[Τελος]The Cursed Sword Part 3:Back to Asuka,The Final Battle

Στις προηγουμενες δυο ιστοριες βρεθηκα πρωτα στο Asuka Island οπου αφου πρωτα αιχμαλωτιστικα απο τους κατοικους ενος χωριου στην συνεχεια χαρη στη δυναμη του φρουτου μου ελευθερωθηκα και τους βοηθησα να αντισταθουν σε μια επιδρομη των marines του νησιου.Υστερα,αφου με καλοδεχτηκαν τελικα,με ενημερωσαν οτι δεχονταν συχνα επιδρομες απο τους marines.Ο λογος:ο αρχηγος του dojo των marines,εχει στην κατοχη του ενα σπαθι που καθε 100 χρονια,την ημερα που το φεγγαρι ειναι κοκκινο,γινεται πανισχυρο και ο μονος που μπορει να το εμποδισει αυτο ειναι η πριγκιπισσα του νησιου.Αφου τα εμαθα ολα αυτα αποφασισα να τους βοηθησω αλλα πριν καλα καλα προλαβω να"χαρω"την παραμονη μου στο νησι η Maya,η πριγκιπισσα,εμαθε οτι η μικρη αδερφη της που ηταν στο Kingdom of Hesclusia βρισκοταν σε τρομερο κινδυνο.Ετσι ζητησε απο τον πιο δυνατο αντρα του χωριου,τον Lacos,στου οποιου το σπιτι εμενα,να παει να την φερει.Εγω δεν εχασα ευκαιρια και μολις το ακουσα αποφασισα να παω μαζι του και μαζι ξεκινησαμε.Εκει μαθαμε οτι η Mika,η αδερφη της Maya,δεν κινδυνευε καθολου και ολα αυτα ηταν απλως μια μεγαλη πλεκτανη των marines για να συλλαβουν εμενα και παραλληλα να αποδυναμωσουν το χωριο στο Asuka.Ετσι μαζι με τον Lacos βρεθηκαμε αιχμαλωτοι και παραλιγο θα καταληγαμε Impel Down.Ομως η τυχη ηταν με το μερος μας και λιγο πριν ξεκινησουμε οι marines δεχτηκαν επιθεση απο τους ενωμενους παρανομους της North Blue που αποφασισαν να πανε κοντρα στον Barbarosa Mexneel,διοικητη ολων των marines της Νorth.H επιθεση τους απεσπασε την προσοχη των marines και εμεις χαρη στην βοηθεια της Shana,προστατιδα της Mika που και αυτη ομως ειχε πεσει θυμα της πλεκτανης και μας ειχε προδωσει αρχικα,ελευθερωθηκαμε.Με την βοηθεια μας οι πειρατες νικησαν τους marines και ζητησαν την βοηθεια μου για να καταφερουν το τελικο πληγμα στον Mexneel.Του απαντησα οτι θα τους βοηθουσα αλλα πρωτα επρεπε να τελειωσω την δουλεια που ειχα στο Asuka και ετσι μαζι με τον Lacos,την Shana και την Mika πηραμε τον δρομο της επιστροφης.( μονο πειρληψη δεν ειναι αυτο αλλα τελος παντων )



Ημασταν πανω στο καραβι μου και αγναντευαμε τον οριζοντα μπροστα μας.Ειχε περασει μια μερα απο τα γεγονοτα στο Κingdom of Hesclusia και πλεον λιγες ωρες μας χωριζαν από την επιστροφη μας στο Asuka Island.H Shana ηρθε για πολλοστη φορα διπλα μου,ενώ ειχα το τιμονι του πλοιου στα χερια μου,ώστε να μου ζητησε για ακομα μια φορα συγγνωμη για την αρχικη προσδοσια της.Εγω της εξηγησα για ακομη μια φορα ότι δεν εφταιγε αυτή και ότι όπως ολοι μας ετσι και αυτή εξαπατηθηκε από τους marines.Eσκυψε απλα το κεφαλι σαν να με ευχαριστουσε και επεστρεψε διπλα στην Mika,την οποια δεν ειχε αφησει απο τα ματια της ουτε στιγμη απο την στιγμη που αναχωρησαμε.Η Μika ηταν ενα ενα μικροσωμο κοριτσακι,με μαυρα κοντα μαλλια και μεγαλα καστανα ματια.Ειχε ευχαριστο αλλα και παραλληλα μαχητικο χαρακτηρα ακριβως οπως και η Shana.Tωρα απολαμβανε ενα πιατο ρυζι που ειχε ετοιμαζει πριν λιγο ο Lacos ο οποιος μετα απο αρκετες ωρες υπνου και ξεκουρασης ηταν σε πληρη φορμα και τωρα καθαριζε το κανονι που μου εκανε δωρο ο Kai μετα το τελος της μαχης με τους marines.Ηταν το μοναδικο πραγμα που ελειπε απο το πλοιο μου και ετσι καλοδεχτηκα το δωρο του με μεγαλη χαρα.

Οι ωρες κυλησαν χωρις να γινει τιποτα το αξιολογο και σιγα σιγα αρχιζε να φαινεται μπροστα μου το περιγραμμα του νησιου.H Μika αριχσε να χοροπηδαει απο την χαρα της μολις το προσεξε και οταν πλεον η εικονα του νησιου ηταν πεντακαθαρη,ετρεξε μεχρι την πλωρη του καραβιου και κοιταξε με "λατρεια" τον τοπο καταγωγης της.
-Επιτελους γυρισα!!!!φωναξε με ολη της την δυναμη ενω οι υπολοιποι απλως την κοιτουσαμε οντας ευχαριστημενοι με την χαρα της.Σε λιγα λεπτα βρηκαμε μια μια ερημικη παραλια και δεσαμε εκει καθως δεν θελαμε να αναστατωσουμε τους πολιτες του "συγχρονου" Αsuka Island.

Η παραλια ηταν μικρη και περιτριγυρισμενη απο ενα μικρο δασος.Οπως με πληροφορησε ο Lacos το χωριο του βρισκοταν στα ανατολικα και σε σχετικα κοντινη αποσταση.Κατεβηκαμε ολοι απο το πλοιο και μολις πατησε και ο τελευταιος το ποδι του στην αμμουδια,ακουστηκε το θροϊσμα των φυλλων και την επομενη στιγμη 12 marines εμφανιστηκαν μπροστα μας.
-Ηρθε το τελος σας!!!φωναξαν και μας επιτεθηκαν χωρις δευτερη σκεψη.Τα ματια τους ηταν κοκκινα και φαινοταν σαν να τους ειχε καταλαβει καποιο δαιμονικο πνευμα.Εγω,ο Lacos και η Shana καναμε ενα τοιχος μπροστα στην Mika για να την προστατεψουμε και αυτοι επεσαν σαν κυμα πανω μας.Ηταν φανερο οτι κατι ειχε συμβει οσο λειπαμε.Οι marines ειχαν δυναμωσει και ειχαν τεραστια αυτοπεποιθηση.Ορμουσαν χωρις κανενα δισταγμο και δεν φοβοντουσαν τον θανατο.Θα καναν τα παντα για να πετυχουν τον στοχο τους,και αυτος δεν ηταν αλλος απο το να μας σκοτωσουν ολους.

Ο πρωτος που εφτασε κοντα μας παραλιγο να μου παρει το κεφαλι αλλα η Shana χρησιμοποιωντας το μακρυ δορυ της απεκρουσε την επιθεση του.Ετσι εγω βρηκα ευκαιρια και μια γρηγορη κινηση του εσκισα το στομαχι.Ο δευτερος επιτεθηκε στον Lacos και τον αναγκασε να οπισθοχωρησει.Βλεπωντας τον να τα βρισκει σκουρα αποφασισα να τον βοηθησω και με ενα σαλτο βρεθηκα πισω απο τον marine που ειχε στριμωξει για τα καλα τον Lacos,και εχωσα το σπαθι μου στην πλατη του.Η Shana λιγο πιο μακρια εδινε την δικη της μαχη με δυο marines αλλα φαινοταν να τα καταφερνει πολυ καλα.Χειριζοταν το ναγκινατα της με πολυ μεγαλη ταχυτητα και ακριβεια.Ενω εβλεπα παρατηρουσα την Shana δεν καταλαβα οτι ενας marine ειχε βρεθει πισω μου και ηταν ετοιμος να μου κανει οτι ειχα κανει εγω πριν λιγα δευτερολεπτα στον συναδελφο του.Για καλη μου τυχη με ειδοποιησε εγκαιρα ο Lacos και προλαβα να αντιδρασω.Την γλιτωσα πολυ φθηνα καθως το μονο που καταφερε να κανει η λεπιδα του ηταν ενα μικρο σκισιμο στο δεξι μου μπρατσο.

Τραβηξα αποτομα το δευτερο σπαθι μου με το αριστερο χερι και τον αποκεφαλισα.Σκουπισα το αιμα πανω απο την καπα μου και θυμηθηκα τον Ben.Του ειχα υποσχεθει οτι θα προσεχω την καπα και το καπελο του σαν τα ματια μου αλλα δεν τα ειχα καταφερει και πολυ καλα.Η καπα ηταν γεματη τρυπες και το καπελο ηταν εντονα τσαλακωμενο.Αποφασισα να τα βγαλω και τα δυο για το υπολοιπο της μαχης ωστε να μην παθουν τιποτα χειροτερο.Εβγαλα πρωτα το καπελο και το αφησα με προσοχη στην αμμουδια.Η μαχη γυρω μου συνεχιζοταν κανονικα αλλα δεν με πολυ ενδιεφερε εκεινη την στιγμη.Η Shana ειχε σκοτωσει του δυο αντιπαλους της ενω και ο Lacos ειχε νικησει ακομα εναν.Εγω μην δινοντας σημασια στα οσα γινοντουσαν γυρω μου,εβαλα την βαρια μαυρη καπα μου και την αφησα πανω στο καπελο και εμεινα γυμνος απο την μεση και πανω.Τραβηξα και το τριτο μου σπαθι και το εφερα στο στομα μου.Ειδα εκεινη την στιγμη τρεις marines να ερχονται κατα πανω μου.Χαμηλωσα λιγο το σωμα μου και σταυρωσα τα χερια μου στο στηθος φερνωντας το σπαθι που ειχα στο στομα μου σε οριζοντια θεση ακιρβως πισω απο τα δυο που ειχα στα χερια.Σηκωσα το κεφαλι μου και ειδα τους marines να εχουν πλησιασει.Εκανα ενα αποτομο και ταχυτατο πρωτο βημα και την επομενη στιγμη περασα αναμεσα τους σκιζωντας τους δυο στο στηθος και κοβωντας την καρωτιδα του τριτου.Η κινηση μου ηταν τοσο γρηγορη που οι marines καταλαβαν το χτυπημα αφου περασαν πρωτα δυο δευτερολεπτα.Εβγαλαν μια φωνη πονου σχεδον ταυτοχρονα και υστερα επεσαν νεκροι.Ειδα εναν αλλο marine να εχει πλησιασει επικινδυνα την Mika.Σηκωσα το δεξι χερι και του πεταξα το σπαθι με μεγαλη δυναμη.Καρφωθηκε στην πλατη του και του τρυπησε την καρδια.Την ιδια στιγμη η Shana και ο Lacos σκοτωναν τους δυο εναπομειναντες.Η μαχη ειχε τελειωσει.

Εσκυψα και σηκωσα τα ρουχα μου.Φορεσα πρωτα την καπα,αφου τιναξα πρωτα την αμμο που ειχε μαζεψει.Υστερα επανελαβα την ιδια διαδικασια και με το καπελο.Μειναμε ολοι για λιγα λεπτα ακινητοι ωστε να παρουμε μερικες ανασες και να ηρεμησουμε.Απο το υφος των υπολοπων καταλαβα οτι ολοι σκεφτομασταν το ιδιο πραγμα.Η δυναμη και η επιθετικοτητα των marines ειχε μεγαλωσει και σε αυτο ισως να ειχε παιξει καποιο ρολο το καταραμενο σπαθι του αρχηγου τους.Αραγε ειχαμε φτασει αργα?Μηπως οι ιερες πετρες ειχαν ηδη καταστραφει?Και αν ειχε συμβει κατι τετοιο,τι απεγιναν η Maya και το υπολοιπο χωριο?Πολλα ερωτηματα μαζευοταν και οσο εμεναν αναπαντητα τοσο η αγωνια μας μεγαλωνε.
-Αρκετα ξεκουραστηκαμε.Lacos,οδηγησε μας στο χωριο και γρηγορα φωναξα στους υπολοιπους και κανεις δεν εφερε αντιρρηση.Ξεκινησαμε αμεσως,με τον Lacos να πηγαινει μπροστα και οι υπολοιποι να τον ακολουθουμε.

Ο Lacos μας οδηγησε μεσα σε ενα μικρο δασος.Εξ'αιτιας της πυκνης βλαστησης οι κινησεις μας γινοντουσαν με δυσκολια και ενω θελαμε να τρεξουμε δεν τα καταφερναμε και ιδιαιτερα καλα.Κανεις δεν μιλουσε και ολοι φαινοταν ανησυχοι και χαμενοι στις σκεψεις τους.Τα δεντρα ηταν πολυ ψηλα και πυκνα μην αφηνωντας το φως του ηλιου να περασει κανωντας ετσι ακομα πιο βαρια την ατμοσφαιρα.Μονο η μικρη εδεινχε χαρουμενη γιατι δεν ειχε ιδεα του τι συνεβαινε γυρω της.Η γνωση ειναι η δυναμη αλλα η αγνοια ευτυχια μου ειχε πει καποτε ο δασκαλος μου και εκεινη την στιγμη καταλαβα ακριβως τι εννοουσε.Ευτυχως μετα απο ενα τεταρτο πορειας μεσα σ'αυτη την ανηλιαγη "ζουγκλα" βγηκαμε σε ενα καταπρασινο ξεφωτο και η διαθεση ολων μας αλλαξε αμεσως.Απο εκει,σε πολυ κοντινη αποσταση,φαινοταν το χωριο του Lacos και της Μika.Tιποτα δεν εδειχνε αλλαγμενο και ετσι αναθαρρησαμε και τρεξαμε πιο γρηγορα.

Φτασαμε στην εισοδο του χωριου και σταματησαμε.Ο κεντρικος δρομος ηταν γεματος απο κοσμο και ολοι φαινοταν καλα.Σωμταικα τουλαχιστον γιατι στο υφος τους ηταν φανερη η ανησυχια για κατι.Πηραμε μερικες ανασες και προχωρησαμε μεσα.Ενας νεαρος αντρας απο το πληθος μας ειδε και φωναξε:
-ΓΥΡΙΣΑΝ!!!ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΓΥΡΙΣΑΝ!!!Τοτε ολοι οσοι βρισκοταν στον δρομο εστρεψαν το βλεμμα τους πανω μας και με χαμογελα στα προσωπα τους ζητωκραυγασαν για την επιστροφη μας.Γελασαμε και εμεις γιατι ειμασταν ολοι πολυ χαρουμενοι που τους ξαναβλεπαμε.Η στιγμη εγινε αομη πιο ευχαριστη οταν το πληθος χωριστηκε στην μεση και στο περασμα που ανοιξε εμφανιστηκε η Maya με την γιαγια της Izaya να την συνοδευει.Η Mika μολις ειδε την μεγαλη αδερφη της ετρεξε και επεσε στην αγκαλια της.Δακρυα χαρας κυλησαν στα προσωπα και των δυο και ολοι οσοι βρισκομασταν γυρω χαρηκαμε με την χαρα τους.Ακομη μια παρομοια στιγμη χαρας και συγκινησης ακολουθησε οταν η Maya ειδε την παλια της φιλη Shana.H Shana δεν μπορουσε να πει τιποτα και η ντροπη της για τα οσα ειχε κανει στο Kingdom of Hesclusia ηταν φανερη.Ωστοσο η Maya που δεν γνωριζε τιποτα την αγκαλιασε εγκαρδια,και αργοτερα οταν εμαθε τα παντα την συγχωρεσε.

Αφησα την Maya να χαρει για λιγο την στιγμη αλλα δεν μπορουσα να περιμενω αλλο χωρις να ξερω.
-Maya,την φωναξα ηρεμα.Με κοιταξε σοβαρα περιμενωντας με να μιλησω.
-Εγινε τιποτα οσο λειπαμε?Στο ακουσμα της ερωτησης μου ολοι σταματησαν και ησυχια επικρατησε.Η Maya εμεινε να με κοιταζε για λιγο και αφου πηρα μια βαθεια ανασα τελικα μιλησε.
-Ναι.'Η μαλλον οχι.Οχι ακριβως τουλαχιστον.Αυτο που σε ενδιαφερει πιο πολυ να μαθεις ειναι αν δεχτηκαμε επιθεση.Οχι,επιθεση δεν εγινε και ειμαστε ολοι υγιεις.Αλλα αυτο δεν σημαινει οτι τιποτα σοβαρο δεν εγινε.Καταλαβαμε κατι που μας τραυματισε πολυ περισσοτερο απ'οτι θα μπορουσε μια σωματικη επιθεση.Ειχαμε κανει ενα λαθος.Εναν λαθος υπολογισμο.Νομιζαμε οτι η ημερα του κοκκινου φεγγαριου αργει.Αλλα πεσαμε εξω.Ειναι πολυ κοντα μας.Για την ακριβεια ειναι...σημερα.
-Εισαι σιγουρη?
-Απολυτα.Αυτη την φορα δεν αφησαμε κανενα περιθωριο λαθους.Για αυτο χαρηκαμε τοσο πολυ που επεστρεψες.Εισα η μεγαλη μας ελπιδα

-Ολοι οι marines ειναι επηρεασμενοι απο το καταραμενο σπαθι και η δυναμη τους μεγαλωνει μαζι του συνεχισε η Maya.
-Eτσι εξηγειται ειπα ψιθυριστα.
-Ποιο πραγμα?με ρωτησε η Maya που βρισκοταν αρκετα κοντα μου ωστε να με ακουσει.
-Μολις πατησαμε το ποδι μας στο νησι πεσαμε σε ενεδρα που ειχε στησει μια μικρη ομαδα marines.Η δυναμη τους μας αιφνιδιασε αλλα τελικα καταφεραμε να τους νικησουμε.
-Πηρατε λοιπον μια μικρη δοση απο την καταστροφικη δυναμη του σπαθιου.Οσο πλησιαζει η νυχτα αυτη η δυναμη θα μεγαλωνει και θα φτασει στο απογειο της αν δεν κανουμε κατι για να το αποτρεψουμε.Η εξελιξη που ειχαν παρει τα πραγματα ηταν μαλλον δυσαρεστη.Ωστοσο ενα μικρο κομματι του εαυτου μου χαιροταν με αυτην την αναπαντεχη τροπη.Ενα τοσο δυνατο σπαθι στα χερια ενος ικανου ξιφομαχου,και απο οτι ειχα καταλαβει ο Saga ηταν,θα αποτελουσε σιγουρα μεγαλη προκληση.Παρ' ολα αυτα καταλαβαινα οτι η στιγμη απαιτουσε σοβαροτητα και οτι επρεπε να βαλω το γενικοτερο καλο πανω απο τα δικα μου "θελω"

-Tι μπορουμε να κανουμε λοιπον?ρωτησα τελικα την Maya.
-H μοναδικη μας ελπιδα ειναι να χρησιμοποιησουμε τις ιερες σφαιρες και να προσευχηθουμε να ειμαι αρκετα δυνατη ωστε να μπορεσω να νικησω την καταρα και να ελευθερωσω τον Saga.Ομως το να χρησιμοποιησουμε τις σφαιρες δεν ειναι τοσο ευκολο οσο ακουγεται.Βλεπεις εκεινα τα υψωματα?
με ρωτησε δειχνωντας μου τρεις αρκετα ψηλα κορυφες.Ενευσα καταφατικα και συνεχισε.
-Αυτο που πρεπει να κανουμε ειναι να τοποθετησουμε απο μια σφαιρα σε καθε κορυφη.Αλλα αυτο δεν θα ειναι απλο.Λογικα ο Saga θα προσπαθησει να μας εμποδισει στελνωντας marines.Μπορει πλεον κανενας τους να μην μπορει να τις ακουμπισει αλλα ολοι τους μπορουν να με σκοτωσουν.Και εδω ειναι που χρειαζομαστε την βοηθεια σου.Θελω να με συνοδευσεις ωστε να με προστατευσεις απο τις επιθεσεις τους.Φυσικα δεν θα εισαι μονος σου.Ολοι πρεπει να βοηθησουμε οπως μπορουμε,αν δεν θελουμε να κινδυνεψει το νησι μας και πιθανοτατα ολοκληρος ο κοσμος.Τι λες λοιπον?
-Εδωσα μια υποσχεση και θα την τηρησω.Θα σας βοηθησω μεχρι το τελος ειτε αυτο ειναι καλο ειτε ειναι κακο.

Με αυτα τα λογια τελειωσαμε την συζητηση μας και ολοι επεστρεψαν σε οτι εκαναν πριν φτασουμε.Εγω ακολουθησα τον Lacos στο σπιτι του ενω η Shana και η Mika πηγαν με την Maya.Μολις φτασαμε στο σπιτι του Lacos μας υποδεχθηκε η γυναικα του που δεν μπορουσε να συγκρατησει την χαρα της που ξαναεβλεπε τον αντρα της.Τους αφησα μονους και πηγα ξαπλωσα σε ενα κρεββατι για να ξεκουραστω.Τις τελευταιες πεντε μερες ειχα περασει πολλα και ολη η κουραση μου βγηκε μολις ακουμπισα το μαλακο στρωμα του κρεβατιου.Αποκοιμηθηκα σχεδον αμεσως.Ο υπνος που εκανα ηταν πολυ βαρυς και αν δεν με ξυπνουσε ο Lacos με μια δυνατη σφαλιαρα δεν θα σηκωνομουν με τιποτα.
-Συγγνωμη για αυτο αλλα η ωρα εφτασε μου ειπε σοβαρα οταν ειδε οτι ανοιξα τα ματια μου.Πραγματι,κοιτωντας εξω απο το παραθυρο που βρισκοταν πανω απο το κεφαλι μου ειδα οτι ειχε αρχισει να νυχτωνει.Σηκωθηκα αργα,χωρις να πω λεξη.Φορεσα το μαυρο καπελο μου και περασα τα σπαθια μου γυρω απο την μεση.Χαιδεψα τις λαβες τους και αισθανθηκα την ζεστασια τους στο χερι μου.Μια μεγαλη προκληση ηταν μπροστα μας και ανυπομονουσαν να δοκιμαστουν.Γι αλλη μια φορα ηταν ετοιμα να με υπηρετησουν πιστα.Βγηκα απο το δωματιο με το Lacos να με ακολουθει.Ανοιξα την πορτα του σπιτιου και ενα δροσερο αερακι με χτυπησε στο προσωπο.
-Καλη τυχη μου ειπε ο Lacos.
-Σε ευχαριστω φιλε μου αλλα την τυχη μας την φτιαχνουμε εμεις του απαντησα χωρις να τον κοιταξω και υστερα περπατησα εξω απο το σπιτι.

Προχωρησα με γρηγορα βηματα και συντομα εφτασα στην μικρη πλατεια του χωριου.Εκει με περιμενε η Maya με την συνοδεια της Shana και της οικογενειας της.Ηταν ντυμενη με περιεργα ρουχα και στα χερια της κρατουσε τις ιερες σφαιρες.Εδειχνε φοβισμενη αλλα και αποφασισμενη.Μολις με ειδε πηρε μια βαθεια ανασα και με πλησιασε.
-Ας ξεκινησουμε αμεσως.Το φεγγαρι ειναι ηδη ψηλα και δεν εχουμε χρονο για χασιμο μου ειπε ενω εδειχνε με το δαχτυλο της τον ουρανο.Σηκωσα το βλεμμα μου και τοτε το ειδα για πρωτη φορα.Το φεγγαρι δεν ειχε το συνηθισμενο ασημοκιτρινο χρωμα του αλλα ελαμπε με ενα αποκοσμο κοκκινο φως.Ηταν κατι μοναδικο.
-Εισαι ετοιμη?την ρωτησα προσπαθωντας να κρυψω την εκπληξη μου.
-Ναι μου απαντησε χαμηλωνοντας το βλεμμα της κατι που σημαινε οτι ελεγε ψεματα.Την αγκαλιασα και της ειπα οτι ολα θα πανε καλα και αυτη συμφωνησε χαμογελωντας ηρεμα.Ξεκινησαμε την πορεια μας προς τις τρεις κορυφες υπο τις ευχες ολων των χωρικων.Ειχαμε μπει πλεον στην τελικη ευθεια.

Φτασαμε πολυ γρηγορα στην πρωτη κορυφη και προς εκπληξη μας,δεν μας περιμενε εκει.Ενας ναος μικρος αλλα ψηλος ναος βρισκοταν εκει και η Maya μου εκανε νοημα να μπουμε μεσα.Προχωρησα πρωτος εγω περνωντας την πυλη με μεγαλη προσοχη.Βρισκομουν σε συνεχη ετοιμοτητα και οι αισθησεις μου ηταν οξυμενες.Στην μεση του ναου βρισκοταν μια πετρινη σκαλα η οποια οδηγουσε στην κορυφη του.Αφου πρωτα ελεγξα καλα και βεβαιαωθηκα οτι κανεις δεν βρισκοταν μεσα,ανεβηκα τα σκαλοπατια.Ηταν λιγα και πολυ γρηγορα βρεθηκα στην κορυφη του ναου κατω απο το εναστρο ουρανο.Εκει υπηρχε ενα βωμος αλλα τιποτα αλλο.Σταθηκα στην ακρη και ειδα την Maya να περιμενει εξω απο την πορτα.Την φωναξα να ανεβει τρομαζωντας την λιγο.Γρηγορα ομως συνηλθε και βρεθηκε κοντα μου.Τοποθετησε μια απο τις σφαιρες στον βωμο και αμεσως ξεκινησαμε για τον επομενο προορισμο μας.Πολυ συντομα φτασαμε και στην επομενη κορυφη οπου αφου ακολουθησαμε την ιδια διαδικασια η Maya εβαλε την δευτερη σφαιρα στον βωμο.Φαινοταν πολυ χαρουμενη που δεν ειχαμε βρει καμια αντισταση αλλα εμενα αυτο το γεγονος με ανησυχουσε ιδιαιτερα.Ειχα ενα πολυ κακο προαισθημα για το τι θα αντικριζαμε οταν θα φταναμε στην τριτη κορυφη και δυστυχως επιβεβαιωθηκε.Ενα ποταμι αιματος μας υποδεχτηκε με το που πατησαμε το ποδι μας στην κορυφη.Πτωματα marines βρισκοταν μαζεμενα σε ενα σωρο αλλα πουθενα δεν φαινοταν ο δραστης.Η Maya σχεδον λιποθυμησε μολις αντικρησε αυτο το αποτροπαιο θεαμα αλλα τελικα κρατηθηκε.
-Τι εγινε εδω?με ρωτησε με φωνη γεματη απογνωση αλλα δεν ειχα καμια απαντηση.
-Μα ειναι πολυ απλο ακουστηκε μια ψυχρη φωνη πισω μας.-Το σπαθι χρειαζοταν αιμα...ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ.Γυρισαμε και ειδαμε εναν ψιλολιγνο τυπο με ασπρο μαλλι και ντυμενο στα κοκκινα.Στο αριστερο του χερι κρατουσε ενα μεγαλο σπαθι με πρασινη λαμα που εσταζε αιμα.
-Sss...Saga?ειπε τραυλιζωντας η Maya η οποια εδειχνε ρακος.
-Ωστε αυτος ειναι λοιπον?
-Ναι.Εγω ειμαι και τωρα ειμαι πιο δυνατος απο ποτε!!!Δεν προκειται να σας αφησω να μου χαλασετε τα σχεδια.Ειδικα τωρα που εχω φτασει τοσο κοντα.Το σπαθι θα γευτει κι'αλλο αιμα σημερα.Αυτοι οι αχρηστοι δεν ηταν αρκετα δυνατοι για να κορεσουν την διψα του.Αλλα εσυ φαινεσαι δυνατος.Θα κανεις καλη θυσια!!!μου φωναξε γελωντας υστερικα.
-Μaya...θελω να παραμεινεις ψυχραιμη και να κανεις αυτο για το οποιο ηρθαμεειπα με ηρεμη φωνη στην Maya που ηταν ετοιμη να καταρευσει.
-Νν...ναι μου απαντησε τραυλιζωντας ακομα και εφυγε τρεχωντας για τον βωμο καθως σε αυτη την κορυφη δεν υπηρχε ολοκληρος ο ναος αλλα μονο η σκαλα και ο βωμος.
-Ουτε να το σκεφτεσαι ειπε ο Saga και ετοιμαστηκε να τις επιτεθει.Τραβηξα πολυ γρηγορα ενα απο τα σπαθια μου και μπηκα μπροστα κοβωντας του την φορα.
-Για να δουμε ποσο δυνατο ειναι στ'αληθεια αυτο το σπαθι.

-Χαχαχα!!!Ετοιμασου να νιωσεις την πραγματικη του δυναμη!!!μου φωναξε και υστερα σηκωσε το σπαθι ψηλα και το κατεβασε με μια αποτομη κινηση.-Yokazanειπε σχεδον ουρλιαζωντας και μια πρασινη ακτινα πεταχτηκε απο το σπαθι σκιζωντας το εδαφος.Πηδηξα στα πλαγια και την απεφυγα τελευταια στιγμη αλλα μολις πατησα ξανα σταθερα στο εδαφος ειδα τον Saga να ερχεται "πετωντας" κατα πανω μου.Το μονο που καταφερα να κανω ηταν απλως να κοιταω,την στιγμη που μου εσκιζε το στομαχι.Αισθανθηκα εναν οξυ πονο και ενας μεγαλος πιδακας αιματος πεταχτηκε "ποτιζωντας" το χωμα που πατουσαμε.Γονατισα,παιρνωντας βαριες ανασες.Αυτο ειναι το τελος λοιπον σκεφτηκα,περιμενωντας το τελειωτικο χτυπημα απο τον Saga.Aντι για αυτο ομως τον ειδα να με προσπερναει και να κοιταζει την Maya.Το μικρο χρονικο διαστημα που εμεις μονομαχουσαμε,η Maya ειχε βαλει την σφαιρα στον βωμο και προσευχοταν.Τοτε για πρωτη φορα προσεξαμε και οι δυο οτι στον ουρανο ειχε σχηματισει ενα ειδος "φραγματος" που εμποδιζε το φεγγαρι να ενισχυει την δυναμη του σπαθιου.Ο Saga την κοιτουσε οργισμενος.Τα ματια του ηταν κατακοκκινα και οι φλεβες του πεταγοταν.
-Θα τελειωνω αργοτερα μαζι σου.Πρωτα πρεπει να σταματησω αυτο το ανοητο κοριτσακι μου ειπε περνωντας διπλα μου και σηκωνοντας το σπαθι του ετρεξε προς τον βωμο.Προσπαθησα να σηκωθω αλλα δεν τα καταφερα.Τον εβλεπα να την πλησιαζει και ημουν ανημπορος.Η Maya ηταν τοσο αφοσιωμενη στις προσευχες της και δεν ειχε καταλαβει τιποτα.Ο Saga εφτασε στην βαση του βωμου και ετοιμαστηκε να ανεβει τα σκαλοπατια.Ομως εκει κατι τον σταματησε.Ηταν δυο μορφες αλλα δεν μπορουσα να δω καθαρα ποιοι ηταν.Αλλα μπορουσα να ακουσω.
-Ως εδω Saga!!!φωναξαν και αναγνωρισα τις φωνες τους.Ηταν o Lacos και η Shana.Δεν μπορουσα να καταλαβω πως βρεθηκαν εκει αλλα εκεινη την στιγμη δεν με πολυ ενοιαζε κιολας.Βρηκα λιγο τις δυναμεις μου και καταφερα να σηκωθω τρεκλιζωντας.Ο Saga εδειχνε ξαφνιασμενος και ακομα πιο θυμωμενος.
-Φυγετε απο μπροστα μου τωρα!!!φωναξε αλλα οταν ειδε οτι αυτο δεν επροκειτο να συμβει,τους επιτεθηκε ταχυτατα.Εσπασε στα δυο το ναγκινατα της Shana και τραυματισε τον Lacos στον ωμο.Στο μεταξυ εγω ειχα βγαλει και τα τρια σπαθια μου εξω και εκμεταλευομενος το γεγονος οτι ειχε την προσοχη του στραμενη αλλου του ορμηξα βαζωντας ολη μου την δυναμη σε ενα χτυπημα.Ο Saga καταφερε τελευταια στιγμη να βαλει το σπαθι του μπροστα.Ομως ηταν τετοια η δυναμη του χτυπηματος μου που το σπαθι εσπασε και τρεις μεγαλες χαρακιες εγιναν στο στηθος του Saga.Eπεσε στο εδαφος και πιστεψα οτι η μαχη τελειωσε.Ομως εκανα μεγαλο λαθος.O Saga σηκωθηκε πολυ αργα απο το εδαφος προς εκπληξη ολων μας.Στο μπροστα μερος του σωματος του ελαμπε με πρασινο χρωμα,ενα σχεδιο σαν σπαθι.Με κοιταξε για λιγο και μετα σηκωνοντας απλως το χερι του,ανοιξε το εδαφος στα δυο και με τραυματισε στο ποδι.
-Αυτη ειναι η πραγματικη δυναμη του σπαθιου.Οταν το εσπασες την ελευθερωσες και τωρα εχουμε ενωθει ειπε με σοβαρο υφος.-Τωρα δεν εχετε καμια ελπιδα!!!Χαχαχαχαχα...Πριν προλαβει να σταματησει να γελαει του ξαναεπιτεθηκα αλλα αυτη την φορα με πεταξε πολλα μετρα πισω.Η δυναμη του ηταν τεραστια.Δεν κρατουσε πλεον το σπαθι του και ομως ετσι,αοπλος ηταν πολυ πιο δυνατος.Πηγε και παλι προς τον βωμο αλλα αυτη την φορα η Maya τον ειδε.Μολις κοιταχτηκαν κατι φανηκε να αλλαζει στον Saga.
-Saga,μη συνεχιζεις...σε παρακαλω!!!του ειπε κλαιγωντας.Αυτος την κοιτουσε αμιλητος.Το σπαθι τον ειχε επεηρεασει πολυ αλλα καπου υπηρχε ακομα ο πραγματικος Saga και αυτον προσπαθουσε να βγαλει η Maya.Και φανηκε να τα καταφερνει για λιγο.Ομως η δυναμη του σπαθιου επικρατησε τελικα και σηκωνοντας το χερι του ετοιμαστηκε να επιτεθει ξανα.Ετρεξα πολυ γρηγορα και επεσα πανω του κανωντας να χασει τον στοχο του.Με μια τελευταια προσπαθεια σηκωθηκα πιο γρηγορα απο αυτον και με το σπαθι μου με την ασπρη λαβη του εκανα ενα μεγαλο ανοιγμα ακριβως εκει που υπηρχε το σχεδιο.Ουρλιαξε απο τον πονο και το πρασινο σχεδιο εσβησε αφηνωντας τον σχεδον νεκρο.Βεβαιωθηκα οτι δεν θα μπορουσε να κανει κατι αλλο και λιποθυμησα.

Ξυπνησα με δυσκολια και μολις ανοιξα τα ματια μου αντικρισα ενα γνωριμο μερος.Βρισκομουν πισω στο σπιτι του Lacos.Eνιωθα πολυ ξεκουραστος και αισθανομουν ελαχιστα το τραυμα μου στο στομαχι.Σηκωθηκα ορθιος και ειδα οτι η πληγη ειχε σχεδον κλεισει.Αναρωτηθηκα ποσο καιρο κοιμομουν.Φορεσα την καπα και το καπελο μου και βγηκα απο το δωματιο προχωροντας στο σαλονι.Εκει με περιμεναν μερικα γνωστα προσωπα.Η Maya,o Lacos,η Shana,η Μika,η Ιzaya και ο Saga.O Saga???Μολις τον ειδα ετρεξα αμεσως πισω στο δωματιο και αφου αρπαξα ενα σπαθι βγηκα και παλι στο σαλονι ετοιμος για μαχη.Οταν με ειδαν οι υπολοιποι γελασαν ενω εγω τους κοιτουσα σαν χαζος.
-Χαχαχα...ηρεμεησε.Ολα ειναι καλα πλεον μου ειπε η Maya
-Kαι απ'οτι φαινεται το φαρμακο μου λειτουργησε τελεια συμπληρωσε η Izaya.
-MΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ???φωναξα και αυτος που μου απαντησε ηταν ο Saga.
-Eιναι πολυ απλο.Μετα το χτυπημα σου με ελευθερωσες απο την κυριαρχια του σπαθιου και πλεον ειμαι ελευθερος.Σε ευχαριστω πολυ.Δεν ηξερα τι να πω και απλως χαμηλωσα το σπαθι μου.
-Τελος καλο ολα καλα δηλαδη.Ποσο καιρο βρισκομαι εδω?ρωτησα τελικα.
-Μολις μερικες ωρες μου απαντησε η Izaya.
-Mα πως γινεται αυτο?Το τραυμα μου εχει σχεδον κλεισει.
-Ολα οφειλονται στο ειδικο φαρμακο που φτιαχνω.Δρα πιο γρηγορα απ'οτιδηποτε αλλο ειπε με ενα χαμογελο περηφανιας.
-Αρα προλαβαινω ειπα ψιθυριστα και για ακομα μια φορα ετρεξα πισω στο δωματιο.Πηρα και τα αλλα δυο σπαθια μου και τα εδεσα στην μεση.Ειχα μια πολυ σημαντικη δουλεια στο Blue Island την οποια επρεπε να προλαβω.Ξαναμπηκα στο σαλονι και αφου τους ευχαριστησα για ολα εφυγα απο το σπιτι σαν σιφουνας.Εφτασα στο καραβι μου πολυ γρηγοα και ενω ετοιμαζομουν να φυγω τους ειδα ολους μαζεμενους στην παραλια.
-Σε ευχαριστω!!!Να προσεχεις!!!μου φωναξε η Maya
-Σε ευχαριστω που με εσωσες!!! ειπε χαμογελωντας ο Saga.Aκουσα πολλες ευχες και πολλα ευχαριστω και μην ξερωντας τι να απαντησω,σηκωσα το χερι μου και απλα τους χαιρετησα.Υστερα ανοιξα τα πανια και ξεκινησα για το νεο μου προορισμο.Δεν θα τους ξεχνουσα ποτε αυτους τους ανθρωπους!!!

Όνομα: Swiftblades Jim
Haki Points: -
Player of the Month Points: 8
Beli: 25.000
Bounty/Fame Points: 1.000.000
Παρατηρήσεις: Πολύ καλές περιγραφές μάχης και γενικά μια αρκετά καλή ιστορία!