[Tελος]The Cursed Sword Part 2:The Plot

Στην προηγουμενη ιστορια,της οποιας αυτη αποτελει αμεση συνεχεια,βρεθηκα στο Asuka Island οπου αρχικα αιχμαλωτιστηκα απο μερικους χωρικους.Ο λογος ηταν οτι με με μπερδεψαν με marine Ενω με ανεκριναν σε μια καλυβα ακουστηκε φασαρια απο εξω και καποιος τους ειδοποιησε οτι δεχοντουσαν επιθεση.Με αφησαν μονο και ελευθερωθηκα χρησιμοποιωντας τις δυναμεις του φρρουτου μου.Βγαινωντας εξω απο την καλυβα τους ειδα να πολεμανε απεναντι σε μια ομαδα marines και αποφασισα να τους βοηθησω.Μετα το τελος της μαχης ο Lacos,ενας απο τους χωρικους,με πηρε στο σπιτι του και με ενημερωσε οτι αυτο συμβαινει συχνα γιατι η πριγκιπισσα του χωριου κατεχει καποια πετραδια που σε συνδυασμο με την δυναμη της ειναι ο μοναδικος τροπος να καταστειλουν τις δυναμεις του καταραμενου σπαθιου που εχει ο αρχηγος του dojo των marines που βρισκεται στο νησι.Την επομενη μερα μετα την μαχη αποφασισε να μου δειξει το χωριο και στον δρομο συναντησαμε την πριγκιπισσα Maya η οποια του ζητησε να φερει πισω την μικρη αδερφη της που βρισκεται στο Kingdom of Hesclusia γιατι η ζωη της βρισκεται σε κινδυνο.Εγω το εμαθα και αποφασισα να παω μαζι του.Περισσοτερες πληροφοριες εδω http://www.onepiecegr-rpg.com/t5064-topic


ΤΩΡΑ
Ειμασταν πανω στο καραβι μου και απολαμβαναμε τον καλο καιρο πινωντας μπυρες.Το Kingdom of Hesclusia απειχε μονο δυο μερες απο το Asuka και ετσι δεν βιαζομασταν ιδιαιτερα.Ξαφνικα ενας κανονιοβολισμος ακουστηκε και ενας μεγαλος πιδακας νερου πεταχτηκε ακριβως διπλα απο το καραβι.Σηκωθηκαμε και οι δυο αποτομα και κοιταξαμε τρομαγμενοι προς καθε κατευθυνση.
-Εκει!!!φωναξε ο Lacos δειχνωτας πισω και αριστερα μας.Ακολουθησα με το βλεμμα μου το χερι του και ειδα ενα μεγαλο πλοιο.Eιχε δυο καταρτια και ηταν βαμμενο πρασινο με μερικα μερη του στα πλαγια κυριως να ειναι μαυρα.Στα πανια του ειχε ενα περιεργο σημα και εγραφε μια και μοναδικη λεξη.MARINE.Ειχα αντιμετωπισει αρκετες φορες μεχρι τωρα marines αλλα ποτε στην θαλασσα.

To πλοιο μου ηταν πληρως εξοπλισμενο για ταξιδι αλλα οχι και για μαχη.Αυτη ηταν η πρωτη φορα που το παρατηρουσα και ενοιωσα πολυ ηλιθιος.Αν το ειχα δει νωριτερα θα ειχα αγορασει τουλαχιστον ενα κανονι.Τωρα δεν μπορουσαμε να ανταποδωσουμε τα πυρα και το μονο που καναμε ηταν να τα αποφευγουμε.Mας πλησιαζαν συνεχως και θα μας εφταναν αν δεν συνεβαινε κατι εντελως απροοπτο.Το πλοιο τους αρχισε να ταρακουνιετε με τρομερη δυναμη και πολλοι απο τους marines χασαν την ισσοροπια τους καταληγωντας στο καταστρωμα.Μολις ειδαμε αυτη την σκηνη δεν χασαμε χρονο και πιασαμε τα κουπια για να απομακρυνθουμε οσο περισσοτερο μπορουσαμε.Ομως και οι δυο κοιτουσαμε προς το πλοιο για να μαθουμε τι ειχε προκαλεσει αυτη την αναταραχη και η απαντηση δεν αργησε να μας δoθει.Ενα τεραστιο στομα ανοιξε και μια οδοντοστοιχια με σουβλερα δοντια εμφανιστηκε λιωνωντας μεσα της το πλοιο και το πληρωμα.Ξεροκαταπια ενω παραλληλα,απο μεσα μου,ευχαριστουσα την τυχη μου.Ενα Sea King ειχε επιτεθει στο πλοιο που μας κυνηγουσε και ετσι ειμασταν διπλα τυχεροι.Πρωτον γιατι γλυτωσαμε απο μια πολυ συκολη κατασταση και δευτερον γιατι δεν επιτεθηκε σε εμας.Κοιταχτηκαμε με τον Lacos και χωρις να πουμε λεξη τραβηξαμε κουπι οσο πιο δυνατα μπορουσαμε για να μην γινουμε εμεις το επομενο θυμα.

Η υπολοιπη μερα κυλησε ησυχα.Οταν νυχτωσε συμφωνησαμε με τον Lacos να κοιμηθουμε με βαρδιες ετσι ωστε καποιος να ελεγχει το πλοιο για να μην βγει απο την πορεια του.Αν και οι πιθανοτητες να συμβει κατι τετοιο ηταν λιγες καθως δεν φυσουσε καθολου και η θαλασσα ηταν λαδι.Πρωτα θα κοιμοταν αυτος για τεσσερεις ωρες και στην συνεχεια εγω.Αφου μιλησαμε για λιγο ο Lacos εφυγε απο το καταστρωμα και πηγε προς τις καμπινες αφηνωντας με μονο στην απεραντη γαληνη που προσφερε η νυχτα στην θαλασσα.Ειχα συνηθισει πλεον αυτη την αισθηση και την ευχαριστιομουν ιδιαιτερα.Πολλα ειχαν αλλαξει μεσα μου απο τοτε που εφυγα απο το νησι μου για να πετυχω τον στοχο μου.Οταν εφυγα ημουν απλως ενα παιδι.Ομως πλεον ενοιωθα πιο ωριμος.Ειχαν συμβει πολλα που με αλλαξαν.Γεγονοτα που με αναγκασαν να δυναμωσω και πνευματικα και σωματικα και με εκαναν να πιστεψω πιο πολυ στον ευατο μου.Αν συνεχιζα την σκληρη προπονηση ισως τελικα να τα καταφερνα.Και θα εκανα τα παντα για να πετυχω τον στοχο μου και να τηρησω την υποσχεση μου στον νεκρο πλεον φιλο μου.Θα γινομουν ο δυνατοτερος ξιφομαχος στον κοσμο.

Χαμενος καθως ειμουν στις σκεψεις μου δεν καταλαβα οτι η ωρα ειχε περασει μεχρι που ενιωσα ενα μικρο χτυπημα στον ωμο.Επανηλθα αποτομα στον πραγματικο κοσμο και γυρισα ξαφνιασμενος.Ηταν ο Lacos.
-Ωρα να κοιμηθεις και εσυ λιγο μου ειπε ηρεμα.
-Εχεις δικιο φιλε μου.Ενας καλος υπνος θα με βοηθησει αυτη την στιγμη του απαντησα και του εδωσα το τιμονι.Πηγα προς την καμπινα μου και ξαπλωσα στο κρεβατι αφου ηπια λιγο νερο πρωτα.Κοιμηθηκα ευκολα,χωρις ονειρα και οι τεσσερεις ωρες περασαν γρηγορα.Το πρωι εφτασε και οι πρωτες ακιτνες του ηλιου που περασαν μεσα απο το τζαμι της καμπινας με ξυπνησαν.Σηκωθηκα αμεσως και αφου πλυθηκα βιαστηκα βγηκα γρηγορα στο καταστρωμα.Εκει βρισκοταν ο Lacos στην ιδια θεση που τον ειχα αφησει.Ηταν σαν να μην ειχε κουνηθει ουτε στο ελαχιστο.

-Καλημερα του φωναξα αλλα δεν πηρα καμια απαντηση.Περασαν μερικα δευτερολεπτα απολυτης σιγης και τελικα του ξαναφωναξα αυτη την φορα ομως πιο δυνατα.
- ΚΑΛΗΜΕΡΑ . Και παλι ομως τιποτα.Ανησυχησα και πηγα με γοργο βημα προς το μερος του.Εφτασα διπλα του και το θεαμα που αντικρισα με εκανε να γελασω δυνατα.Ο Lacos ειχε κοιμηθει πανω στο τιμονι ροχαλιζωντας σιγα ενω μυξες ετρεχαν απο την μυτη του.Παροτι ειχα γελασει με τοση δυναμη αυτος δεν καταλαβε τιποτα.Τον μετακινησα με απαλες κινησεις και τον εβαλα να κατσει με την πλατη ακουμπισμενη στην αριστερη πλευρα του πλοιου.Ξανα επιασα το τιμονι και τσεκαρα την πυξιδα.Ευτυχως ειμασταν ακομα σε σωστη πορεια.Περασαν μερικες ωρες και ο Lacos συνεχισε να κοιμαται του καλου καιρου ενω εγω ειχα αρχισει να βαριεμαι.Τοτε μπροστα μου,σε μεγαλη αποσταση,αρχισε να αχνοφενεται το σχημα ενος νησιου.Αυτο μου εφερε ενα χαμογελο στα χειλη αλλα οταν πλησιασαμε πιο κοντα το χαμογελο μετατραπηκε σε τρομο.Η πλευρα του νησιου που βρισκοταν ευθεια μπροστα μας ηταν γεματη με πλοια.Πλοια παρομοια με αυτα που ειχαμε συναντησει την προηγουμενη μερα.Πλοια των marines.

-Lacos!!!ΞΥΠΝΑ!!!φωναξα με δυναμη
-Τι..τι εγινε?ειπε αναστατωμενος ο Lacos ενω πεταγοταν ορθιος.
-Εχουμε προβλημα του απαντησα και του εδειξα προς το νησι.Κοιταξε για λιγο μισοκλεινωντας τα ματια του γιατι η αποσταση ηταν ακομα μεγαλη.Μετα αρχισε να ιδρωνει.
-Τι κανουμε?με ρωτησε οσο πιο ψυχραιμα μπορουσε.Το σκεφτηκα λιγο και τελικα απαντησα.
-Δεν υπαρχουν και πολλα που μπορουμε να κανουμε.Θα τους επιτεθουμε του ειπα με πολυ σοβαρο υφος.
-ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΟΣ???ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 10 ΠΛΟΙΑ ΕΚΕΙ ΠΕΡΑ!!!μου φωναξε τρομοκρατημενος και εξαλλος με την αποφαση μου.
-Ελα χαλαρωσε.Μια πλακα εκανα.

Σπόιλερ:

Δεν κανουν πλακα με τετοια πραγματα ειπε ανακουφισμενος.
-Το μονο που μπορουμε να κανουμε ειναι να αλλαξουμε την πορεια μας και να προσπαθησουμε να κανουμε τον γωρω του νησιου απο αποσταση ασφαλειας.Ισως αυτη να ειναι η μοναδικη πλευρα με πλοια των marines.Aυτο που με προβληματιζει ιδιαιτερα ομως ειναι οτι δεν μπορω να καταλαβω τι δουλεια εχουν εδω.
-Δεν εχω ιδεα αλλα κατι μου λεει πως οταν φτασουμε,αν φτασουμε,θα το μαθουμε σιγουρα απαντησε ο Lacos.

Αλλαξαμε την πορεια μας και ευτυχως οi marines δεν μας πηραν ειδηση.Περασαν αρκετα λεπτα και τελικα φτασαμε σε μια αλλη πλευρα του νησιου.Οπως ειχα φανταστει ηταν αδεια.Τα πλοια των marines βρισκοντουσαν μονο σε μια μερια.Χαλαρωσε και οδηγησα το πλοιο προς την ακτη.Εριξα την αγκυρα και μαζι μετον Lacos κατεβηκαμε στην παραλια.Το νησι ειχε πολυ απλη εδαφικη μορφολογια.Ηταν σχεδον ολοκληρο μια πεδιαδα καλυμμενη με τεραστιες εκτασεις καλλιεργειων και δαση ενω υπηρχαν και ελαχιστοι λοφοι εδω και εκει.Κρινωντας απο τον αριθμο των καλλιεργησιμων εκτασεων που εβλεπα μπροστα μου μπορεσα ευκολα να μαντεψω οτι το νησι ηταν οικονομικα ισχυρο.
-Επιτελους φτασαμε.Τωρα πρεπει να βρουμε αυτη τη γυναικα που προπονει την αδερφη της πριγκιπισσας.Ονομαζεται Shana και απ'οτι εχω καταλαβει πρεπει να ειναι πολυ σεβαστο προσωπο στο νησι.
-Αυτο μας διευκολυνει.Αν ειναι οπως τα λες τοτε θα μαθουμε πολυ ευκολα που βρισκεται το dojo της.Aν δεν μας εμποδισουν οι marines βεβαια.
-Πιστευεις οτι μπορει να εχει συμβει κατι στην Shana.'H ακομα χειροτερα...στην Mika?
-Θα δειξει του απαντησα απλα εχωντας ενα κακο προαισθημα.

Προχωρησαμε προσεκτικα ελεγχωντας σε καθε βημα μας για τυχον παρουσια marines.Περπατησαμε για αρκετη ωρα οταν μπροστα μας φανηκε ενα αρκετα μεγαλο σπιτι φτιαγμενο απο ξυλο.Μπροστα του υπηρχε ενας χαμηλος φραχτης με μια μικρη πορτα.Στην οροφη του σπιτιου υπηρχε μια λευκη σημαια με ενα περιεργο σημα.Πλησιασαμε και ανοιξαμε την πορτα του φραχτη.Πισω της εμφανιστηκε μια αυλη με χαμηλο γρασιδι.Το περιεργο ηταν οτι πανω του υπηρχαν διαφορα διαλυμενα οργανα προπονησης ενω και η πορτα του ιδιου του σπιτιου ηταν γκρεμισμενη.
-Αυτο ειναι ειπα στον Lacos και αυτος συμφωνησε κουνωντας το κεφαλι του καταφατικα.Ειχαμε βρει το dojo αλλα δεν υπηρχε ψυχη τριγυρω και ολα φαινοταν κατεστραμμενα.Μπηκαμε μεσα με πολυ προσεκτικες κινησεις.Πρωτα περασα μεσα εγω και υστερα ακολουθησε ο Lacos.Και εδω επικρατουσε το ιδιο χαος με την αυλη.Σπασμενα παραθυρα,γκρεμισμενοι τοιχοι και μεγαλο μερος του πατωματος ειχε ξυλωθει.Ξαφνικα ακουστηκε ενας θορυβος απο καπου κοντα μας.Αμεσως τραβηξα ενα απο τα σπαθια μου ενω ειδα και τον Lacos να κανει το ιδιο.

Mια φιγουρα πεταχτηκε απο το πουθενα και κρατωντας ενα ναγκινατα(κονταρι υψους 1.80cm με τα τελευταια 50 ναι ειναι μια αρκετα πλατια λεπιδα)μας επιτεθηκε γρηγορα.Αποκρουσα την επιθεση τελευταια στιγμη βαζωντας το σπαθι μου μπροστα και εσπρωξα τον αντιπαλο μου πισω.Ειχε καλυμμενο το προσωπο του με μασκα και φορουσε ενα κιμονο.Μου ξαναορμηξε με μεγαλη ταχυτητα ομως αυτη την φορα ειμουν πιο καλα προετοιμασμενος.Για την ακριβεια σχεδον ηξερα την επομενη κινηση του και ετσι λιγο πριν φτασει κοντα μου εσκυψα στα αριστερα και ακουμπισα το σπαθι μου στον λαιμο του ενω ο Lacos απλως παρακολουθουσε.
-Ποιος εισαι και γιατι μας επιτεθηκες?
-Εσεις ποιοι ειστε και τι δουλεια εχετε στο dojo μου?
-Σσσ...στο dojo σου?Θες να πεις οτι εισαι η Shana?Θες να πεις οτι εισαι γυναικα? ρωτησα ξαφνιασμενος.Δεν απαντησε και απλως αφαιρεσε την μασκα αποκαλυπτωντας τα χαρακτηριστικα του προσωπου της.Απεναντι μου στεκοταν μια γυναικα με πολυ ομορφο και δυναμικο προσωπο.Ειχα μεινει αναυδος για λιγο και ετσι ο Lacos πηρε την κατασταση στα χερια του.
-Μας στελνει η Maya απο την Asuka για να παρουμε την μικρη αδερφη της.Το γραμμα σου εφτασε πριν μερικες μερες.

Μολις ακουσε αυτα τα λογια η Shana απλως κατεβασε το κεφαλι και εκανε μερικα βηματα προς τα πισω.Μερικα δακρυα κυλησαν στα μαγουλα της και αρχισε να τρεμει.Ξαφνικα ολες οι πορτες του dojo ανοιξαν και στην αιθουσα περασαν δεκαδες marines που μας περικυκλωσαν.Ενας απο αυτους,βραχυσωμος με κοντο μαυρο μαλλι και στολη αξιωματικου σταθηκε διπλα της γελωντας δυνατα.
-Χαχαχαχα...το γραμμα το στειλαμε εμεις ειπε δυνατα κοιταζωντας τον Lacos o οποιος ειχε παγωσει απο την στιγμη που εκαναν την εμφανιση τους οι marines.
-O Saga μας ενημερωσε οτι εχει καποια προβληματα στο Asuka και εμεις αποφασισαμε να τον βοηθησουμε.Ειδικα αφοτου μας ενημερωσε οτι ισως να μας δινοταν η ευκαιρια να σε συλλαβουμε συνεχισε γυρνωντας σε μενα.Τον κοιταξα βλοσυρα αλλα δεν ειπα τιποτα.
-Ειχε μαθει τις φημες για σενα οτι σ'αρεσει να βοηθας και να μπαινεις στην μυτη της Παγκοσμιας Κυβερνησης και το εκμεταλλευτηκε.Ο βασικος του στοχος βεβαια ηταν να διωξει αυτον που στεκεσαι διπλα σου γιατι φαινεται οτι ειναι ο μονος που τον εμποδιζει να ξεμπερδεψει με τα προβληματα του.Ειχε δικιο.Ο Lacos ηταν το σημαντικοτερο στηριγμα της Maya απ'οτι ειχα καταλαβει τις λιγες μερες που ειμουν εκει.Ηταν ο δυνατοτερος πολεμιστης της φυλης του και ηταν παντα ετοιμος να δωσει την ζωη του για την πριγκιπισσα του.Τωρα χωρις αυτον τα πραγματα θα ηταν δυσκολα για την Maya.
-Δεν ξερω ποια ακριβως ειναι αυτα και ουτε με ενδιαφερουν ιδιαιτερα.Εμενα ο στοχος μου εισαι εσυ.Μας εχεις προκαλεσει αρκετα προβληματα αλλα εδω τελειωνουν ολα για σενα.

Δεν απαντησα τιποτα και εχωντας ηδη το ενα σπαθι μου στο χερι ορμηξα κατα πανω του.Ομως λιγο πριν τον φτασω αυτος εκανε μερικα βηματα πισω και ενας χοντρος marine με μακρυ καστανο μαλλι πεταχτηκε μπροστα μου κρατωντας ενα μεγαλο οπλο στα χερια του σαν μπαζουκα.
-Λυπαμαι αλλα οσο μεγαλο οπλο και να εχεις δεν προκειται να λειτουρησει εναντιον μου του απαντησα με σιγουρια και συνεχισα να τρεχω προς το μερος του.
-Κι ομως...αυτο θα δουλεψει ειπε σχεδον ψιθυριστα και ενα σατανικο χαμογελο σχηματιστηκε στο χοντρο προσωπο του.Πατησε την σκανδαλη ομως απο μεσα δεν βγηκε καπoια σφαιρα αλλα ενα πολυ διαφορετικο βλημα.Ενα διχτυ πεταχτηκε και επεσε κατ'ευθειαν πανω μου εγκλωβιζωντας με μεσα.

Ενιωσα αμεσως αδυναμια και επεσα στο πατωμα.Ανασαινα με δυσκολια και κοντεψα να λιποθυμησω,ομως κρατηθηκα.Ειδα τρεις marines να πεφτουν πανω στον Lacos και να του περνανε χειροπεδες ενω ολοι οι υπολοιποι γελουσαν.Εκτος απ'την Shana η οποια στεκοταν μονη της και εκλαιγε με αναφιλητα.
-Συγνωμη...δεν μπορουσα να κανω αλλιως.Αν δεν εκανα οτι μου ζητουσαν θα καιγαν το dojo και πιθανως να καταστρεφαν και ολοκληρο το νησι ειπε ξεσπωντας.Δεν της εδωσα σημασια.
-Τι...τι ειναι αυτο το διχτυ?καταφερα να ρωτησω με δυσκολια.
-Χαχαχαχα...τι ειναι αυτο το διχτυ ε?απαντησε ο αξιωματικος γελωντας δυνατα ενω επαναλαμβανε την ερωτηση μου.
-Αυτο αγαπητε μου φιλε ειναι ενα διχτυ που εχει μερικα κομματια απο Kairoseki.
-Kairoseki?Καπου το εχω ξανακουσει αυτο αλλα δεν ξερω τι ειναι ψιθυρισα.
-Χμμμ.Θα σου πω εγω τοτε.Ειναι ενα πανισχυρο υλικο που εχει μια εξαιαρετικη ιδιοτητα.Ακυρωνει την δυναμη των Φρουτων του Διαβολου και αποδυναμωνει τους χρηστες τους μου ειπε με ενα μοχθηρο χαμογελο.Δεν μπορουσα να το πιστεψω.Υπηρχε πραγματι κατι τετοιο?Αυτος ηταν ακομα ενας λογος για να μην βασιζομαι και πολυ στο φρουτο μου.

-Που ειναι η μικρη?φωναξε με δυσκολια ο Lacos απο πισω μου,βγαζωντας με ετσι απο τις σκεψεις μου.Γυρισα και τον κοιταξα.Ηταν πεσμενος στα γονατα με πολλες μωλωπες στο προσωπο και τα χερια δεμενα με χειροπεδες πισω απο την πλατη.
-Ααα ναι.Η μικρη.Ειναι ασφαλης και βρισκεται στην προχειρη βαση που στησαμε.Οπως ακριβως συμφωνησαμε με την Shana.Εμεις δεν θα πειραξουμε την μικρη Mika και το dojo της και αυτη θα δωσει εσας.Αυτη ηταν η συμφωνια μας.Και οι δυο πλευρες την τηρησαν.Τωρα ομως εφτασε η ωρα να ξεκινησουμε το ταξιδι μας.Θα παμε ολοι μαζι στο Asuka Island οπου θα συλλαβουμε την αδερφη της μικρη και μετα ολοι μαζι θα παμε στην Ιmpel Down.Βλεπετε ο αρχηγος μας,ο Commander Barbarosa Mexneel πιστευει στην απολυτη δικαιοσυνη.Και για αυτο ολοι σας εισαστε καταδικασμενοι.Χαχαχαχα.
-Τιιιι???Μου υποσχεθηκες οτι η μικρη δεν θα παθαινε τιποτα πεταχτηκε εντρομη η Shana.
-Oχι.Σου υποσχεθηκα οτι εμεις δεν θα την πειραζαμε.Και εμεις δεν θα την ακουμπισουμε καθολου.Ωστοσο δεν μπορω να υποσχεθω το ιδιο και για τον Magellan της απαντησε με ενα σαδιστικο χαμογελο σχηματισμενο στο προσωπο του.

-Τωρα Jim για να μην σε σερνουμε σε ολη την διαδρομη θα σε βγαλω απο το διχτυ και θα σου περασω χειροπεδες απο Κairoseki.Θελω ομως να μου υποσχεθεις οτι δεν θα δοκιμασεις καμια βλακεια μερχι να σου τις βαλουμε γιατι αλλιως ο φιλος σου απο εδω θα το πληρωσει ειπε σημαδευωντας με το πιστολι του τον Lacos ενω συνεχισε να εχει το ιδιο σαδιστικο χαμογελο.Δεν μπορουσα να του φερω αντιρρηση και συμφωνησα σιωπηλα.
-Leonard...βγαλε απ το διχτυ το μικρο μας ψαρακι ειπε στον ιδιο marine που με ειχε πιασει.Αυτος αφησε το οπλο του κατω και ηρθε προς το μερος μου.Με εβγαλε απο το διχτυ και υστερα με κλωτσησε με δυναμη στο προσωπο.Αιμα και σαλιο πεταχτηκαν απο το στομα μου και οργη γεμισε το μυαλο μου.Πηγα να του ορμηξω ομως με σταματησε απλα δειχνωντας τον Lacos.Συγκρατηθηκα και ευχηθηκα μεσα μου να μου δοθει η ευκαιρια να τους εκδικηθω.Αν και κατι τετοιο εκεινη την στιγμη φαινοταν απιθανο.Εβγαλε της χειροπεδες απο την τσεπη του και μου εδεσε τα χερια με μεγαλη ικανοποιηση.Υστερα πηγε να δωσει το κλειδι στον αξιωματικο του.
-Οριστε κυριε ειπε με βαρια φωνη.
-Κρατησε τα εσυ Leonard.Εισαι πολυ εμπιστο ατομο και δεν νομιζω να υπαρχουν πιο ασφαλη χερια απο τα δικα σου
-Σας ευχαριστω πολυ κυριε του απαντησε με την χαρα του να αποτυπωνεται σε ολοκληρο το προσωπο του.Ειχα αρχισει να μισω θανασιμα αυτους τους δυο αλλα δεν μπορουσα να κανω κατι για αυτο.

Οι υπολοιποι marines που ολη αυτη την ωρα απλως κοιτουσαν τωρα αρχισαν να μπαινουν σε σχηματισμο.Ο Leonard εκανε νοημα σε μενα και τον Lacos να μπουμε στην μεση και αυτος μαζι με αλλους τρεις σταθηκαν διπλα μας.Ο αξιωματικος τους μπηκε μπροστα στην γραμμη και μολις εδωσε το συνθημα ξεκινησαμε ολοι μαζι.Ενω αποχωρουσαμε απο το dojo ειδα με την ακρη του ματιου μου την Shana να πεφτει στο πατωμα με υφος γεματο δυστυχια και απογνωση.Φαινοταν να εχει μετανιωσει πικρα που βοηθησε τους marines και την λυπηθηκα καθως καταλαβα οτι δεν τον κανε με κακο σκοπο αλλα εξαπατηθηκε.Οπως και ολοι οσοι ειμασταν μπλεγμενοι σ'αυτη την ιστορια.Οι marines ειχαν στησει μια πολυ καλα σχεδιασμενη πλεκτανη και την εκτελεσαν αψογα.

Βγηκαμε εξω απο το dojo αφηνωντας μεσα στο κτηριο την Shana.Προφανως δεν την θεωρουσαν κινδυνο και για αυτο την αφησαν ελευθερη.Οι marines προχωρουσαν αρκετα γρηγορα και εγω εξ'αιτιας της αδυναμιας που ενιωθα απο τις χειροπεδες μου δυσκολευομουν να τους ακολουθησω.Ενας απο τους "φυλακες" μας οταν με ειδε να μενω λιγο πισω εβγαλε το πιστολι του και μου το κολλησε στον κροταφο.Με απειλησε οτι αν δεν περπατουσα πιο γρηγορα δεν θα δισταζε ουτε δευτερολεπτο να μου τιναξει τα μυαλα στον αερα και να το κανει να φανει σαν αυτοαμυνα.Οι συναδελφοι του γελασαν χλευαζωντας με αλλα δεν τους εδωσα σημασια.Μαζεψα τις δυναμεις μου και αρχισα να περπαταω στον ιδιο ρυθμο μ'αυτους.Ο Lacos διπλα μου ειχε σκυφτο το κεφαλι και στεκοταν με δυσκολια στα ποδια του καθως ειχε δεχτει αρκετα χτυπηματα σε ολο του το σωμα.Παραπτησε λιγο αλλα πριν πεσει εβαλα τον ωμο μου απο κατω του και στηριχτηκε εκει.Ο Leonard,ο marine που ειχε τα κλειδια των χειροπεδων και φαινοταν να ειναι ο πιο "σκληρος",μαζι με τον αξιωματικο του, μολις ειδε την κινηση που εκανα πλησιασε προς το μερος μου με το γκλοπ στο χερι του και ετοιμος να με χτυπησε.Τον ακουσα,οχι περισσοτερο τον αισθανθηκα και γυρισα προς το μερος του.Τον κοιταξα παγερα,βαζωντας στο βλεμμα μου ολο το μισος που αισθανομουν εκεινη την ωρα.Κοκκαλωσε με το χερι του να βρισκεται σηκωμενο και εμεινε σε αυτη την θεση για αρκετη ωρα ενω οι υπολοιποι κοιτουσαν τρομοκρατημενοι.

Aρχισε να ιδρωνει και με μεγαλη δυσκολια καταφερε να κατεβασει το χερι του και να κανει μερικα βηματα προς τα πισω.Σταματησα να τον κοιταω και γυρισα προς τον Lacos.Tοτε ακουσα τον Leonard να βαριανασαινει σαν να μαχοταν για πολλη ωρα.Δεν μπορουσα να καταλαβω τι ειχε συμβει.
-Τι,τι...τι μου εκανες?ψελισε με δυσκολια.Δεν του απαντησα και απλως προσπαθησα να στερεωσω τον Lacos πιο καλα στον ωμο μου.Φαινοταν οτι δεν θα μπορουσε να περπατησει για πολυ ακομα και για αυτο του περασα τα χερια του γυρω απο τον λαιμο μου και τον στερεωσα στην πλατη μου.Ηταν αρκετα μεγαλοσωμος και ειμουν ηδη αρκετα εξαντλημενος.Ωστοσο δεν μπορουσα να τον αφησω σ'αυτη την κατασταση γιατι μπορει και να τον σκοτωναν.Οι marines δεν ασχοληθηκαν αλλο μαζι μου και οταν ο Leonard συνηλθε αρχισαν να περπατανε και παλι με τον φυσιολογικο τους ρυθμο.Πλεον ομως απεφευγαν να με πλησιαζουν.Ισως να φοβοντουσαν οτι ημουν καποιος μαγος ή κατι τετοιο.Η αληθεια παντως ειναι οτι δεν ειχα ιδεα τι ειχα κανει.

Aκολουθησαμε εναν δρομο πολυ διαφορετικο απο αυτον που ειχαμε χρησιμοποιησει εγω και ο Lacos για να φτασουμε στο dojo.Βρεθηκαμε στην κορυφη ενος καταπρασινου λοφου και εκει οι marines σταματησαν για να ξεκουραστουν λιγακι.Καθησαν ολοι τους κατω και επιναν νερο για να ξεδιψασουν.Hταν φανερο οτι και εμεις χρειαζομαστε νερο,και μαλιστα πιο εντονα απ'αυτος αλλα κανεις τους φυσικα δεν μας προσφερε.Εριξα τον Lacos απαλα στο εδαφος και εμεινα για λιγο ορθιος παρατηρωντας αυτο το τοπιο το οποιο πιθανοτατα να ηταν και το τελευταιο που εβλεπα.Ητανε καταμεσημερο και τα απεραντα στρεμματα καλλιεργιων φωτιζοταν εντονα φανερωντας ολες τις λεπτομερειες τους.Μπορουσες να δεις δεκαδες ποτιστικα μηχανηματα και εκαντοταδες εργατες να δουλευουν με ευχαριστηση απολαμβανωντας ακομα μια μερα κατω απο τον ηλιο.Μπροστα μας σε σχετικα κοντινη αποσταση φαινοταν το λιμανι το οποιο ηταν κατειλημμενο απο τα πλοα των marines.Απολαυσα για λιγο ακομα την θεα και οταν αποφασισα να κατσω και εγω λιγο οι marines σηκωθηκαν και ειπαν οτι ηταν ωρα να συνεχισουμε.Δεν πειραζει,σεκφτηκα μεσα μου.Η θεα που απολαυσα με ξεκουρασε αρκετα.Eκανα να ξαναπαρω τον Lacos στην πλατη ομως μου εκανε νοημα οτι πλεον μπορουσε να συνεχισει μονος.Μπηκαμε και παλι στην μεση του σχηματισμου και ολοι μαζι κατηφορισαμε τον λοφο.

Καθυστερησαμε λιγο στην καταβαση καθως ο λοφος αποδειχτηκε απο τους ψηλοτερους που υπηρχαν στο νησι.Μολις φτασαμε κατω προχωρησαμε ευθεια μπροστα,προς το λιμανι.Εκει οπου βρισκοταν τα πλοια τους.Εκει οπου θα τελειωναν τα ονειρα μου.Οι marines ομως δεν φαινοταν να βιαζονται και μολις φτασαμε μπροστα στο λιμανι σταματησαν και παλι αντι να επιβιβαστουν αμεσως στα πλοια οπως πιστευα.
-Φερτε μου ενα Den Den mushi φωναξε ο αξιωματικος.
-Αμεσως Lieutenant Sigi του απαντησε ενας ναυτης που βρισκοταν διπλα του και εφυγε τρεχωντας.Επεστρεψε μετα απο μερικα λεπτα λαχανιασμενος κρατωντας ενα σαληγκαρι επικοινωνιας στα χερια του και το εδωσε στον αξιωματικο του.Ακομα μου φαινοταν περιεργο οτι μπορουσες να μιλησεις με καποιον που βρισκεται μακρια μεσω αυτης της παραξενης συσκευης.
-Εδω Lieutenant Sigi,με ακουτε?ειπε δυνατα ο Sigi μολις πηρε το Den Den.
-Eπαναλαμβανω.Εδω Lieutenant Sigi!!!Μ'ακουει κανεις?ειπε με τροπο που δηλωνε φοβο και αγωνια.-Που ειναι αυτοι οι αχρηστοι...Οι marines που αφησαμε στην προχειρη βαση μας για να προσεχουν την μικρη δεν απαντανε.Θελω να παει αμεσως καποιος να ελεγξει τι γινεται ουρλιαξε και ο ιδιος ναυτης που του κουβαλησε το Den Den πριν λιγο εφυγε και παλι τρεχωντας.

Την ιδια στιγμη στα ανοιχτα,λιγο εξω απο το Kingdom of Hesclusia
16 μαυρα πλοια κινουνται ταχυτατα,με την βοηθεια του ανεμου.Εχουν ολα πειρατικες σημαιες στα καταρτια τους.Ομως η καθεμια ειναι διαφορετικη.Δεν ειναι ενα πληρωμα αλλα μια συμμαχια.Μια συμμαχια σχεδον ολων των πειρατων της North Blue.Τι τους εχει ενωσει ομως?Ενας κοινος στοχος φυσικα.Μπροστα τους σε μικρη πλεον αποσταση εχει αρχισει να φαινεται το Κingdom of Hesclusia.Αλλα δεν ειναι το νησι που τους ενδιαφερει.Ειναι τα καραβια που βρισκονται στο λιμανι του για τα οποια αυτοι νοιαζονται.Ο ανεμος φυσαει πιο δυνατα κανωντας τις σημαιες τους να ανεμιζουν.Τοτε ενας αντρας στεκεται στην πλωρη του πλοιου που πρωπορευεται.Φοραει ενα μωβ σακακι με ασπρο πουκαμισο απο μεσα,ανοιχτο στον λαιμο,ενα μωβ καπελο με φτερο και το μαυρο παντελονι του μπαινει μεσα στις μαυρες μποτες του.Ειναι αρκετα ψηλος και εχει μακροστενο προσωπο με ενα στριφογυριστο μουστακι να το στολιζει ενω τα σγουρα καστανα μαλλια του φτανουν μεχρι την αρχη της ραχοκοκαλιας του.Βγαζει την χατζαρα του απο την θηκη της και την κραταει με σιγουρια στο δεξι του χερι,και με δυνατη φωνη λεει:
-Συντροφοι!!!Λενε οτι εμεις οι πειρατες δεν εχουμε κανεναν ηθικο φραγμο ουτε καποιον κωδικα τιμης.Ομως δεν βλεπω να ισχυει και το αντιθετο για τους marines και την Παγκοσμια Κυβερνηση.Απο τοτε που Barbarosa Maxneel ηρθε εδω εχουμε δει δεκαδες αδικιες.Χρησιμοποιει την εξουσια του παρανομα και αυτο δεν μπορουμε να το επιτρεψουμε.Ξεπρασαμε τις διαφορες μας και ενωθηκαμε για να αντιμετωπισουμε τον κοινο εχθρο μας και μετα απο τοσους μηνες προετοιμασιων εφτασε επιτελους η στιγμη που περιμεναμε!!!H ωρα που η εκδικηση μας ξεκιναει!!!Για οσους συντροφους σας πεθαναν ή φυλακιστικαν και τιμωρουνται με σαδιστικα μαρτυρια στο Blue Island πολεμηστε με ολες σας τις δυναμεις!!!ΕΠΙΘΕΣΗ!!!

Κανονια ηχησαν απο μακρια και μετα απο μερικα δευτερολεπτα πολλα απο τα πλοια των marines υπεστησαν σοβαρες ζημιες.Πολλοι απο αυτους ετρεξαν πανικοβλητοι χανοντας οποιαδηποτε διαταξη ειχαν.Δυνατες εκρηξεις ακουστηκαν και δυο απο τα καραβια αρπαξαν φωτια και οι ναυτες που βρισκοταν μεσα πηδηξαν στην θαλασσα για να σωθουν.Αρκετοι δεν προλαβαν και ο αερας γεμισε με την απαισια μυρωδια καμμενης σαρκας.Οση ωρα γινοντουσαν αυτα εγω με τον Lacos απλως παρακολουθουσαμε με εκπληξη οπως και ο Leonard,ο φυλακας μας,που στεκοταν διπλα.Ολοι αναρωτιομασταν ποιος ειχε τολμησει κατι τετοιο και η απαντηση δεν αργησε να μας δοθει.Λιγο εξω απο το λιμανι μια αρμαδα 16 πειρατικων πλοιων εκανε την εμφανιση της.Το αξιοπεριεργο ηταν οτι κανενα δεν ειχε ιδια σημαια με το αλλο.Ο Lieutenant Sigi εμεινε για λιγο απραγος αλλα μετα απο το μικρο σοκ συνηλθε και εβαλε τις φωνες επαναφερωντας τους marines στην ταξη.Εδινε συνεχως εντολες και σε λιγα λεπτα οσα πλοια βρισκοταν σε καλη κατασταση ηταν ετοιμα για την αντεπιθεση.Ανοιξαν πανια και ετοιμασαν τα κανονια.Ο Lieutenant και o Leandro ομως εμειναν μαζι μας καθως ο Sigi πιστευε οτι μπορουσε να κουμανταρει τα πλοια του απο την στερια με την βοηθεια του Den Den mushi.

Γρηγορα τα πλοια των marines αρχισαν να περνουν το πανω χερι καθως ειχαν μεγαλυτερη δυναμη πυρος.Τρια απο τα πλοια των πειρατων διαλυθηκαν σχεδον αμεσως και ενα ακομα φλεγοταν.Παροτι λιγοτερα,τα καραβια των marines καταφεραν και περικυκλωσαν τους πειρατες χαρη στις πανεξυπνες τακτικες που χρησιμοποιησε ο Sigi.Φαινοταν οτι δεν ειναι και ο καλυτερος πολεμιστης αλλα αποδειχτηκε στρατηγικη ιδιοφυϊα.Οι πειρατες εδειχναν καταδικασμενοι και μονο ενα θαυμα θα τους εσωζε.Και αυτο εγινε.Οση η ωρα η μαχη εξελισσοταν στην θαλασσα,οχι πολυ μακρια απο την στερια,εγω με τον Lacos παρακολουθουσαμε με αγωνια.Μια πιθανη νικη των πειρατων ισως να σημαινε ελευθερια για εμας.Ο Lieutenant Sigi λιγο πιο μακρια και γυρισμενος με την πλατη του σε εμας φωναζε εντολες σαν μανιακος ενω ο Leonard,πιστος φρουρος,στεκοταν διπλα μας με ενα σατανικο χαμογελο να σχηματιζεται στο προσωπο του καθε φορα που ενα πειρατικο πλοιο καταστρεφοταν.Ολοι ειμασταν τοσο προσηλωμενοι στην μαχη που κανεις μας δεν προσεξε μια γνωριμη φιγουρα που μας ειχε πλησιασει.Κινηθηκε με μεγαλη ταχυτητα και με το μεγαλο κονταρι της εσκισε την κοιλια του Leonard.O χοντρος marine επεσε στο εδαφος νεκρος πριν προλαβει να αντιδρασει.Το βλεμμα ηταν γεματο απορια και εκπληξη για την εξελιξη που ειχαν παρει τα πραγματα.Ο Sigi δεν καταλαβε τιποτα και συνεχισε να φωναζει στο Den Den απτοητος.Η φιγουρα εσκυψε πανω απο το μεγαλο αψυχο σωμα του Leonard και ψαχουλεψε τις τσεπες του.Μερικα ατελειωτα δευτερολεπτα περασαν και ενας μεταλικος ηχος ακουστηκε.Ηταν τα κλειδια των χειροπεδων μας.Η φιγουρα σηκωθηκε και σταθηκε ορθια μπροστα μας.Ηταν η Shana.

Λιγη ωρα νωριτερα
Εχει μεινει μονη της.Η προδοσια του Sigi την εκανε να ξυπνησει.Τι ειχε κανει?Βοηθησε τους marines να καταστρεψουν την φιλη της.Την φιλη της,που πριν μερικα χρονια την εσωσε απο τον θανατο.Η δικια της προδοσια ηταν πολυ χειροτερη και αυτο της ετρωγε την ψυχη.Χιλιαδες σκεψεις περναν απο το μυαλο της.Σκεφτεται ακομα και να αυτοκτονησει ομως ξερει οτι αυτο δεν θα βοηθησει κανεναν αλλο παρα μονο την ιδια που θα γλιτωσει απο τις τυψεις της.Εχει απελπιστει και τοτε της ερχεται.Ξερει πλεον ποιος ειναι ο μονος τροπος για να εξιλεωθει.Σηκωνεται ορθια,σκουπιζει τα ματια της απο τα δακρυα και υστερα περνει το ναγκινατα στα χερια της και το κραταει με αποφασιστικοτητα.Αυτο που εχει να κανει δεν ειναι ευκολο αλλα θα το ολοκληρωσει ακομα και αν της στερησει την ιδια της την ζωη.

Bγαινει βιαστικα απο dojo και αρχιζει να τρεχει.Τρεχει με ολη της την δυναμη γιατι ο χρονος δεν ειναι συμμαχος της και εχει ηδη χασει αρκετο.Τα σανδαλια της την εμποδιζουν στο τρεξιμο και για αυτο τα πεταει και συνεχιζει ξυπολυτη.Λαχανιαζει αλλα τοτε φαινεται μπροστα της,σε μικρη αποσταση,το μερος που εψαχνε.Η προχειρη βαση που ειχαν στησει οι marines οταν πατησαν τα ποδια τους στο νησι.Ομως διαφερει αρκετα απο την τελευταια φορα που την ειδε.Οι σκηνες που κατεκλυζαν τον χωρο δεν υπαρχουν πια και η μεγαλη φωτια που εκαιγε παντα στο κεντρο της "βασης" ειναι πλεον σβηστη.Και το κυριοτερο:σχεδον ολοι οι marines λειπουν.Μονο δυο εχουν μεινει αλλα και αυτοι φαινονται ετοιμοι για αναχωρηση.Κρυβεται πισω απο ενα μεγαλο δεντρο που βρισκεται κοντα και παρακολουθει τις κινησεις τους.Μαζευουν τα τελευταια πραγματα και τοτε ο ενας απ΄τους δυο κινειται προς την απεναντι πλευρα απο αυτην.Τον παρατηρει και τοτε προσεχει κατι που της ειχε ξεφυγει.Στην απεναντι πλευρα του καμπινγκ βρισκεται ενα μικρο μεταλικο κλουβι.Μεσα στο κλουβι ειναι η Mika.Ειναι ζωντανη και ειναι ακομα εδω!!!Η καρδια της παει να σπασει απο χαρα.

Ο ναυτης ξεκλειδωνει το κελι και τραβαει εξω την μικρη.Την σερνει με βια στο εδαφος και η Mika βαζει τα κλαματα απο τον πονο.Η Shana νιωθει την οργη της να ξεχειλειζει και αποφασισει οτι ηρθε η στιγμη να αναλαβει δραση.Πεταγεται πισω απο τα δεντρα και πλησιαζει,κανωντας απολυτη ησυχια τον marine που βρισκεται κοντα της.Με μια πολυ γρηγορη κινηση του ναγκινατα της το κεφαλι του ξεκολαει απο το υπολοιπο σωμα του.Ο marine που τραβολογαει την μικρη δεν εχει καταλαβει τιποτα και δεν γνωριζει οτι συντομα ερχεται και η δικη του σειρα.Τον πλησιαζει απο πισω και ενω αυτος σκυβει για να αρπαξει την Mika απο τα μαλλια,το μακρυ δορυ της διαπερνα τον θωρακα του κανωντας τον να βγαλει μια δυνατη κραυγη.Τραβαει το οπλο της απο το σωμα του και αυτο πεφτει στο εδαφος.Οι ματια της συνανταει αυτη της μικρης και δακρυα ευτυχιας και συγκινησης κυλουν στα μαγουλα και των δυο.Αγκαλιαζονται αλλα πριν προλαβουν να χαρουν την επανενωση τους ακουν καποιον να τρεχει προς το μερος τους.Κρυβονται γρηγορα πισω απο τους θαμνους που περιτριγυριζουν ολο το "καμπινγκ" και περιμενουν.Ενας marine εμφανιζεται στο τοπιο.Κοιταζει τριγυρω του και οταν βλεπει τα νεκρα σωματα των συναδελφων του πανικοβαλλεται.Βγαζει το σπαθι του αλλα το χερι του τρεμει.Η Shana εκμεταλευεται την στιγμη αδυναμιας του ατυχου ναυτη και του περνει την ζωη με μια ξαφνικη επιθεση.Το πρωτο μερος του σχεδιου της πηγε καλα.Τωρα μενει να ελευθερωσει και τους αλλους δυο.Περνει την μικρη απο το χερι και τρεχουν μαζι προς το λιμανι.