανες να χασω την λεια μου τωρα πρεπει να βρω καποιο καινουργιο θυμα.Και εσυ μου κανεις τελεια!!!μου φωναξε και μου επιτεθηκε.

Απεφυγα την επιθεση του πηδωντας στα πλαγια και υστερα προσπαθησα να τον χτυπησω στα πλευρα.Εβαλε το σπαθι του και απεκρουσε την επιθεση μου στελνωντας με αρκετα μετρα πισω.Φαινοταν οτι ηταν ικανος και εμπειρος ξιφομαχος.Ετρεξα κατα πανω του κρατωντας το σπαθι και με τα δυο χερια.Προσπαθησα να του παρω το κεφαλι αλλα προλαβε να σκυψει.Στην συνεχεια προσπαθησε να με καρφωσει στο στομαχι αλλα τραβηξα το δευτερο σπαθι μου και το εβαλα ως ασπιδα.Δεν περιμενε αυτην την κινηση και εχασε την ισσοροπια του για λιγο ομως επανηλθε γρηγορα και μου ορμηξε με μεγαλυτερη μανια.Εσκυψε χαμηλα προσπαθωντας να μου κοψει τα ποδια αλλα πηδηξα ψηλα και την γλυτωσα.Ετσι οπως κατεβαινα δοκιμασα να του ανοιξω το κεφαλι αλλα και παλι την γλυτωσε βαζωντας το σπαθι του μπροστα.Σηκωθηκε ορθιος και προσπαθησε να μου χωσει την κοψη της λεπιδας του στην καρωτιδα μου.Εβαλα πολυ γρηγορα και τα δυο σπαθια μου και εγκλωβισα το δικο του αναμεσα τους και με μια πολυ αποτομη κινηση το πεταξα στον αερα.Η μαχη ειχε τελειωσει.

Με κοιταξε με τρομαγμενο υφος ενω και οι marines ειχαν σταματησει την επιθεση τους και μας κοιτουσαν.
-Τι περιμενεις λοιπον?Γιατι δεν με σκοτωνεις?με ρωτησε με αγωνια.
-Δεν χρειαζεται να σε σκοτωσω.Εχεις χασει ηδη την μαχη και εισαι αοπλος.Τωρα παρε τους αντρες σου και εξαφανιστειτε απο εδω οσο εχετε καιρο.Με κοιταξε νευριασμενος.
-Αυτο θα μου το πληρωσεις αχρηστε.Να εισαι σιγουρος για αυτο.Παμε να φυγουμε απο εδω.Την γλυτωσαν για τωρα αλλα δεν θα ειναι το ιδιο τυχεροι και την επομενη φορα!!!φωναξε και υστερα πηγε με τους υπολοιπους marines και εφυγαν τρεχωντας.Εγω εμεινα να τους κοιταζω μεχρι που ειδα τους χωρικους να με πλησιαζουν.Ειμουν σιγουρος οτι θα θελαν να με ευχαριστησουν.Αντι για αυτο ομως αυτοι ειχαν αγριες διαθεσεις.Με κοιτουσαν γεματοι οργη και κουνουσαν τα σπαθια και τα κονταρια τους εναντιον μου.
-Μα τι κακο εκανα τωρα???τους φωναξα.
-Εισαι πολυ ηλιθιος!!!Σου ζητησαμε την βοηθεια σου???Δεν επρεπε να ανακατευτεις.Οι marines ειναι δικη μας δουλεια!!!μου απαντησαν εξοργισμενοι.

-Ναι αλλα ειδα οτι δεν τα καταφερνατε και πολυ καλα στην δουλεια σας και ειπα να βαλω ενα χερακι
-Ναι αλλα το μονο που καταφερες πανιβλακα ειναι να τους θυμωσεις.Τωρα μπορει να ερουν ολοι μαζι να μας επιτεθουν.Μπορει...μπορει να ερθει ακομα και ο Saga!!!φωναξε ο ενας απο αυτους και υστερα ολοι βουβαθηκαν.Στο ακουσμα του τελευταιου ονοματος ειδα στα προσωπα τους τρομο.
-Ποιος ειναι αυτος ο Saga? Κανεις τους δεν απαντησε.Ξαφνικα ομως το πληθος αρχισε να ανοιγει και αναμεσα τους προχωρησαν δυο σιλουετες.Η μια ηταν μια γρια με μωβ μαλλι και μεγαλη καμπουρα και η αλλη ηταν η πανεμορφη κοπελα που ειχα δει στην λιμνη .Σταματησαν μπροστα μου και γονατισαν.
-Σε ευχαριστουμε πολυ για την βοηθεια ξενε.Μας εσωσες και στο χρωσταμε.Συγχωρεσε τους συγχωριανους μου για την συμπεριφορα τους.Απλως ανησυχουν πολυ μου ειπε η κοπελα.Δεν ηξερα τι να πω και απλως χαμογελασα.Κατι περιεργο συνεβαινε εδω και ειχα σκοπο να το μαθω.

-Θελω ομως να σε ρωτησω κατι.Πως ελευθερωθηκες?Σε βοηθησε καποιος?
-Οχι.Για την ακριβεια μπορουσα να φυγω οτι ωρα ηθελα.Βλεπεις εχω φαει ενα φρουτο του διαβολου και μπορω να μετατρεπομαι σε φως.
Αυτο ειναι φανταστικο!!!Και απ'οτι ειδα εισαι και πολυ καλος ξιφομαχος.Ισως...ισως...ξεκινησε να λεει αλλα δεν τελειωσε την φραση της.Αντι για αυτο αρχισε να κλαει και μετα ετρεξε μακρια.Εγω κοιτουσα καπως ετσι αλλα πριν προλαβω να πω τιποτα ενας χωριανος με πλησιασε.Ηταν αυτος που μου ειχε μιλησει μεσα στο σπιτι.
-Λοιπον αφου η πριγκιπισσα σε δεχτηκε εγω δεν μπορω να φερω καμια αντιρρηση.Ονομαζομαι Lacos.Για να εξιλεωθω για την μεχρι τωρα συμπεριφορα μου σε προσκαλω να μεινεις στο σπιτι μου για οσο καιρο κατσεις μαζι μας.Δεχτηκα με χαρα την προσκληση του,αφου συστηθηκα πρωτα, και με οδηγησε στο σπιτι του.

Εκει μας υποδεχτηκε η γυναικα του η οποια με ευχαριστησε που εσωσα το χωριο τους.Ειχε ετοιμασει ενα υπεροχο γευμα το οποιο το εφαγα με μεγαλη ευχαριστηση καθως πεινουσα πολυ.Ο Lacos ειχε τρια παιδια τα οποια βρισκοταν μαζι μας στο τραπεζι και καναν συνεχως αταξιες.Αυτος τους φωναζε αλλα εγω και η Tsupa,η γυναικα του,το διασκεδαζαμε δεοντως.Αφου τελειωσαμε το φαί η Tsupa ξεκινησε να συμαζευει ενω εγω και ο Lacos πηγαμε στο "σαλονι"της καλυβας και κατσαμε σε αναπαυτικες καρεκλες απολαμβανωντας καλο κρασι.Ηπιαμε μερικες γουλιες χωρις να πουμε λεξη μεχρι που τελικα ο Lacos ξεκινησε την αφηγηση.

Μολις τελειωσε επικρατησε απολυτη ησυχια.Ειχα ακουσει μια πολυ περιεργη ιστορια και δεν ειχα να πω κατι.Ομως ηξερα ενα πραγμα.Ηθελα πολυ να δω αυτο το σπαθι.Πιστευω πως ολοι οι ξιφομαχοι που θα ακουγαν για ενα τετοιο πανισχυρο σπαθι θα εξιταροταν.Ετσι μου ηρθε μια ιδεα.
-Lacos φιλε μου...πρεπει να δω αυτο το σπαθι του ειπα.Με κοιταξε σαν να ειμαι τρελος.
-Δεν ακουγες τι σου ελεγα τοση ωρα???Το σπαθι ειναι πανισχυρο και ο Saga ηταν και πριν το αποκτησει πολυ καλος ξιφομαχος.Δεν εχεις καμια ελπιδα.
-Κ ιομως...νομιζω οτι εχω.Αρκει να μην εχω κατι να με απασχολει και να ειμαι συγκεντρωμενος στην μαχη μου μ'αυτον ειπα γεματος σιγουρια.Συνεχισε να με κοιταει περιεργα.
-Για αυτο λοιπον ακου τι θα κανουμε συνεχισα απτοητος εγω.-Την επομενη φορα που θα επιτεθουν οι marines εδω θελω να τους ταλαιπωρησετε οσο πιο πολυ μπορειτε.Στο μεταξυ εγω θα παω να βρω αυτον τον τυπο και θα τον νικησω ωστε να βαλω ενα τελος στη τυρρανια του

Στην αρχη προσπαθησε να φερει αντιρρησεις αλλα οταν ειδε οτι δεν αλλαζα γνωμη με τιποτα τα παρατησε.
-Οποτε το μονο που μπορουμε να κανουμε τωρα ειναι να περιμενουμε την επομενη επιθεση τους.Δεν πιστευω οτι θα αργησει παντως ειπε τελικα.
-Μακαρι του απαντησα και υστερα δεν μιλησαμε για αρκετη ωρα.Καποια στιγμη ηρθε η γυναικα του στην παρεα μας και ετσι η κουβεντα ξαναρχισε.Μιλησαμε για διαφορα πραγματα και μου ειπαν μερικες ακομα ιστοριες για το νησι τους που με ενθουσιασαν ιδιαιτερα.Τελικα νυχτωσε και αφου ειχαμε πιει μερικα ποτηρια κρασι ακομη πηγαμε ολοι για υπνο.Το κρεββατι μου ηταν αρκετα αναπαυτικο και κοιμηθηκα ευκολα.Ομως τα ονειρα μου ηταν μονο ασχημα εκεινη την νυχτα.Ειδα φρικτες σφαγες,αιμα να ρεει σαν ποταμι και ενα σπαθι να στεκεται πανω απο ολα αυτα.Ξυπνησα αποτομα στην μεση της νυχτας και για να ηρεμησω πηρα τα δικα μου σπαθια στα χερια.Εκανα μερικες χαλαρες κινησεις,ενιωσα την ζεστασια τους και μετα απο λιγη ωρα καταφερα να ξανακοιμηθω χωρις διακοπες αυτη την φορα.

To επομενο πρωι ξυπνησα πολυ αργα.Οι υπολοιποι με περιμεναν για να παρουμε ολοι μαζι πρωίνο και μολις σηκωθηκα με καλεσαν κατ'ευθειαν στο τραπεζι το οποιο ηταν πολυ πλουσιο σε ποικιλια.Ειχε ολα τα καλα του κοσμου.Αυγα,ζαμπον,λουκανικα,διαφορα τυρια,γαλα και πολλες ακομα λιχουδιες που τις απολαμβαναμε εξισου μεγαλοι και παιδια.
-Θελω να σου κανω μια ερωτηση μου ειπε ο Lacos με σοβαρο υφος.
-Οτι θες του απαντησα ενω καταβροχθιζα ενα λουκανικο.
-Εφοσον δεν εισαι marine...πως βρεθηκες στο νησι μας?Και γιατι παρακολουθουσες την πριγκιπισσα Maya?
-Αυτο ειναι πολυ ευκολο.Ειμαι πειρατης απο την South Blue.Βρεθηκα καταλαθος στην North αλλα σκεφτηκα οτι αφου ετσι τα φερε η τυχη να μεινω για λιγο για να δω τα μερη σας.Ετσι αφου ειχα καποιες περιπετειες πρωτα στο Micqueot και στο Cursed Island αποφασισα να επισκεφθω το νησι σας.Εφτασα λοιπον και ετσι οπως προχωρουσα μεσα στο μεγαλο δασος σας την ειδα να κανει μπανιο και σαγηνευτηκα απο την ομορφια της.Oταν σταματησα να μιλαω με κοιταξαν ολοι τρομαγμενοι.
- Πππ...πειρατης ειπες??? με ρωτησε τελικα ο Lacos.
-Nαι...αλλα δεν εχω κακες προθεσεις οπως πιστευω οτι σου απεδειξα και χθες του αποκριθηκα ψυχραιμα.

Tο σκεφτηκαν για λιγο και τελικα συμφωνησαν μαζι μου και ηρεμησαν.
-Παντως θα ηταν καλυτερα αν οι υπολοιποι δεν μαθαιναν οτι εισαι πειρατης.Αν σε ρωτησουν πες οτι εισαι εξερευνητης και βρεθηκες εδω τυχαια.Βλεπεις ολη η ιστορια με τον Saga ξεκινησε οταν μας επιτεθηκαν πειρατες.Απο αυτους ηθελε να προστατεψει την Maya μου ειπε ο Lacos
-Συμφωνοι.Τωρα θελω να σε ρωτησω και εγω κατι.Σε ακουσα να λες και χθες οτι ο Saga πηρε το σπαθι για να προστατεψει την Maya.Γιατι τοτε ηθελε να την προστατεψει και τωρα θελει να την καταστρεψει?
-Χμμ.Ο Saga και η Maya ηταν ζευγαρι.O Saga κατεληξε στο νησι μας μετα απο ενα ατυχημα που ειχε στη θαλασσα.Το δεξι του χερι ειχε παραλυσει και δεν μιλουσε σε κανεναν.Αλλα χαρη στην Maya ανοιχτηκε και τελικα βρηκε την γαληνη.Οι δυο τους ηταν να παντευτουν αλλα μετα απο την επιθεση των πειρατων τα πραγματα αλλαξαν.Tον Saga τον κατελαβε το σπαθι και πλεον δεν ειναι ο ιδιος.Τωρα ολα βγαζαν νοημα.Aυτο το σπαθι πρεπει να καταστραφει σκεφτηκα μεσα μου αλλα δεν ειπα τιποτα.

Tελειωσαμε τα πρωινο και υστερα ο Lacos αποφασισε να μου κανει ξεναγηση στο χωριο.Ηταν μικρο αλλα ομορφο.Ειδικα η τοποθεσια στην οποια βρισκοταν ηταν ακρως εντυπωσιακη.Τα σπιτια του χωριου ηταν ολα πανομοιοτυπα.Ηταν φτιαγμενα απο ξυλο και πετρα και οι σκεπες τους ηταν φτιαγμενες απο αχυρο.Oi ανθρωποι παρα τις δυστυχιες που περνουσαν εδειχναν ολοι ευτιχισμενοι.Ο Lacos μου εξηγησε οτι αυτο το χωριο ηταν οτι ειχε απομεινει απο το αρχαιο Asuka Island.Υπηρχε ακομα ενα χωριο στην πολη οχι πολυ μακρια απο εκει.Ηταν πιο μεγαλο απο το δικο τους και ηταν το συγχρονο Asuka.Ξαφνικα ενω προχωρουσαμε ειδαμε την Maya απο την αλλη μερια του δρομου μαζι με την ιδια ηλικιωμενη κυρια που την ειχα δει και την προηγουμενη μερα.Ολοι τις χαιρετουσαν και αυτες ανταπεδιδαν ευγενικα.Εφτασαν κοντα μας και σταματησαν.
-Καλημερα σας ειπαμε σχεδον ταυτοχρονα εγω και ο Lacos.
-Καλημερα και σε εσας ειπε η Maya χαμογελωντας.-Πως σου φαινεται το χωριο μας?με ρωτησε.
-Ω ειναι πανεμορφο.Ειναι πολυ ησυχο και με ηρεμει
-Χαιρομαι μου ειπε χαμογελωντας και παλι.Ομως πισω απο το χαμογελο της μπορουσες να δεις οτι ηταν δυστυχισμενη.
-Lacos μπορω να σου πω κατι?ρωτησε τον μεγαλοσωμο φιλο μου.
-Βεβαιως της απαντησε και υστερα οι δυο τους απομακρυνθηκαν.

Μιλουσαν χαμηλοφωνα και για αρκετη ωρα.Κρινοντας απο το υφος τους καταλαβα οτι μιλουσαν για κατι σοβαρο.Στο τελος της συζητησης ο Lacos κουνησε καταφατικα το κεφαλι του και η Μaya εφυγε απο την αλλη μερια ενω αυτος ηρθε προς το μερος μου.
-Πρεπει να φυγω.Η Maya μου ανεθεσε μια πολυ σημαντικη αποστολη.Εσυ μπορεις να συνεχισεις να μενεις σπιτι μου,δεν υπαρχει καποιο προβλημα μου ειπε μολις εφτασε μπροστα μου.
-Τι αποστολη ειναι αυτη?
-Δεν ξερω αν πρεπει να σου πω μου απαντησε και κοντοσταθηκε για λιγο.Τον κοιταξα επιμονα δειχνωντας του οτι δεν θα εφευγε αν δεν επερνα μια απαντηση.
-Αφου επιμενεις λοιπον θα σου πω.Ηρθε γραμμα απο το Kingdom of Hesclusia οτι η μικρη αδερφη της πριγκιπισσας βρισκετε σε κινδυνο και ετσι μου ζητηθηκε να παω να την παρω απο εκει και να την μεταφερω εδω με ασφαλεια.
-Χμμ,και γιατι δεν ειναι ηδη εδω?Εννοω γιατι δεν μενει μαζι με την αδερφη και τους ανθρωπους της?
-Η Maya την εστειλε εκει για να δυναμωσει.Στο Kingdom of Hesclusia υπαρχει ενα dojo που αρχηγος του ειναι μια γυναικα.Απ'οτι ξερω αυτη η γυναικα χρωσταει καποια χαρη στην πριγκιπισσα μας και ετσι δεχτηκε να εκπαιδευσει την μικρη.
-Ενδιαφερον.Ωραια λοιπον.Θα ερθω μαζι σου για βοηθεια Ισως να συναντησεις προβληματα που δεν μπορεις να αντιμετωπισεις και εγω δεν εχω τιποτα καλυτερο να κανω.Aν θυμαμαι καλα απο τον χαρτη το Kingdom ειναι αρκετα κοντα σ'αυτο το νησι οποτε θα προλαβουμε να γυρισουμε μεχρι την επομενη επιθεση των marines του ειπα με ενα μεγαλο χαμογελο.Με κοιταξε περιεργα στην αρχη και τελικα γελασε.
-Φαινεται πως η Maya διαβασε σωστα τον χαρακτηρα σου.Το ηξερε οτι αν το μαθαινες θα ηθελες να ερθεις μαζι μου για αυτο αυτο μου ζητησε να μην σου το πω.Βλεπεις εδω εισαι πλεον φιλοξενουμενος και εχεις ηδη κανει αρκετα για να μας βοηθησεις και η Maya αισθανεται υποχρεη σε σενα.Αλλα νομιζω οτι δεν υπαρχει κατι που μπορω να κανω για να σε σταματησω.
-Και πολυ σωστα πιστευεις.Ειμαι πειρατης.Κανω οτι θελω οποτε το θελω του απαντησα και αυτος γελασε με υφος που δηλωνε οτι περιμενε την απαντηση μου.
-Ξεκιναμε αμεσως μου ειπε και μαζι τραβηξαμε προς την παραλια.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Όνομα: Swiftblades Jim
Haki Points: ---
Player of the Month Points: 7
Beli: 26.000
Bounty/Fame Points: +2.000.000
Παρατηρήσεις: Καλη ιστορια με καλη πλοκη