Η φυλακιση και το ιπταμενο νησι! (Μερος B') [Τελος]

Αποφασισα πως καλο θα ηταν να ξερω ολη την περιοχη, ετσι ωστε να ειμαι σε θεση να δω το ιπταμενο νησι εαν ερθει... Ετσι λοιπον μεταμορφωθηκα και πεταξα μεχρι την κορυφη ενος αρκετα ψηλου δεντρου, τοτε ηταν που παρατηρησα την πραγματικη εκταση του Torino Kingdom. Ηταν ενα αρκετα μεγαλο νησι, ομως χαρη στην πολυ πυκνη του βλαστηση καθως και τα πανυψηλα δεντρα που το περιεβαλαν, δεν μπορουσες να δεις και πολλα για την πισω μερια του νησιου. Τα εμπειρα ματια μου, εντοπισαν το μερος που εψαχνα, το κινουμενο νησι της Weatheria, το νησι των επιστημωνων, οπως ειναι αλλιως γνωστο στον κοσμο. Ηταν στην δυτικη πλευρα του νησιου, οχι ομως αρκετα μακρια απο εμενα, τουλαχιστον αν χρησιμοποιουσα τις δυναμεις μου θα μπορουσα να φτασω εκει μεσα σε ενα αρκετα μικρο χρονικο διαστημα.

Ετσι και εγινε, για μια ακομα φορα εγινα φοινικας και πεταξα προς το νησι, οσο πλησιαζα τοσο πιο ωραιο γινοταν το τοπιο που εβλεπα, το νησι ηταν χτισμενο πανω σε ενα μαλλον ειδικο ειδος συννεφου, και απο κατω του ειχε μια τεραστια φουσκα, η οποια μαλλον βοηθουσε στην μεταφορα του νησιου. Εφτασα σχετικα γρηγορα, προσγειωθηκα ομως μερικα μετρα πιο πισω μεσα στο δασος, και πηγα περπατωντας, ετσι ωστε να μην προδωσω την ταυτοτητα μου στους επιστημονες. Ημουν σιγουρος πως δεν θα με βοηθουσαν αν ηξεραν πως ειμαι πειρατης...Εφτασα στο νησι υστερα απο μερικα λεπτα, ηταν πραγματικα ενα αρκετα παραξενο θεαμα. Απο κοντα επιβεβαιωθηκαν οι υποψιες μου, το νησι αυτο κινιοταν με την βοηθεια της φουσκας που ειχε απο κατω, μαλλον στην κινηση βοηθουσε και ο αερας, πραγμα που εδειχνε πως οι επιστημωνες πανω στο νησι ειχαν και γνωσεις απο μετεορολογια...

Καθως το κοιταζα σχεδον αποχαυνομενος, παρατηρσα πως μια σκαλα κατεβαινε σιγα σιγα απο το νησι, πανω στη σκαλα βρισκοταν και ενας γερακος με μια αρκετα μακρια γενειαδα και μια ακομα πιο μακρια "ρομπα". Η σκαλα κατεβηκε και ο γερος αφου κοιταξε λιγο γυρο του με ειδε και κατευθυνθηκε προς το μερος μου...
Οι οι οι οι... Οι οι οι οι... Οι οι οι οι... μου φωναζε καθως με πλησιαζε, με ειχε νευριασει μονο και μονο απο αυτο, αλλα αποφασισα να μην πω κατι προς το παρον...
Οι οι οι οι, μικρε! Καλημερα! Με λενε Haredas και ειμαι απο το νησι αυτο εδω πισω...
Και εγω τι θες να κανω?? Και κοψε πια αυτο το "Οι"... ειπα απο μεσα μου αλλα τελικα τον χαιρετησα φιλικα. Μου ειπε πως ειχαν κατεβει στο νησι με σκοπο να κανουν μια μικρη ερευνα πανω στους ιθαγενεις που εμεναν εδω, καθως και στα τεραστια πουλια...

Ο Haredas παρα το ενοχλητικο "Οι" που ελεγε συνεχως, φαινοταν αρκετα καλος ανθρωπος και ετσι αποφασισα να μην του κρυφτω, αλλωστε στο νησι υπηρχαν μονο επιστημονες, δεν υπηρχαν Marine ή κυνηγοι ή αλλοι ανθρωποι που θα μπορουσαν να μου δημιουργησουν προβλημα... Του ειπα λοιπον πως ειμαι ενας πειρατης και πως ειχα ερθει στο νησι για να τους συναντησω και να μαθω πληροφοριες για την Grand Line καθως και να τους ζητησω να με βοηθησουν στην κατασκευη των οπλων που χρειαζομουν για το χερι και το ποδι μου.. Ο Haredas αρχικα με κοιταγε παραξενεμενος αλλα μετα απο λιγο μου χαμογελασε και συμφωνησε να με βοηθησει στην προσπαθεια μου αυτη.

Αρκει βεβαια πρωτα να τους βοηθουσα και εγω στο να βρουν και να μπορεσουν να αιχμαλωτησουν ενα απο τα πουλια ωστε να μπορεσουν να το εξετασουν με την υσηχια τους. Ανεφερε πως τους ενδιεφερε ιδιαιτερα το μεγεθως καθως και η δυναμη των συγκεκριμενων πτηνων. Συμφωνησα να τους βοηθησω αλλωστε η συμφωνια με συμφερε μιας που δεν ακουγοταν και τοσο δυσκολο το δικο μου μερος και περαν αυτου ηθελα να παρω εκδικηση απο τα βρωμοπουλα για αυτο πηγαν να μου κανουν καθως εφτανα στο Torino Kingdom...Περιμενα λιγη ωρα μεχρι να κατεβουν και οι υπολοιποι επιστημονες, ολοι τους εμοιαζαν παρα πολυ μεταξυ τους, λες και τους ειχε βγαλει απο καρμπον.

Ξεκινησαμε και κατευθυνθηκαμε νοτιο-ανατολικα του νησιου, με βαση μια ειδικη πυξιδα που ειχε ο Herades. Αρκετες ωρες περπατηματος μετα, βρηκαμε επιτελους το μερος οπου ειχαν τις φωλιες τους τα τεραστια πουλια, πλησιαζαμε αργα ετσι ωστε να μην δημιουργηθει καποιο προβλημα αναμεσα σε εμας και αυτα... Πανω απο το κεφαλι μου, μπορουσα να δω τουλαχιστον πεντε ή εξι φωλιες, πραγμα που ειχε αρχισει να με ανυσηχει μιας που αν χρειαζοταν να πολεμησουμε, δεν περιμενα και πολυ βοηθεια απο τους επιστημονες...Φτασαμε κατω απο το δεντρο, δυο απο τους επιστημονες βγηκαν μπροστα απο εμας και αρχισαν να στηνουν κατι που εμοιαζε με σκηνη, μονο που φαινοταν λιγο μεγαλυτερο.

Υστερα απο μερικα λεπτα ειχαν τελειωσει με το στησιμο και μου ειπαν να μπω μεσα, διχως να δωσω σημασια μπηκα, πισω μου μπηκαν και οι υπολοιποι επιστημονες. Το κατασκευασμα εκανε εναν μικρο θορυβο και μετα απο λιγο αρχισε να σηκωνεται στον αερα, ο Herades μου ειπε πως κινιοταν με βαση την διαφορα στην θερμοκρασια του αερα και πως θα μας επετρεπε να πεταξουμε μεχρι την πρωτη φωλια με ιδιαιτερη ευκολια... "Ναι, λες και δεν μπορούσα να πεταξω και μονος μου αν ηθελα... Εσας περιμενα νομιζετε...", σκεφτηκα και χαμογέλασα...Υστερα απο περιπου πεντε λεπτα, φτασαμε επιτελους στην πρωτη φωλια, ειχα ηδη αρχισει να βαριεμαι, αυτο το πραγμα πεταγε πιο αργα και απο τον θανατο...

Ή τουλαχιστον ειχα συνηθησει στις δικες μου ταχυτητες και μου φαινοταν αρκετα αργο, η φωλια ωστοσο ηταν αδεια και ετσι αναγκαστηκαμε να συνεχισουμε την αναβαση μεχρι την επομενη. Αλλο ενα πενταλεπτο πιο μετα, ειχαμε σχεδον φτασει στον προορισμο μας, την βαρεμαρα της αναμονης μας, διεκοψε η φωνη ενος πουλιου. Μερικα δευτερολεπτα αργοτερα δεχομασταν επιθεσεις απο ολες τις πλευρες, απο οτι φαινοταν τα πουλια δεν ηθελαν και τοσο την παρουσια μας στο σπιτι τους. Οι επιστημονες καθε αλλο εκτος απο φοβισμενοι δεν ηταν, ετρεχαν περα δωθε ολο χαρα και σημειωναν διαφορα στα μπλοκακια τους...

Εχεμ.. Herades, δεν θελω να σε απασχολησω απο.. οτι κανεις τελος παντων, αλλα δεν κανουμε κατι για αυτα τα πουλια δεν μας βλεπω καλα... Αν φαμε ενα ακομα καλο χτυπημα μας βλεπω να πεφτουμε ολοι μαζι...
Οι οι οι οι... Οι οι οι οι... Οι οι οι οι... Οι μικρε, μην ανυσηχεις, τα εχουμε ολα υπο ελεγχο, μισο λεπτο να τελειωσουμε με τις σημειωσεις και θα τα φροντισουμε ολα εμεις!
Αυτο φοβομουν πως θα πεις..., μονολογησα αλλα ειπα να τον αφησω να κανει αυτο που θελει, αλλωστε ακομα και αν πεφταμε εγω και παλι μπορουσα να σωθω. Ωστοσο οι επιστημονες φροντισαν να με διαψευσουν για ακομη μια φορα, μολις τελειωσαν με αυτα που εγραφαν, ο Herades πατησε ενα κουμπι.

Ενας περιεργος ηχος ακουστηκε και με κουφανε παρεα με τα πουλια, οι επιστημονες ωστοσο δεν φανηκαν να επηρεαζονται απο τον ηχο...Τα πουλια τραπηκαν σε ατακτη φυγη μεσα σε δευτερολεπτα, υστερα απο λιγο ευτυχως ο ηχος σταματησε, ενιωθα λες και καποιος μου τρυπαγε τα αυτια...
Ωραιο κολπο αυτος ο ηχος, αλλα εχω μια απορεια... Δεν μπορουσατε να μου δωσετε και εμενα ωτοασπιδες, ωστε να μην τρελαθουν τα αυτια μου? Ή τουλαχιστον να με προειδοποιησετε πριν κανετε οτι κανετε...??? τους ειπα θυμωμενα...
Ο Haredas και οι υπολοιποι επιστημονες απο την αλλη με κοιταξαν με ενα βλεμα αναμεικτο με απαθεια αλλα και ενδιαφερον συγχωνος...

Οι οι οι οι... Οι οι οι οι... Οι οι οι οι... Οι οι μικρε πειρατη, αυτος ο ηχος δεν μας επηρεαζει εμας τους ανθρωπους, ειναι ενας ηχος που αποτελειτε απο υπερηχους και ειναι ειδικα σχεδιασμενος απο εμας για να στοχευει μονο ζωα... Οι ανθρωποι δεν μπορουν να ακουσουν αυτους τους ηχους... Εκτως, αν μας κρυβεις κατι... , ειπε με περιπεχτικο υφος ο Haredas.
Τι εννοεις? Τι θα μπορουσα δηλαδη να σας κρυβω, σου φαινομαι για ζωο???, αποκριθηκα αλλα ηξερα πως δεν τον ειχα πεισει...
Οχι, αλλα πιστευω πως μας κρυβεις καποιο φρουτο του διαβολου, και κατα 99% μιλαμε για ενα Zoan φρουτο...
Τι χαζομαρες ειναι αυτες που λες, απο που και ως που εφτασες σε αυτο το συμπερασμα?? Ειναι εντελως ασχετο με το θεμα μας, αλλωστε και αν ημουν χρηστης καποιου φρουτου, δεν θα ημουν το ιδιο το ζωο, οποτε και παλι δεν θα το ακουγα...

Μονο ετσι θα μπορουσες να ακουσεις τους υπερηχους, αν και παλι ειναι αρκετα δυσκολο εως ακατορθωτο να ενωθεις τοσο πολυ με το ζωο...
Στο ακουσμα των λεξεων αυτων η καρδια μου σφιχτηκε, δεν ηθελα να τους αποκαλυψω πως ειμαι χρηστης καποιου φρουτου, αλλα οπως ειχαν ερθει τα πραγματα με ειχαν σχεδον καταλαβει... Παντως η αληθεια ειναι πως πολλες φορες, ενιωθα πιο πολυ φοινικας παρα ανθρωπος. Αλλωστε δεν ηταν λιγες οι φορες που ειτε ειχα δει, ειτε ειχα πολεμησει αλλους χρηστες Zoan φρουτων, και ομως παντα πιστευα πως εγω ημουν πολυ πιο δεμενος με το φρουτο μου καθως και την ζωοδη μερια μου, απο οτι ολοι αυτοι μαζι... Η σιωπη μου ακολουθησε ως απαντηση στην υποθεση του...

Εκεινος δεν εθιξε αλλο το θεμα, αν και ηξερα πως ειχε καταλαβει πως η υποθεση του ηταν σωστη, οι λοιποι επιστημονες απο την αλλη, δεν μας ειχαν δωσει και πολυ σημασια μιας που η ιπταμενη σκηνη μας ειχε προσγειωθει στην φωλια των πουλιων. Η εξεταση του χωρου τελειωσε και οι επιστημονες μαζεψαν οσα δειγματα χρειαζονταν για τα πειραματα που ηθελαν να κανουν. Ο Haredas οπως μου υποσχεθηκε, ειχε κλειστει τρεις μερες στο σπιτι του και κατασκευαζε τα οπλα που του ειχα ζητησει, εγω απο την αλλη ειχα παρει ενα κομματι σχοινιου το οποιο ονομαζοταν Wind Knot και προσπαθουσα να το αξιοποιησω.

Συμφωνα με τους επιστημονες, αυτο το σχοινι ειχε τρεις κομπους πανω του, ο καθε ενας απο εκεινους αν λυνοταν παρηγαγε ενα διαφορετικο τυπο αερα. Ο πρωτος κομπος εκανε ενα ελαφρυ αερακι, ο δευτερος απο την αλλη εδινε ενα αρκετα πιο δυνατο αερα και ο τριτος εναν ακομα πιο δυνατο. Αν απο την αλλη καποιος ελυνε και τους τρεις κομπους μαζι, θα μπορουσε να παραγει εναν αερα σε δυναμη κυκλωνα. Το "αντικειμενο" αυτο μου φαινοταν αρκετα χρησιμο για μαχες ή για μια διαφυγη απο καποιον μη επιθυμητο εχθρο... Ωστοσο οσες φορες και αν προσπαθησα, δεν καταφερα ουτε μια να το αξιοποιησω σωστα, το μονο που καταφερνα ηταν να λυνω τους κομπους...

Την προπονηση μου με το Wind Knot διεκοψε καποια στιγμη ο Herades, ειχε ενα δεμα στο χερι του, το οποιο απο οτι καταλαβα ηταν τα οπλα μου. Μου το εδωσε και το ανοιξα βιαστηκα, μεσα βρηκα δυο μικρα πιστολια που εδεναν στους καρπους, σηκωσα τα μανικια μου και τα φορεσα. Υστερα αφου ειχα ξανακατεβασει τα μανικια μου, εκανα την κινηση που μου υπεδειξε ο Herades και τα πιστολια βγηκαν ευθυς μπροστα, επερναν εξι σφαιρες παρα το μικρο τους μεγεθος. Εριξε μερικες δοκιμαστικες βολες σε καποιους στοχους και εμεινα απολυτα ικανοποιημενος. Παρα το μεγεθος και το βαρος τους, εμεναν σταθερα κατα την διαρκεια μιας γρηγορης βολης.

Σειρα ειχαν τα μαχαιρια που του ειχα ζητησει, εμπαιναν και αυτα στο χερι αλλα απο την πισω μερια του καρπου, ενας μηχανισμος τα εφερνε μπροστα με μια κινηση και μπορουσες ανετα να τα πεταξεις οπου ηθελες. Αφου τα εφαρμοσα στο χερι μου εκανα και εκει μερικες δοκιμες, ηταν πραγματικα πολυ καλυτερα απο οτι μπορουσα να φανταστω. Ευχαριστησα τον Herades για την βοηθεια που μου προσφερε και κινησα να φυγω...
Εεε που πας?? Μου ζητησες να σου μιλησω και για την Grand Line ετσι δεν ειναι? Μηπως ξεχασες την συμφωνια μας?
Δεν την ξεχασα... Απλα δεν με πολυνοιαζει, αποφασισα πως δεν θελω να ξερω τιποτα για την Grand Line, αλλωστε οπως και να εχει θα την κατακτησω... του ειπα χαμογελωντας και εφυγα απο το νησι, αφου πρωτα μεταμορφωθηκα σε φοινικα. Καθως πεταγα τον ειδα να χαμογελαει και μου φωναξε πως ηταν σιγουρος πως ειχε δικιο...

Ειχα πλεον αφησει πισω μου το Weatheria και πετουσα προς την πισω μερια του νησιου οπου και ειχα δεσει το πλοιο μου. Περασα και παλι απο το χωριο που εμεναν οι ιθαγενεις και παρα το οτι δεν με πολυενοιαζε αποφασισα να τους ελευθερωσω, ετσι υστερα απο αυτο κινησα και παλι προς το πλοιο μου. Δεν ειχα δει καποιο γλαρο με εφημεριδες αυτες τις μερες και ετσι δεν ηξερα που ειναι ο αντιπαλος μου, ετσι αποφασισα να μην ξαναπαω στο Bliss Kingdom αλλα να φυγω για την Loguetown, ειχε ερθει η ωρα να δοκιμασω τις δυναμεις μου... Εφτασα στην βαρκα μου και την εσπρωξα στην θαλασσα, μπηκα μεσα και αφου συμβουλευτικα την πυξιδα μου, κινησα για την East Blue...

Όνομα: Roni D. Razor
Haki Points: -
Player of the Month Points: 6
Beli: 21.000 + 3.000 (επειδή κατέβηκες από την Weatheria πριν απογειωθεί. )
Bounty/Fame Points: 1.000.000
Παρατηρήσεις: Λίγο καλύτερη από την προηγούμενη αλλά και πάλι ήταν εμφανές ότι την έκανες απλά για να γίνει. Μερικά λάθη φάνηκε ότι ήταν από βιασύνη (όπως 1-2 λέξεις που έλειπαν σε μερικά σημεία).