[Τέλος]Η πτώση ενός βασιλείου;

Σπόιλερ:

Opening 1:

Περίληψη Προηγουμένων:

Ο Vlad προπορευόταν του Argon και του Arashi.Κρατούσε ακόμα τον αναίσθητο επαναστάτη στον ώμο του,αλλά δεν έμοιαζε να τον ενοχλεί.Πρέπει να ήταν αρκετά ελαφρής,αν λαμβάνοντας υπόψη την δύναμη του Vlad.Ο Argon κοιτούσε την πλάτη του αδερφού του,όμως ήξερε την έκφραση που είχε το πρόσωπο του.Ήταν σκεπτικός,για αυτό δεν μιλούσε.Τους περίμενε μια δύσκολη μέρα μπροστά τους και ήξερε πως ο Vlad νοιαζόταν ιδιαίτερα για θέματα που αφορούσαν την Κυβέρνηση και την δικαιωσύνη της.Από την άλλη τον Argon δεν τον ένοιαζε (βέβαια δεν άφηνε τον Vlad να το δει αυτό),ήθελε απλά να βοηθήσει τον αδερφό του.Για αυτό και εκείνος ήταν αρκετά πιο χαλαρός.Άλλωστε του άρεσε να πολεμάει και σίγουρα τον περίμενε τουλάχιστον μια μάχη μπροστά του,οπότε όλα καλά για εκείνον.Ο Arashi...o Arashi ήταν πάντα χαλαρός.Αυτό άρεσε και στον Argon,τι ανάγκη είχε ο λύκος του.Βέβαια υπήρχαν στιγμές που θα αγρίευε και που θα ήταν ανήσυχος,αλλά μόνο αν ο Argon βρισκόταν σε κίνδυνο.
 Έτσι μέσα στην σιωπή έφταναν τα δύο αδέρφια και ο λύκος πίσω στον καταρράκτη,όπου λογικά ακόμα τους περίμεναν ο Ozaki και δύο ακόμα άντρες του βασιλιά,των οποίων τα ονόματα δεν ήξερε ακόμα ο Argon και δεν τον ενδιέφερε κιόλας να μάθει.Αν ήταν στο χέρι του θα προτιμούσε να ήταν όσο λιγότερα άτομα γινόταν μαζί τους.Δυστυχώς ήταν αναγκαστικό να γνωρίσει άτομα στην ζωή του,όμως ακόμα θα προτιμούσε να το αποφύγει κάτι τέτοιο ο Argon.Τα ζώα τα έβρισκε πάντα καλύτερη παρέα,ήταν επίσης πιο εύκολο να τα κατανοήσει,από τους ανθρώπους.

Καθώς ο αδερφός του σύστηνε,τον Argon,στους στρατιώτες που τους είχαν πριν από λίγο βοηθήσει,πήρε τον χρόνο να επεξεργαστεί τον Toshiro και τον Drake.Ο Toshiro ήταν ένας λεπτός και ψηλός άντρας,με πορτοκαλί μαλλί σηκωμένο καρφάκια,ενώ ο Drake ήταν κάπως πιο κοντός και μυώδες,με μαύρα μαλλιά,κολλητά στο κεφάλι του και ένα περίεργο τατουάζ στο πάνω μέρος της παλάμης του.Ο Argon ένιωθε ότι ήταν ικανοί πολεμιστές και αν και θα προτιμούσε χωρίς αυτούς,ήξερε ότι θα πρόσφεραν την βοήθεια τους.
Μόλις τελείωσαν οι συστάσεις ο Vlad γύρισε προς τον Ozaki και φυσικά ρώτησε το αυτονόητο.Πως είχαν καταλήξει αυτοί οι τρεις να βρίσκονται εδώ και να τους βοηθάνε.Ο Ozaki άρχισε να εξηγεί,όμως o Argon δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία.Του αρκούσε που δεν ήταν αντίπαλοι.Βέβαια δεν μπορούσε να κατανοήσει πως τον είχαν περάσει για ύποπτο. "Πως γίνεται κάποιος τόσο όμορφος να είναι ύποπτος;" ρώτησε ο Argon τον εαυτό του.Φυσικά δεν το ενοούσε,αλλά ασχέτως αν εξωτερικά έδειχνε πάντα σοβαρός στους άλλους,μέσα του του άρεσε να αστειεύεται και καταβάθος ήταν πιο χαλαρός τύπος.
Ενώ ο αδερφός του και οι άλλοι συνέχιζαν να μιλάνε μεταξύ τους και να λένε τα δικά τους,ο Argon πλησίασε τους αναίσθητους κρατούμενους τους.Πήγε κοντά στον άντρα που φαινόταν,από πριν,να είναι ο αρχηγός των αντρών που συνάντησαν τον Fran εδώ.Σε αυτόν είχε δώσει και ο Fran κάποια χαρτιά πριν από λίγο,τα οποία πρέπει να ήταν εκείνα τα ύποπτα έγγραφα για τα οποία μιλούσαν.Έδειχνε να μην είχε τίποτα πάνω του,αλλά ψάχνοντας τον,ο Argon βρήκε μια κρυφή θήκη στο εσωτερικό του παλτού του άντρα και μέσα ήταν τα χαρτιά.Μόλις τα τράβηξε έξω τα διάβασε,τουλάχιστον όσο χρειαζόταν για να βεβαιωθεί ότι ήταν αυτό που ήθελε.Πράγματι σε αυτά τα χαρτιά ήταν αναγραμμένες αναφορές από πολλά εγκλήματα,τα οποία είχε διαπράξει η βασιλική οικογένεια και το χειρότερο ήταν ότι μαζί έδειχναν να υπάρχουν και στοιχεία που αποδείκνυαν την αυθεντικότητα αυτών των αναφορών.
"Κανείς δεν είναι τέλειος.Ειδικά οι άνθρωποι." σκέφτηκε ο Argon και δίπλωσε τα χαρτιά.Σηκώθηκε και πλησίασε τον Ozaki.
-Αυτά είναι τα έγγραφα για τα οποία μιλούσαν οι επαναστάτες... του είπε και του τα έδωσε ...Καλό θα ήταν να τα παραδώσουμε στους Marines του νησιού.
Ο Ozaki έγνευσε.
-Έχεις δίκιο.Θα πάμε να τους τα παραδώσουμε αμέσως.
Ο Argon είχε λόγο που τα έδωσε στον Ozaki και όχι στον αδερφό του.Δεν ήθελε ο Vlad να διαβάσει τίποτα από ότι ήταν γραμμένο εκεί.Ήξερε πως ακόμα και με τα στοιχεία ο αδερφός του δεν θα τα πίστευε τα γεγονότα που αναγράφονταν,όμως και πάλι θα τον αναστάτωναν.Για αυτό και δεν τα έδινε σε εκείνον.
-Θα έρθουμε και εμείς μαζί σας... είπε ο Vlad ...Υπάρχει κάτι το οποίο πρέπει να συζητήσουμε με τον Lieutenant Mort.
-Κανονικά δεν μπορώ να το επιτρέψω αυτό,μιας και πλέον είσαι πολίτης Vlad.Όμως σου χρωστάω ήδη αρκετά και χωρίς εσένα και τον αδερφό σου δεν θα ξέραμε καν τι γινόταν εδώ πέρα,οπότε υποθέτω μπορούμε να παραλείψουμε να αναφέρουμε στον Lieutenant ότι δεν είσαι στον στρατό πια. ανταποκρίθηκε o Ozaki και του έκλεισε το μάτι.

Ο Argon είχε περάσει πολλά βράδυα που έμενε ως αργά ξύπνιος για να εξασκηθεί στο ξίφος,όμως ακόμα και τότε δεν έμενε τόσην ώρα.Πέρα του ότι τα τελευταία βράδυα τα είχε περάσει στην ψαρόβαρκα με την οποία είχε φτάσει εδώ,που ούτε ιδιαίτερα βολική ήταν και ούτε να κοιμηθεί όσο ήθελε μπορούσε,μιας και έπρεπε να κρατάει σταθερή την πορεία του.Πραγματικά είχε πιέσει τον εαυτό του να μην ξαπλώσει όπως ήταν,κάτω από ένα δέντρο και να κοιμηθεί.Τώρα αυτός και η υπόλοιπη ομάδα έμπαιναν μέσα στην πόλη.Παρότι όμως ήταν αργά υπήρχε ακόμα κάποια κίνηση στους δρόμους.
Το βράδυ βγαίναν τα φαντάσματα θυμώταν να του λέει η Miss Violet,όταν ήταν ακόμα μικρός,σε εκείνον και τα άλλα παδιά για να τα αποτρέψει από το να κυκλοφορούν έξω το βράδυ.Όχι ότι πίστευε ποτέ στα φαντάσματα,όμως έτσι πήγαινε η ιστορία.Τώρα βέβαια που ήταν μεγαλύτερος το παραμύθι είχε αλλάξει.Το βράδυ βγαίνουν οι αντιστασιακοί και αυτοί ίσως να αποτελούσαν μεγαλύτερο κίνδυνο από τα φαντάσματα.
Η ομάδα προχωρούσε προσεκτικά και από κεντρικούς δρόμους,που ακόμα και το βράδυ οι αντιστασιακοί δεν τα προτιμούσαν για να κινούνται,αποφεύγοντας έτσι να έχουν αχρείαστα προβλήματα.Βέβαια τραβούσαν τα βλέματα όσον πέρναγαν από δίπλα,όμως ήταν ομάδες των δύο-τριών ατόμων,που δεν ήταν αρκετοί για να ρισκάρουν να επιτεθούν σε στρατιωτική περίπολο.Τελικά η ομάδα έφτασε μέχρι την βάση των Marines,χωρίς κάποιο συμβάν.Εκεί περίμεναν μερικά λεπτά στην είσοδο,μέχρι να ολοκληρωθούν τα διαδικασιακά και να τους επιτραπεί να συναντήσουν τον Lieutenant Mort.
Προχώρησαν μέχρι τα κεντρικά γραφεία,όπου εκεί συνάντησαν τον διοικητή των Marine.Από πίσω του τρεις Marines τον ακολουθούσαν,οι οποίοι μετά πήραν τους αιχμάλωτους επαναστάτες και τους οδήγησαν μέχρι τα κελιά τους και από εκεί μετά θα τους παίρναν για ανάκριση.
-Φαίνεται ότι είχατε ένα περιπετιώδες βράδυ κύριοι. είπε ο Lieutenant,που η κούραση φαινόταν και στο δικό του πρόσωπο.Λογικό αν σκεφτείς τι ώρα τον είχαν ξυπνήσει.
-Πράγματι κύριε. ανταποκρίθηκε ο Ozaki.
Ο Mort χασμουρήθηκε.
-Υποθέτω ότι έχετε πράγματα τα οποία θέλετε να συζητήσουμε,όμως δείχνουμε όλοι μας να είμαστε κουρασμένοι.Θα σας παραχωρήσω κάποια από τα διαθέσιμα κρεβάτια στους στρατώνες να κοιμηθείτε.Πρώτο πράγμα όμως το πρωί θα έρθετε από το γραφείο μου για την αναφορά σας.
Ο Vlad και οι άλλοι τρεις κάθισαν προσοχή και χαιρέτησαν τον ανώτερο τους,ενώ ο Argon απλά προσπαθούσε να μείνει ξύπνιος.Δεν είχε λόγο να χαιρετίσει τον Marine.Άλλωστε δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους,ασχέτως αν κανένας από τους δύο δεν είχε την αντοχή να κάνει τις συστάσεις τέτοια ώρα.Αφού ο Mort αποχώρησε ένας φρουρός,που είχε βάρδια αυτήν την ώρα,ήρθε και οδήγησε την ομάδα προς του στρατώνες.Τους άφησε έξω από τον χώρο και έπειτα αποχώρησε.Όταν η ομάδα μπήκε στο δωμάτιο όλοι οι υπόλοιποι Marines κοιμώντουσαν ήδη του καλού καιρού.Ενώ ο Vlad και οι υπόλοιποι προχώρησαν προς κάποια κενά κρεβάτια,ο Argon δεν μπήκε καν μέσα.Πολύ κόσμος για τα γούστα του.Είχε να κοιμηθεί με τόσα άτομα γύρω του από όταν ήταν στο ορφανοτροφείο.
-Έλα Arashi πάμε. είπε στον φίλο του και γύρισαν να φύγουν.
-Που πας; ρώτησε ο Vlad,λίγο πριν ξαπλώσει.
-Ξάπλωσε εσύ και έρχομαι...πάω τον Arashi μέχρι την τουαλέτα.
O Vlad ήταν αρκετά κουρασμένος για να μην σκεφτεί αν αυτό του ακουγόταν λογικό ή όχι.Έγνευσε θετικά και ξάπλωσε.Ο Argon και ο Arashi κάναν μερικά βήματα πιο πέρα και έπειτα ο Argon κάθισε στο πάτωμα,με την πλάτη του να ακουμπάει στο τοίχο.Είχε συνηθίσει να κοιμάται στο χώμα,οπότε και εκεί που καθόταν δεν ήταν άσχημα.Έτσι και αλλιώς άμα νύσταζε δεν τα σκεφτόταν αυτά.Ο Arashi τον πλησίασε και ξάπλωσε πάνω στα πόδια του.Μετά από λίγο τους είχε πάρει και τους δύο ο ύπνος.

Ίσως η συμπεριφορά του να εξυπηρετούσε τον αδερφό του,για αυτό και ο Argon έδωσε μια γερή χειραψία με τον Lieutenant των Marines και προσπάθησε να δείξει όσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον γινόταν,ασχέτως πόσο πραγματικά ενδιέφερε τον ίδιο.Άλλωστε δεν σκόπευε να μπει ο ίδιος στους Marines,είχε άλλα ιδανικά και ήθελε να έχει περισσότερη ελευθερία στην ζωή του,από την σκληρή ζωή των στρατιωτών.Ήξερε ότι αυτή την στιγμή βρισκόταν εδώ γιατί ήταν ένα από τα δύο άτομα που είχαν ανακαλύψει την όλη πλεκτάνη,όμως δεν περίμενε τίποτα παραπάνω.Λογικά μετά από κάποια ώρα ο διοικητής θα ξεχνούσε ότι βρισκόταν εδώ.
-Πίσω στο θέμα μας τώρα.Είμαστε πολύ τυχεροί που καταφέρατε και πήρατε πίσω αυτά τα έγγραφα.Αν όλα όσα αναγράφονται εδώ δημοσιεύονταν ολόκληρο το βασιλείο θα κατέληγε σε εμφύλιο πόλεμο.Αφορμές σαν και αυτές είναι το μόνο που λείπει από τις αντιστασιακές οργανώσεις για να χτυπήσουν... είπε ο διοικητής και έβγαλα τα εν λόγο έγγραφα από το συρτάρι του. ...Τα έγγραφα αυτά θα τοποθετουθούν στα απόρυτα.Πείτε μου τι ακριβώς διαβάσατε,από όλα όσα αναγράφονται.
-Τίποτα κύριε.Φανταστήκαμε ότι αυτά τα έγγραφα δεν ήταν για τα μάτια μας. ανταποκρίθηκε ο Ozaki.
"Ουπς" σκέφτηκε ο Argon.Τι να κάνεις ότι έγινε έγινε,δεν χρειαζόταν να το αναφέρει ότι είχε διαβάσει πράγματα.Επίσης ο Ozaki θα πρέπει να μάθει να μιλάει για τον εαυτό του.Ο Argon ήξερε πως ακόμα και τώρα ο αδερφός του ήθελε να ρίξει μια ματιά σε αυτά τα χαρτιά.
-Σωστή κίνηση στρατιώτη.Πράγματι εσύ και οι υπόλοιποι είστε άξιοι για να ενταχθήτε στους Marines.
Και για άλλη μια φορά ο Argon δεν πέφτει στην ίδια κατηγορία.
-Τι έγινε με τους κρατούμενους τελικά κύριε;Τους ανακρίνατε; πήρε τον λόγο ο Vlad.
-Τους ανακρίναμε...τους τέσσερις από αυτούς δηλαδή,όμως δεν καταφέραμε να βγάλουμε τίποτα από αυτούς.Τώρα θα δούμε τι μπορούμε να βγάλουμε από τους υπόλοιπους. απάντησε ο Mort δυσαρεστημένα.
-Υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε;
Για λίγο ο Mort έδειχνε σκεφτικός.
-Ίσως υπάρχει κάτι... είπε τελικά ...Λόγο πρωτοκόλου δεν επιτρέπει στους Marines να βιαιοπραγούν κατά την ανάκριση,εξαιρούνται βέβαια οι φύλακες στις μεγάλες φυλακές και τις κεντρικές βάσης κάθε θάλασσας.Εσείς όμως είστε άντρες του βασιλιά.Έχω το δικαίωμα να ζητήσω την βοήθεια σας,αφού συνεργαζόμαστε με την κυβέρνηση σας,και οι κανόνες μας είναι κάπως πιο ελαστικοί για εσάς.Κοινώς θέλω να με βοηθήσετε στην ανάκριση.
Ο Vlad χαμογελούσε κάτω από την μάσκα του.
-Ευχαρίστως να βοηθήσουμε κύριε.
-Πάντα στις υπηρεσίες σας.
Ο Argon ένιωθε κάπως ξενερωμένος μέσα του.Δεν τους επιτρέπει ο νόμος να πάρουν το ξίφος τους και να το βάλλουν στον λαιμό του κρατουμένου για να μιλήσει;Έλλεος...αυτό που έλεγε και ο ίδιος,δεν υπήρχε αρκετή ελευθερία.Τέλος πάντων,φαινόταν ότι δεν τον χρειαζόταν άλλο.Έκανε νόημα στον Arashi και κίνησαν να φύγουν.Τότε ο Vlad τον έπιασε από τον ώμο.
-Που πας;Δεν θα έρθεις να μας βοηθήσεις;
-Αυτή είναι δικιά σου δουλειά αδερφέ,εγώ δεν είμαι στον στρατό,θυμάσαι;Άλλωστε δεν νομίζω να χρειάζεσαι βοήθεια μου για κάτι τόσο απλό... του είπε και συνέχισε να προχωράει προς την έξοδο ...Εγώ και ο Arashi χρειαζόμαστε λίγο αέρα,οπότε πάμε για μια βόλτα. συμπλήρωσε προτού αναχωρήσει.

Ο Argon περπατούσε,μαζί με τον Arashi,ανάμεσα στο κόσμο που είχε γεμίσει τους δρόμους.Κατά την απουσία του είχε σχεδόν ξεχάσει πόσο ζωντανό ήταν αυτό το μέρος.Καθώς κοιτούσε γύρω του κια παρατηρούσε τα διάφορα μέρη τριγύρω του,ένα μικρό χαμόγελο ζωγραφίστηκε στον πρόσωπο του.Ακόμα και μετά από τόσα χρόνια έβλεπε κτήρια που δεν τα είχε δει ξανά.Ακόμα και τώρα που δεν ήταν πια μικρός η πόλη του φαινόταν μεγάλη.Κάποια στιγμή σταμάτησε.
-Λοιπόν φίλε που θες να πάμε; ρώτησε τον Arashi.
Εκείνος είχε καθίσει στα πίσω του πόδια,έχοντας βγάλει την γλώσσα του έξω.
-Ναι και εγώ διψάω λίγε φίλε.Τι δεν θα έδινε για ένα βαρέλι σάκε τώρα.
Ο Arashi τον κοίταξε.
-Το ξέρω ότι δεν έχουμε λεφτά. Ίσως θα ήταν καλό να αρχίσουμε να ασκούμε το επάγγελμα μας.
Ο Arashi συμφώνησε.

Σπόιλερ:

-Για πάμε προς το κέντρο.Εκεί θα έχουν κάνα πίνακα με επικυρήξεις. είπε ο Argon και έτσι έκαναν.
Πράγματι στην κεντρική πλατία της πόλης,λίγο πιο πέρα από το παλάτι,υπήρχε ένας πίνακας με επικηρύξεις.Ο Argon άρχισε να παρατηρεί τις διάφορες αφίσες,ψάχνοντας έναν στόχο που να πλήρωνε καλά.
-Τι είναι όλοι αυτοί οι κακομοίρηδες;... ρώτησε τον εαυτό του απογοητευμένος ...Μέσα σε όλους αυτούς ο καλύτερος έχει δύο εκκατομύρια μπέλλι.Υποθέτω θα πρέπει να συμβιβαστούμε με αυτόν.Θα φτάσουν τα χρήματα να πάρουμε ένα μπουκάλι σάκε...ή όλη την ταβέρνα...ανάλογα τα κέφια. είπε και τράβηξε την αφίσα του.
Τότε ένα χέρι τον ακούμπησε στον ώμο.
-Βλέπω ότι διάλεξες τον Rogo.Κυνηγός να υποθέσω; τον ρώτησε ο άντρας.
O Argon κοίταξε την αφίσα που κράταγε για να δει αν όντως λεγόταν έτσι ο καταζητούμενος-ούτε που είχε παρατηρήσει το όνομα του-.Μόλις βεβαιώθηκε έγνευσε θετικά στον άντρα.
-Έχεις κότσια μικρέ.Πολλοί από εμάς δοκιμάσαμε να τον πιάσουμε,όμως δεν καταφέραμε παρά μόνο να τραυματιστούμε.Δεν θα σε σταματήσω από το να τον κυνηγήσεις,όμως θυμίσου να προσέχεις,αν θες να σε ξαναδούμε ζωντανό.
- Ε...εντάξει.Θα το θυμάμαι,τώρα όμως πρέπει να πηγαίνω.
Καθώς απομακρυνόταν,αυτός και ο Arashi,από τον άντρα,γύρισε προς τον φίλο του και άρχισε να γυρνάει τον δείκτη του στο πλάι του κεφαλιού του.
-Σε τρελό πέσαμε ή σε άχρηστο.Φίλε ο τυπάς αυτός έχει 2.000.000 μόνο!Πόσο καλός μπορεί να είναι;

-Πες μου Arashi,δεν το θεωρείς χαζό να ρωτάς κάτι και οι άλλοι να σε αγνωούν; ρώτησε ο Argon τον φίλο του.Ο Arashi εξακολουθούσε να τον κοιτάζει.
-Και εγώ αυτό λέω... είπε και κοίταξε από κάτω του τον άντρα πάνω στου οποίου την πλάτη καθόταν ...οπότε τι λες να μου πεις τώρα αυτό που σε ρώτησα;
Το πρόσωπο του άντρα ήταν γεμάτο μώλωπες και τα ρούχα του ήταν κομμένα από το ξίφος του Argon.
-Εντάξει εντάξει!Θα σου πω που θα βρεις τον Rogo! φώναξε ο άντρας.
Αφού ο Argon σηκώθηκε από πάνω του,ο άντρας προχώρησε μπροστά δείχνοντας τον δρόμο,στον κυνηγό,ανάμεσα στα στενά του Back alley.Μετά από λίγα λεπτά έφτασαν έξω από μια παράγκα που υποτίθεται ότι ήταν ταβέρνα και μάλιστα διάσημη στα άτομα που θέλαν να ξεφύγουν από το φως της δημοσιότητας για λίγο.
-Μπράβο.Δίνε του τώρα. είπε ο Argon στον άντρα και αφού τον έσπρωξε από την μέση,μήκε αυτός και ο Arashi στο μαγαζί.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του άντρα,που είχε δείρει πριν από λίγο,ο Rogo όχι μόνο ήταν τακτικός πελάτης στο μαγαζί,αλλά ήταν και από τους "επίσημους".Προχώρησε μέχρι τον πάγκο.
-Τι σου βάζω; ρώτησε ο καταστηματάρχης.
-Ήρθα να προσλάβω κάποιον για μια δουλειά.
-Δεν πουλάμε κάτι τέτοιο εδώ.
-Εσύ όχι...ο Rogo όμως;
Ο μαγαζάτορας πετάχτηκε από την θέση του και κοίταξε τον Argon με απορία.
-Θες να προσλάβεις τον Rogo;
-Έχω ακούσει ότι είναι ο σκληρότερος τύπος στην περιοχή και αν κάποιος θα μπορεί να επιβιώσει την δουλειά που έχω να προσφέρω είναι αυτός. ανταποκρίθηκε ανέκφραστα ο Argon.
Ο μαγαζάτορας έκανε νόημα στον Argon να περιμένει και έπειτα άνοιξε την πόρτα ενός δωματίου που βρισκόταν από πίσω του.Μετά από λίγο βγήκε και έκανε νόημα στον Argon να περάσει,ο οποίος με την σειρά του έκανε νόημα στον Arashi να τον ακολουθήσει.Μπήκαν και οι δύο στο δωμάτιο και από πίσω ο μαγαζάτορας έκλεισε την πόρτα.Το δωμάτιο είχε λίγο φωτισμό και μέσα βρισκόταν μόνο ένα άτομο.
-Εσύ είσαι αυτός που με ψάχνει; ρώτησε ο άντρας.
-Ο Rogo υποθέτω;
-Ο ίδιος.Και εσένα φίλε πως σε φωνάζουν;
-Το όνομα μου δεν έχει σημασία.Αρκεί να ξέρεις ότι σε χρειάζομαι για μια δουλειά.
Ο Rogo έδειχνε να ενδιαφέρεται.
-Και τι είναι αυτή η δουλειά;
-Μια που θα πληρώσει 2.000.000 μπέλλι.Εμένα βέβαια φυσικά,μόλις εσύ βγεις από αυτό το δωμάτιο και μπεις σε ένα κελί.

Ο Rogo έβαλε τα γέλια.
-Σοβαρά φίλε;!Μην μου πεις ότι είσαι ένας από εκείνους τους κακομοίρηδες τους κυνηγούς που προσπαθούν να πάρουν την αμοιβή για την σύλληψη μου;
-Όχι δεν είμαι από αυτούς.Εγώ είμαι σαφώς ανώτερος. ανταποκρίθηκε ο Argon.
-Όπως και να έχει δεν θα πετύχεις.Κανείς δεν μπορεί να με πιάσει.Σε αυτή την πόλη είμαι ο βασιλιάς του υποκόσμου!
Χωρίς να μπορεί να το δει ο Argon,λόγο του ελλειψή φωτισμού,ο Rogo εκείνη την ώρα έστρεφε μια καραμπίνα-που είχε κρυμμένη κάτω από το τραπέζι-προς τον Argon και ετοιμαζόταν να πατίσει την σκανδάλη.Και όντως πυροβόλισε,χωρίς να χάσει άλλο λεπτό.Ο Argon έστριψε το σώμα του στο πλάι αφήνοντας την σφαίρα να τον ξύσει στο  αριστερό του μπράτσο.
-Πληροφοριακά η ακοή μου είναι όσο καλή είναι και η όραση μου. "Βασικά όχι και τόσο καλή,αλλά ας αφήσουμε τις λεπτομέρειες.",σκέφτηκε ο Argon.
-Καλά δεν πειράζει...έχω και άλλες σφαίρες. είπε ο Rogo και πετάχτηκε όρθιος.Αφού όπλισε,έριξε μία ακόμα βολή.
Τώρα βέβαια που ο Argon έβλεπε την καραμπίνα του ήταν ακόμα πιο εύκολο να αποφύγει τους πυροβολισμούς.Ένας,δύο...ο Rogo δεν πρόλαβε τρίτο προτού ο Argon φτάσει αρκετά κοντά για να μπορέσει να επιτεθεί.Τράβηξε απότομα το ξίφος του,όμως ο Rogo πρόλαβε να βάλει την καραμπίνα στην μέση και να προστατέψει τον εαυτό του.Από το χτύπημα όμως η καραμπίνα του έφυγε από τα χέρια.Παρόλα αυτά δεν πτοοήθηκε.Αντίθετα όρμηξε μπροστά προσπαθώντας να χτυπήσει τον Argon με τις γροθιές του.Ο Argon πήδηξε προς τα πίσω αποφεύγοντας την πρώτη επίθεση,όμως ο Rogo δεν μπόρεσε να συνεχίσει,γιατί τότε ο Arashi έπεσε πάνω του και τον δάγκωσε στο δεξί του πόδι ακινητοποιώντας τον.Ο Rogo ούρλιαξε από τον πόνο,όμως σταμάτησε ακαριαία όταν ο Argon τον έκοψε στο στομάχι ρίχνοντας τον κάτω.Δεν τον είχε σκοτώσει βέβαια.Ήταν ενάντια στην πολιτική του να σκοτώνει.Τουλάχιστον όχι όταν δεν χρειαζόταν.
Τότε ήταν που ο μαγαζάτορας μπήκε φουριόζος μέσα στο δωμάτιο.
-Rogo τι συναίβει; ρώτησε.

Ο Argon άρπαξε γρήγορα την καρέκλα στην οποία καθόταν ο Rogo πριν από λίγο και την πέταξε στο κεφάλι του μαγαζάτορα ρίχνοντας τον και αυτόν αναίσθητο.
-Καλύτερα να φύγουμε αγόρι μου,προτού τραβήξουμε και κανένα ακόμα.Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα,αλλά ίσως μας χρειάζεται ο Vlad. είπε στον Arashi και άρχισε να σκέφτεται για κάποια διαφορετική έξοδο,εκτός από την μπροστά πόρτα.
Δεν έβλεπε τίποτα στον χώρο,παρά μόνο ένα τραπέζι,μια καρέκλα και δύο αναίσθητοι άντρες.Και τότε παρατήρησε τον τοίχο.Έδειχνε σε άσχημη κατάσταση ετοιμόροπο όπως και το υπόλοιπο κτήριο.
-Λοιπόν φίλε έχω μια ιδέα και να χαίρεσαι που δεν θα την υλοποιήσεις εσύ αλλά εγώ. είπε στον Arashi και έπειτα στάθηκε απέναντι από το τοίχο,εκείνον που έβλεπε στο εξωτερικό του κτηρίου.
Πήρε μερικές ανάσες και έπειτα έτρεξε.
-Shadow Step.
Έπεσε με τεράστια φόρα πάνω στον τοίχο και πράγματι ένα κομμάτι του έσπασε,αρκετά μεγάλο για να χωρέσει να βγει.Ενώ είχε βρεθεί στο έδαφος μετά την κρούση προσπάθησε να σηκωθεί και τότε άρχισε να νιώθει την ζαλάδα.
-Ουοου...λοιπόν νομίζω ότι αξίζει το κόπο η ζαλάδα.
Αφού στάθηκε για λίγο μέχρι να συνέλθει,μπήκε ξανά μέσα στο δωμάτιο και αφού έπιασε τον Rogo από τα πόδια τον τράβηξε μέχρι έξω,με τον Arashi να ακολουθεί.Όταν τον έβγαλε έξω τον σήκωσε και τον έβαλε στον ώμο του."Βαρύς είναι πανάθεμα του!" σκέφτηκε.Έτσι λοιπόν την κάναν κρυφά κρυφά από αυτό το φίνο μέρος.Η συγκεκριμένη επικήρυξη είχε τεθεί από άντρες του παλατιού,έτσι αντί να κατευθυνθούν πίσω στην βάση πήραν τον δρόμο για το παλάτι.Εκεί μερικοί φρουροί τον οδήγησαν σε έναν αξιωματούχο του στρατού,ο οποίος πήρε τον Rogo και σε αντάλλαγμα έδωσε στον Argon το ποσό των 2.000.000 μπέλλι."Κρίμα που δε συνάντησα τον ίδιο τον βασιλια." σκέφτηκε.
Είχε ακούσει πολύ καλά λόγια για αυτόν κι όμως είχε διαβάσει για εγκλήματα που εκείνος και η οικογένεια του είχαν διαπράξει και ήταν αποτρόπαια.Θα ήθελε να καταλάβει τι άνθρωπος ήταν."Τέλος πάντων,τουλάχιστον θα με κεράσω σάκε.Πολύ σάκε.".
Βέβαια το σάκε έπρεπε να περιμένει ακόμα.Ξαφνικά βλέπει μπροστά του ομάδες Marines να περνούν από μπροστά του τρέχοντας και λίγο πιο κάτω μπορούσε να ακούσει τον ήχο από σφαίρες.
-Φίλε Arashi... είπε και τον κοίταξε ...νομίζω ότι θα περάσουμε πολύ καλά. συμπλήρωσε και άρχισε να τρέχει πίσω από τους Marines.

Πράγματι λίγα στενά πιο κάτω μια διαμάχη μεταξύ Marines και κάποιων άλλων είχε αρχίσει να εξελίσσεται.Οι Marines φαινόταν να βρίσκονταν σε δύσκολη θέση και οι αντίπαλοι τους τους απωθούσαν προς το κεντρό της πόλης όλο και περισσότερο.Καθώς ο Argon παρατηρούσε τα γεγονόταν ένας Marine ήρθε μπροστά του.
-Δώθηκε διαταγή να εκκενωθεί το τετράγωνο,οι πολίτες πρέπει να μαζευτούν στο παλάτι. είπε και έκανε νόημα στον Argon να προχωρήσει.
-Τι ακριβώς συναίβει εδώ; τον ρώτησε ο Argon αγνωόντας τον.
-Μια διαδήλωση αντιστασιακών που κατέλειξε σε μάχη.Συχνό,αλλά αυτή τη φορά είναι περισσότεροι από ότι συνήθως.Τώρα φύγε!
-Βασικά,τώρα μένω!Είμαι κυνηγός επικηρηγμένων και βρίσκομαι εδώ κάτω από τις ενοτλές του Lieutenant Mort. είπε ο Argon και ο Marine φάνηκε να πείθεται εύκολα,μην έχοντας και πολύ χρόνο για διαφωνίες.
-Καλώς.Χρειαζόμαστε ότι βοήθεια μπορούμε να έχουμε. είπε ο Marine και άφησε τον Argon για να ξαναγυρίσει στην μάχη.
Ο Argon κοίταξε τον Arashi και του έκλεισε το μάτι.
-Πάμε.
Χωρίς περαιτέρο καθυστέρηση έτρεξαν και οι δύο τους και μπήκαν στην μάχη.Ο Arashi πήδηξε απευθείας πάνω στον πρώτο αντίπαλο που βρέθηκε μπροστά του,ο οποίος δεν πρόλαβε να αντιδράσει από την έκπληξη και έτσι μπόρεσε εύκολα να τον δαγκώσει στον λαιμό και να τον σκοτώσει.Ο Argon μπήκε μπροστά από έναν άντρα κόβοντας την πορεία του και μπλοκάροντας το ξίφος του με το δικό του.Έχοντας την θήκη του ξίφους του στο άλλο χέρι,ο Argon,την σήκωσε και χτύπησε τον αντίπαλο του στο κεφάλι κάνοντας τον να τραβηχτεί προς τα πίσω και να ρίξει την άμυνα του.Με ένα χτύπημα στο στομάχι έπειτα βρέθηκε κάτω,ενώ ο Argon ήδη έψαχνε τον επόμενο του αντίπαλο.

Οι Marines πίεζαν τους επαναστάτες όσο μπορούσαν,όμως οι γραμμές τους είχαν αρχίσει να διασπώνται με επικύνδυνους ρυθμούς.Ο Argon πάρα αυτά συνέχιζε να πολεμάει με όλη του την δύναμη,με τον Arashi δίπλα του να καλύπτει τα νώτα του.Στην αρχή το δύσιμο είχε περάσει στην αρχή της γραμμής και πολεμούσε για να ανοίξει τον δρόμο,όμως όταν είδε ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά για την υπόλοιπη ομάδα τους άλλαξαν στρατηγική.Ακόμα βρίσκονταν στην αρχή της γραμμής,όμως τώρα προσπαθούσαν να ενισχύσουν τους στρατιώτες που δεν μπορούσαν να κρατήσουν την θέση τους ή δέχονταν ταυτόχρονες επιθέσεις.
Μέσα στη μενόμενη μάχη ένας Marine χάνει στην μάχη σώμα με σώμα,με τον αντίπαλο του,και τελικά βρίσκεται κάτω στο έδαφος,να κοιτάζει με τρόμο καθώς ο αντίπαλος του καταιβάζεο το ξίφος του να τον αποτελιώσει.Ο Argon προλαβαίνει και τους φτάνει και τοποθετεί το ξίφος του ανάμεσα στους δύο ανθρώπους,μπλοκάροντας τον επαναστάτη.Έπειτα έσπρωξε το ξίφος του προς τα πάνω,πιέζοντας το όπλο του αντιπάλου του να σηκωθεί στον αέρα.Ακολούθησε ένα πλάγιο χτύπημα με το οποίο έκοψε τον επαναστάτη στην κοιλιά.
Έδωσε το χέρι του και βοήθησε τον Marine να σηκωθεί.
-Ευχαριστώ,μα ποιος... πήγε να ρωτήσει πριν τον διακόψει ο Argon.
-Ερωτήσεις μετά,τώρα πολεμάμε.
Ο Argon έτρεξε πιο μπροστά προς τρεις επαναστάτες,που και αυτοί έρχονταν κατά πάνω του.Ο πρώτος δοκίμασε ένα χτύπημα κατακόρυφο.Ο Argon έβαλε οριζόντια το ξίφος του μπλοκάροντας τον και έπειτα έστριψε το χέρι του κατευθύνοντας παράλληλα και αυτό του αντιπάλου του.Μόλις γύρισε αρκετά το χέρι του ώστε το ξίφος του να βρεθεί από πάνω από του αντιπάλου και στο επίπεδο του πλευρού του,έκανε ένα οριζόντιο χτύπημα και τον έκοψε.Ο δεύτερος αντίπαλος δοκίμασε να τον πλησιάσει από τα δεξιά του,όσο ήταν απασχολημένος.Ο Argon άπλωσε το αριστερό του χέρι-το ελεύθερο- και άρπαξε τον πρώτο επαναστάτη από την μπλούζα και -μιας και δεν μπορούσε να φέρει αντίσταση- τον τράβηξε προς τα δεξιά του.Από την φόρα του ο δεύτερος επαναστάτης έπεσε πάνω στον,αναίσθητο,πρώτο και οι δύο τους πέσαν κάτω.Ο Argon ήταν έτοιμος να αποτελειώσει τον δεύτερο,όταν ο τρίτος τον πλησίασε από τα αριστερά του.Ο Argon πήδηξε προς τα πίσω αφήνοντας τον άντρα να κώψει τον αέρα,καθώς περνούσε από μπροστά του τώρα.Σήκωσε το ξίφος του και χτύπησε εκείνος τελικά τον επαναστάτη,όντας πλέον σε πλεονεκτική θέση.Μόλις ο δεύτερος επαναστάτης είδε τον τρίτο να πέφτει κάτω ήταν έτοιμος να σηκωθεί.Άπλωσε το χέρι του να αρπάξει το ξίφος του,όμως αντί για αυτό έπιασε μια πατούσα.Σήκωσε ελαφρώς το κεφάλι του και είδε από πάνω του τον Arashi να τον κοιτάζει αγριεμένος.Ο επαναστάτης έβγαλε μια κραυγή που πέθανε γρήγορα.
-Τρεις κάτω.Κάμποσοι ακόμοι. είπε ο Argon και τότε ακούστηκαν φωνές από πίσω του.
-Ήρθαν ενισχύσεις!

Οι ενισχύσεις των Marines πράγματι κατεύθανσαν,ηγούμενες από τους Captain Harlow και Lieutenant Mort,και "πλυμήρισαν" το κέντρο της γραμμής.
-Χτυπήστε τους δυνατά άντρες! φώναξε ο Mort,ενώ ο Harlow προχωρούσε μπροστά από τις υπόλοιπες ενισχύσεις.
Ξαφνικά κεφάλια,των κατοίκων της πόλης,άρχιζαν να ξεπροβάλουν πίσω από σπίτια και αμπαρωμένες πόρτες και οι άνθρωποι άρχιζαν να ξεθαρεύουν με την άφιξη των στρατιωτών.
-Ελάτε!Πάμε να διώξουμε αυτούς τους αλήτες από εδώ! φώναξε τότε ένας από τους πολίτες και κάποιοι άλλοι ξεσηκώθηκαν επίσης.
Παίρνοντας για όπλο οτιδήποτε είχαν στην διάθεση τους,όπως φτυάρια και σφυριά,όρμησαν και αυτοί μέσα στον χαμό.
-Τι στο καλό γίνεται εδώ;Νόμιζα ότι είχα ζητήσει να εκκενωθεί το μέρος. είπε βλέποντας ξαφνικά την κίνηση αυτή των πολιτών.
-Τους είχαμε διώξει ή κλείσει στα σπίτια τους κύριε,αλλά όπως φαίνεται επέστρεψαν. ανταποκρίθηκε ένας στρατιώτης.
-Θαυμάζω την γενναιότητα και την υποστήριξη που μας δείχνουν,αλλά είναι πολύ επικύνδυνο να μείνουν εδώ.Πάρε κάνα δύο άντρες ακόμα και φρόντισε να οδηγηθούν όλοι τους σε ασφαλές μέρος. είπε ο Mort και ο στρατιώτης έφυγε να κάνει την δουλειά που του ανατέθηκε.
-Να χαίρεσαι που τουλάχιστον πολεμάνε με το μέρος σου και όχι με τον εχθρό. είπε ο Argon στον Mort,καθώς τον πλησίασε.
-Ναι αλλά και πάλι... πήγε να πει ο Mort,όμως σταμάτησε όταν συνηδητοποίησε ότι κάτι δεν ήταν σωστό εκεί.
Κοίταξε τον Argon με παραξενεμένο ύφος.
-Είσαι ο αδερφός του Vlad,σωστά;Ούτε εσύ θα έπρεπε να είσαι εδώ.Ξέρω ότι βοήθησες πριν,όμως παραμένεις πολίτης.
-Κυνηγός είμαι και δεν έχω να πάω πουθενά.Με χρειάζεσαι αυτή τη στιγμή να κάνω αυτό που οι άντρες σου δεν μπορούν.
Ο Mort έδειχνε σκεπτικός.
-Για εξήγησε μου.
Ο Argon σήκωσε το χέρι του και έδειξε προς την πλευρά των επαναστατών.
-Στο πίσω μέρος των γραμμών τους,οι επαναστάτες,έχουν βάλλει σκοπευτές και αυτοί είναι η αιτία που τόσην ώρα οι άντρες σου δεν μπορούν να τους απωθήσουν.Μπορεί να έφερες ενισχύσεις,αλλά με τόσο κόσμο μαζεμένο σε ένα σημείο θα μπορούν πλέον να πυροβολούν και στα τυφλά και να πετυχάνουν στρατιώτες μας.
-Και τι ακριβώς προτείνεις;
-Κάποιος πρέπει να περάσει μέσα από όλον αυτό τον χαμό σωμάτων και να φτάσει στην πίσω γραμμή τους,ώστε να εξοντώσει το πρόβλημα.Φυσικά αυτός ο κάποιος είμαι εγώ.
-Μου λες ότι θες να σε στείλω μόνο σου εκεί μέσα και ότι θα φτάσεις μέχρι την άλλη άκρη και θα νικήσεις και τους σκοπευτές;
-Δεν θα είμαι μόνος μου.Ο Arashi θα είναι μαζί μου... του απάντησε και του έδειξε τον λύκο ...Εξάλλου τι έχεις να χάσεις;
-Ο αδερφός σου είναι ένα άτομο που εκτιμώ πολύ.Δεν μπορώ να σε αφήσω να πάθεις κάτι.
-Δεν χρειάζομαι τον αδερφό μου να κάνει την δουλειά μου ή να καθορίζει τις πράξεις μου. απάντησε και κοίταξε τον διοικητή επίμονα στα μάτια.Εκείνος έμεινε να τον κοιτάζει χωρίς να ανταποκριθεί για λίγο.
-Πήγαινε. είπε τελικά.
-Φρόντισε οι άντρες σου να μου ανοίξουν όσο δρόμο μπορούν.Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβω εγώ. είπε και έφυγε,μαζί με τον Arashi.